De dag dat Slow en mske naar “Het Boekenfestijn” reden, zat er een meisje op de bus naar Leuven. mske had die gezien bij ’t opstappen. Enkele haltes verder stapte er nog een meisje op en Slow zei: “die zijn een koppel want ze zitten mekaar af te lekken”. mske, die wel een kus hier of daar kan verdragen, heeft het zo niet begrepen op dat zuignappig gedoe en draaide haar hoofd niet om.

Het toeval wil dat ze, bij ’t vertrekken bij “Het Boekenfestijn”, dat zelfde koppel, aan mekaar geplakt aan de bushalte zien staan, waarop mske bedenkt dat dat ene meisje wel eens een jongen zou kunnen zijn. Na vijf minuten wist Slow te vertellen: “ik denk dat die ene eigenlijk een jongen is”.

Vorige zaterdag, wat doet een mens op een mooie dag met 35 minuten tussen trein en bus op een uur dat er nog niets open is? Ze gingen in het zonnetje op een bankje van het busperron zitten.

mske let gewoonlijk niet wat mensen doen, maar dan moeten ze nu ook niet recht in haar zicht gaan staan om te doen.

Vorige zaterdag liep er een koppeltje over de busperrons en ging recht voor mske op het tegenoverliggende perron staan. Al snel dacht mske dat de jongen eigenlijk een meisje was. Na enkele minuten zei Slow dat ook. Slow en mske denken namelijk gewoonlijk hetzelfde en dan nog op hetzelfde ogenblik.

35 minuten is lang en al snel bleek dat diegene met de broek het meest verliefd was, ze plakten niet maar het bleek uit haar ogen. Ze was niet lelijk, ook als jongen zou ze niet lelijk zijn geweest. Maar de andere! Lang, opgeschoten en slungelig, met het haar kort geknipt met een langere bles vooraan, zonder vrouwelijke attributen op de juiste plaats. Een lange rode Spaanse rok boven zwarte sportpantoefels.

Die liet ook altijd de andere aan het woord maar zei zelf niks en toen mske een onbestemd gebrom dacht te horen, dacht ze dat die twee … jawel, ze dacht dat die met zijn lange rok een jongen was. Waarop Slow enkele minuutjes later … “Ik moet het weten” zei hij. Een mens moet zich natuurlijk ook bezig houden gedurende die 35 minuten.

Hij stak de bushalte over en ging achter het koppel het uurrooster staan lezen, maar de brommer zei niks meer.

Natuurlijk hebben Slow en mske daar niets mee te zien, natuurlijk doen die mensen wat ze willen. Maar hoe spreek je die aan? Vooropgesteld dat je ze aan moet spreken. Dinges? mske wil een voorstel indienen. Er moet dringend een aanspreektitel bijkomen. Memèns bevoorbeeld.