Vroeger was het zo dat je met pasen je zomerkleren aantrok. Of het nu warm of koud was, met pasen wisselde de garde-robe. Zo ook met allerheiligen, dan trok je je wintergoed aan. Ik ga er niet bijzetten “of het nu warm of koud was”, want mske heeft enkel herinneringen aan allerheiligens die vriezig koud waren.

Maar nu was het pasen. mske kijkt al lang niet meer naar een dag om van kledij te wisselen, maar naar het weer, dat vindt ze wat slimmer.

Maar vanmorgen stond ze toch in de kleerkast te kijken met vraagtekens rond haar oren. Het zinde haar niet om kleren aan te trekken waar ze in verdrinkt. Holle ruimtes kunnen dan wel leuk zijn, maar niet als ze daardoor extra knopen moet gaan leggen. De rokken die ze, ondertussen ook al enkele jaren geleden, kocht, gaan ook al zo goed als op haar heupen hangen.

Misschien was het tijd voor … ? En mske stapte in de broek die ze negen jaar geleden kocht en die ze maar enkele keren droeg. Oh zo! Die zat goed. Het feit dat het een driekwartsbroek is deerde mske niet. Oh ja! Ze leest ook wel de blogs waar ze soms dingen schrijven over “mensjes kijken” en kledij die “not done” is. Moest mske nu zeggen en zelfs denken dat zo een opinie over de kledijstijl van andere mensen hebben “not done” is, dan zou ze eigenlijk het zelfde doen. Ze zegt dat dus niet.

En al vindt mske nu ook een driekwartsbroek enkel mooi als er de gepaste botten onderzitten, toch voelde ze zich daarin op haar paasbest. Erger nog! Ze trok tegen de avond aan haar stapsokken en hoge stapschoenen aan en dacht: “dat ze denken wat ze willen” en voelde nog eens op de plaats waar geen holle ruimtes zaten.

Pas onderweg bedacht ze iets. Owee! Ze bedacht dat, als de zon scheen en de wind enig bruinsel op haar huid zou waaien, het maar een raar zicht zou zijn met zo een brede bruine band op elk van haar benen onder het kleed dat ze zich nog wil kopen voor Amke’s eerste communie.

Dat kleed moet nog wat wachten. mske is er nog niet met haar gewicht. Dan hebben we het niet over haar gedacht maar over haar bmi. En als ze bedenkt dat die broek van acht jaar geleden haar terug past, maar de bijpassende bloes niet, dan vraagt ze zich af of die in-de-weg-zitters eigenlijk wel zinnens zijn om terug in die bloes te geraken.

Slow hoopt heimelijk van niet, want die bloes heeft de verkeerde kleuren. Dat zegt hij. Nochtans heeft mske die ook maar één keer aangehad en dat uitgerekend op de dag dat ze Slow voor de eerste keer gezien heeft.