Het was kermis in Landen en Slow en mske wilden daar als verrassing met Amke en Ella naartoe … met de fiets.

Onderweg op de drukke weg mag Amke dan met haar fiets op de stoep rijden. Ella zit dan achterop bij Slow. Ella met de fiets is enkel als ze heel veel tijd hebben.

Daar waar ze van het binnenwegske op de straat kwamen, zei mske dat Amke even moest afstappen om haar fiets op de stoep te zetten want die stoeprand is te hoog. Maar cowboy Joe Amke had dat niet goed begrepen en reed met haar fiets die stoeprand op. Of dat probeerde ze tenminste. Veel gekletter en een boenk deden mske omkijken en daar lag Amke. De fiets ook. “Ow ow ow” zei Amke. “Maar allee en ik zei het nog” zei mske.

Blijkbaar was er niets ernstig aan de hand, want Amke stapte op haar fiets en reed verder.

Gisteren parkeerden ze de fietsen aan de bushalte toen Slow op Amke’s spatbord, of beter dat van haar fiets, wees. Dat was stuk. Niet dramatisch maar toch stuk.

Toen Amke in het pashokje haar badpak stond te passen, riep mske uit: “maar wat heb jij daar?” Amke was voorzien van een knal van een blauwe plek zo net iets onder haar linker schouderblad, nog grotere blauwe plek wat lager rechts en een dikke rode striem in het midden. Klaar en duidelijk, het fietsstuur.

Amke keek in de spiegel en zei: “wat een geluk dat dat badpak er over komt”.

Dat dacht mske ook, want ze trekt zich nu nooit aan wat de mensen denken maar om met een geblutst Amke te gaan zwemmen, dat is toch nog wat anders!