Het was de voorbije zomer wat fout gelopen met de rommelmarkten. Niet echt fout, maar op de dagen van de rommelmarkten was er gewoonlijk wat anders, beter, plezanter of wat dan ook te doen geweest.

En het was schoon weer. En Slow en mske hadden nog wat losse draadjes in te stoppen voor een jobke. Dus deden ze dat in het weekend maar. Nu niet gaan peizen dat ze zich doodwerkten hoor. Zo nu en dan een klein stukske maar toch …

Ineens dacht Slow aan de wekelijkse rommelmarkt aan het Gouden Kruispunt. Die is alle maandagen van april tot en met oktober. mske was direct akkoord.

Het had wat voeten in de aarde want de rechtstreekse verbinding van Tienen naar Aarschot kwam op een slecht uur. Dus moesten ze drie bussen nemen. Die van hier naar Tienen, die van Tienen richting Zoneke, maar daar moesten ze vroeger af en dan die naar het Gouden kruispunt.

Veel puzzel- en reken- en planwerk later stond het allemaal op papier.

Ze vertrokken. In Tienen konden ze zo van de ene bus op de andere, maar dat deden ze niet want dan stonden ze aan dat kraaiengedoe een half uur te koekeloeren en daar valt niks maar dan ook niks te beleven, als je niet in de bouwmarkt achter de bushalte wil binnengaan.

Ze namen die van een half uurke later. Uiteindelijk werd het nog spannend want die bus kroop als een slak en stapelde de minuten vertraging op. Gelukkig had hun aansluiting ook de minuten vertraging opgestapeld. Tien minuten nog wel. Maar dat kon Slow en mske niet schelen. Toen nog niet.

Ze kwamen aan het Gouden Kruispunt en de man die daar de lijnen schilderde zei dat ze er niet mochten oplopen omdat ze nog nat waren. Slow fronste en vroeg zich af of die rommelmarkt wel … maar ja! Daar in de verte waren de lintjes al. Maar die lintjes waren een voorziening om de auto’s niet op dat vers geteerde stuk parking te laten.

Enkel het bord “hier is het te doen! Wekelijkse rommelmarkt” stond daar verwezen te staan en de man van de hoekwinkel vertelde hen dat er uitzonderlijk geen rommelmarkt was.

Al grommelend trokken ze terug richting bushalte waar ze tot de bevinding kwamen dat ze de bus nét hadden gemist. Ze mopperden op de tien minuten vertraging van de andere, want dan hadden ze deze wel gehad.

Er kwam nog een vrouw aan de bushalte die ook voor Piet Snot op die parking had gestaan. Slow mopperde over de website waar daar niets over vermeld stond, hij mopperde over bussen die vertraging hadden, hij mopperde en mopperde en mopperde. Toen de bus kwam en ze opstapten keek hij mske vergenoegd aan en zei: “zo dat was efkes stoom aflaten”.

Maar daarmee was het niet gedaan. Want door de minuten vertraging die deze bus had, misten ze de aansluiting met die terug naar Tienen. Slow mopperde en mopperde en mopperde. Over bussen die altijd vertraging hebben behalve als ze vertraging moesten hebben en zo maar door.

mske zei dat het niet echt de schuld van de bussen was maar wel van die organisator van die rommelmarkt. En toen, owee, owee, owee! Toen kwam Slow tot de bevinding dat die bus één keer niet om het half uur komt maar er een heel uur tussen zit. En nu mag er geraden worden, wanneer dat nu precies viel!

Slow mopperde en mopperde en mopperde. En om daar zo een gans uur met die mopperende Slow aan dat kraaiennest te staan, waar niks maar dan ook niks te beleven viel als je niet in de bouwmarkt achter die halte wou binnengaan, daar had mske ook geen zin in.

Ze stelde voor dat ze al stillekes naar de volgende halte zouden stappen. Die halte is ook al een eindeke weg want die bus is een snelbus. Slow bekeek haar of ze het in Keulen hoorde donderen. Maar mske haalde er het dagelijkse wandelingske bij dat ze nu ook al niet hadden behalve natuurlijk als ze al naar de volgende halte zouden stappen. “Dat is voorbij de manège” pruttelde Slow nog.

Maar hij ging toch mee. Onderweg zei mske dat ze gemakkelijk tot in Lubbeek dorp konden geraken. Slow bekeek haar of hij het in Keulen hoorde donderen. Maar aan de manège stopte hij enkel om te kijken hoe laat die bus daar passeerde en zette er dan terug stevig de pas in.

mske bedacht luidop dat ze misschien zelfs in Tienen konden geraken. Dat is niet zo maar Slow was gestopt met mopperen en hem kennende dacht mske dat ze er nu toch al een grapke mocht bijmaken. En daar had ze gelijk in. Hij gaf een militair commando en zette er een soldatenpas in.

In Lubbeek wou mske naar een cafeeke maar de cafeekes waren dicht. Ze stelde voor dat ze nog een halte verder konden, dat was tegen een bos maar Slow dacht daar een beek was en pinnekesdraad ook nog en bovendien zat hij al op dat bankske. Hij had gelijk. Er was een beek. En aan de overkant stonden huizen.

Ach die sanitaire kon wachten tot in Tienen, daar hadden ze toch een twintig minuutjes eer de bus naar Landen kwam. mske wou eerst gaan kijken op welk perron die vertrok. En omdat die aan ’t kraaiennest ook vroeger gekomen was dan op de website vermeld was ging Slow dat eens checken. Maar dat uurrooster zat scheef gezakt. De bus die daar rechtover pauze stond te houden zette zijn motor in gang, draaide en stopte aan het perron. Ze stapten op en hij vertrok.

Ze zijn in Landen dan maar naar de Colruyt gereden. Ach ja, ne mens moet toch met iets thuiskomen als ge naar de rommelmarkt gaat.