Als ik het hier allemaal goed begrijp, heeft de NMBS een serieus probleem, maar dan een écht. Ik zal het eens efkes uit de doeken doen en dan mag iedereen zeggen wat ze er van denken, van dat probleem.

Het gebeurde in de week dat Slow en mske onmenselijk vroeg de trein moesten nemen. En al was het de week ervoor dan droog geweest, die week regende het. Neen, het regende niet, het goot. En mske trok alle dagen haar regencape aan en bleef droog behalve haar onderbenen want met zo een plastic broek kan ze niet fietsen.

En Slow trok alle dagen zijn regenpak aan en hij trok een ander paar schoenen aan, want zijn stappers zijn niet waterdicht, die nam hij zo mee in de rugzak. En toch had Slow natte voeten.

En omdat het, zoals gezegd, ontiegelijk vroeg was, zaten ze eigenlijk nogal gerust op die trein, nog niet te veel pendelaars, zodat mske haar kloddernatte cape op de grond kon leggen zonder dat die vertrappeld werd. En Slow? Die trok zijn natte schoenen uit, natte kousen uit en trok droge sokken en zijn stappers aan.

Maar dan! Weet je wat die dan deed? Hij legde zijn natte sokken op die radiator. mske dacht dat ze een hartstilstand kreeg. Ze keek geschrokken naar die sokken die daar zo à la ma Flodder op die radiator lagen en siste tussen haar tanden: “Doe die kousen daar weg” terwijl ze keek of er niemand de richting van hun compartiment uit kwam en Slow zijn tijdelijke droogrek kon zien. Slow grijnsde en zei plagerig: “Maar die zijn nat”.

mske siste: “NU!”

Slow lachte en lachte en lachte. En mske zei dat ze hem zo soms wel eens tussen het papier en de muur zou kunnen plakken.

Awel ik vind dat een serieus probleem voor de NMBS … zo al die treinen behangen.