Slow stapte het buro binnen met zijn hand aan zijn hoofd. mske keek uit haar ooghoeken maar zei niets.

Dus zei Slow het zelf maar. Hij zei: “er heeft er daarnet ene naar mijn hoofd geklauwd”.

mske trachtte niet te lachen toen ze vroeg: “wie?” Net alsof er hier zo veel rondlopen die klauwstreken vertonen.

Verontwaardigd legde Slow uit dat ik door de balustrade van de overloop door …

mske lachte nog niet. Ze zei: “Dan moet je terug klauwen. Hij doet dat om te spelen”.

Slow mompelde en grompelde en toen begon mske echt te lachen. Slow was nog verontwaardigder toen hij zijn hoofd los liet en zei: “dat is wel verschietachtig hé”.

mske is dan maar met mij een robberke komen doen op de trap. Dan bonkt ze luid de trap op en klauwt en ik klauw terug en dan ga ik efkes zijwaarts lopen en rolderdebolder de trap af. “Gekke Sloef” zegt ze dan en bedenkt dat ik niet met mijn poot aan mijn kop loop te zeggen dat ik geschrokken ben.