Ken je dat fenomeen? Je trekt een poos met elkaar op, vroeger bij de vakanties van de ziekenkas of zo of mensen die je leert kennen op vakantie. De klik is er en je wisselt gegevens uit met de belofte te schrijven? Ja? Ik ben er zeker van dat iedereen dat wel al meemaakte.

Dan kom je thuis en heb je verschillende mogelijkheden. Je schrijft en je krijgt antwoord. Dat is het meest logische. Maar het kan ook dat je schrijft en nooit antwoord krijgt. Of je schrijft niet. Dat kan ook. Dan kan het zijn dat je zelf wel wat ontvangt waarop je dan kan antwoorden of niet antwoorden.

Wel in mskes geval is dat altijd negatief uitgedraaid. Een plichtsbewust mske schreef altijd. En als ze dan later die personen terug zag hadden die niets gekregen, die brieven waren haast altijd verloren gegaan.

Nu in het internettijdperk is dat niet anders. Ze nam afscheid en zei dat ze wel zou mailen, ze vroeg mskes mailadres. Ze wisselden emailadressen uit. En nét op het laatste ogenblik zei ze dat mske maar moest mailen want ze was niet alle dagen in de mogelijkheid om haar mail te checken.

mske stond paf en dacht: “waarom ík altijd?”

Maar toch, ze nam het vodje papier en bekeek het priegelgeschrift en tikte dat in in haar mail. Ze kreeg volgende melding:

The following message to censuur@hotmail.com was undeliverable.
The reason for the problem:
5.1.0 – Unknown address error 550-‘Requested action not taken: mailbox unavailable’

En dat is nu eens echtig en techtig waar.