Jaja, ik weet het wel, ik had het op het blog al over witte sokken en over wat wij daarover dachten, ne keer hier en ne keer hier.

En toch gaan we het er nog eens over hebben, al is ons gedacht daarover niets veranderd. Dat komt door een voorvalleke van ergens vorige week of de week ervoor.

Slow had het tegen zijn zus over zijn sokken. Het hoe en waarom Slow het met zijn zus over het hoogst belangrijke onderwerp van zijn sokken heeft, doet er hier niet toe. In elk geval had Slow het over zijn witte sokken.

mske hoorde de afkeuring over die witte sokken tot aan haar buro. En die sokken zijn niet eens wit, die zijn crèmekleurig, maar dat kan Slow zijn zus niet weten dat Slow zich misklapt over de kleur van zijn sokken.

In elk geval vroeg ze of mske daar niet of afknapte. En mske zei goed luid dat de sokken er niets toe deden, dat ze de man IN de sokken graag zag.

Slow heeft geen witte sokken, maar zelfs als dat zo moest zijn, zouden die sokken niet in staat zijn om ook maar één graad van wat hier in huis leeft te veranderen.

Ze hebben hier teveel meegemaakt om zich te gaan staan vergapen op de kleur van een paar sokken.