De trein naar Liège-Guillemins vertrok op tijd en bleef op tijd … tot in Ans. Daar stond de trein en bleef hij staan. Hij moest de extra trein naar de kust, de Thalys en nog een derde trein doorlaten. Slow ging efkes een klapke doen met de conducteur want hoffelijkheid is één ding, een gemiste trein is wat anders.

De conducteur belde even op. Het zou perfect in orde komen. Ze konden de trein naar Maastricht nog halen. Er was absoluut geen probleem.

Slow en mske haastten zich dus richting trein, maar moesten nog eerst even twee knullen laten passeren die erg gehaast leken. De trein naar Maastricht sloot de deuren terwijl Slow en mske naar beneden roltrapten en de vermelding: “embarquement terminé” verscheen op het bord. Slow gebruikte een lelijk woord dat hij normaal niet gebruikt.

Eens beneden hebben Slow en mske op de ruit getikt geklopt want een woord is een woord en een gemiste trein is een rotzaak. De conducteur haastte zich naar de machinist en de deuren gingen terug open. Slow en mske mochten nog mee. Samen met hen is nog snel iemand anders opgestapt die hen het hele traject raar bekeek als vroeg hij zich af wie die twee nu konden zijn om zo een voorkeursbehandeling te krijgen.

De trein naar Maastricht vertrok dus net op tijd en bleef op tijd maar ze hadden maar acht minuten om de trein richting Utrecht te halen. Waarom er in die liften van Maastricht altijd een sterke urinegeur en een plas staat? Bah! Viezeriken!

De trein naar Utrecht vertrok op tijd en bleef op tijd … tot in Eindhoven. Daar stond de trein en bleef hij staan.Er werd omgeroepen: “dames en heren, we kunnen helaas niet vertrekken, we hebben geen machinist”. Slow en mske zagen hun overstaptijd in ‘s-Hertogenbosch stilaan in rook opgaan.

Ze haalden hem. De overstap dus!

De trein naar Zwolle vertrok op tijd en bleef op tijd tot het derde laatste stationnetje voor Zwolle, daar bleef hij twee minuten te lang staan, in het volgende weer twee minuten extra en in het laatste nogmaals zodat hun aansluiting in Zwolle weeral een lopertje werd.

Er stapten twee mensen met fiets in de lift en enkele voorkruipers. mske naam haar koffer en zei: “foert zeg, ik neem de trap!” Ze croste de trap op, de trap af. Daar stond hun trein! Ze holde richting trein. De conducteur zei: “maar mevrouw toch, wij hebben liften!” “Die bomvol zitten” zei mske en sprong de trein op. Slow sprong net na mske die trein op en zei: “dat wordt nog eens mijn dood”.

De trein naar hun bestemming vertrok op tijd en bleef op tijd … enige vertraging had mske of Slow toch niet meer kunnen deren want er was geen aansluiting meer die ze konden missen, al waren ze wel blij dat ze er waren. Ze hadden namelijk 6.15u trein achter de rug.