mske is niet van het soort dat gaat benijden wat een ander heeft. Als ze dan al eens vindt dat iets of wat niet eerlijk loopt of niet eerlijk verdeeld is, dan relativeert ze dat rap want dan gaat ze bewust zitten peizen aan wat zij wel heeft.

Maar laatst, toen ze nog eens met Broer telefoneerde en als naar gewoonte vroeg hoe Broer en Schoonzusje het stelden en Broer als naar gewoonte antwoordde dat alles in orde was, dan bedacht mske toch efkes dat dat toch straf was, want hier gaat wel altijd wat fout.

En dan relativeert ze dat met te denken dat ons blog daardoor dan ook zoveel te vertellen heeft.

Het was weer zover. Niet alleen die brief kwam terug, ook de betaling voor de lening deed dat. Ware het niet om te janken, het zou om te lachen zijn. En dat zo net voor dat weekske vakantie waar ze hier zo naar hadden uitgekeken. Dat moest in orde voor hun vertrek.

De bank had mske vergeten te melden dat ze, sedert de overname, niet meer rechtstreeks kon storten.

En dan waren er nog enkele andere zaken, maar daar zit zo geen direct gevaar in. Er was het ding dat beschreven staat maar toch niet is, de stunt van Bpost met 2€ en de carnavalsgroep die op zaterdag om half acht ’s avonds kwam aanbellen. Allemaal dingen waarover we niet verder gaan uitweiden. We gaan nu ook niet alles vertellen.

Dat ging na hun weekske vakantie gewoon door. Er was de brief van de belastingen, een rappel terwijl ze hier het origineel nog niet ontvingen, waar we nog een berichtje gaan aan weiden. Er was de brief waar we helemaal niet konden om lachen, nog niet trouwens. Daarover ook eerstdaags meer. En dan blijft er het ding dat beschreven staat maar toch niet is. Dat vergde nog een telefoontje waarbij er werd beloofd dat het deze week zou opgelost zijn.

Nu niet dat we Broer dat toewensen maar Broer heeft zulke zaken dus nooit voor.