Er komt heel wat bij kijken eer zo een auto volledig en naar volle goesting is uitgerust. De wettelijke voorzieningen zijn alle in orde, daar niet van.

Maar onze vierwieler is voorzien van een CD-speler. Dat houdt in dat we moeten zorgen voor de nodige muziek en dus dringend aan de slag mogen om CD’s te branden.

Er zijn CD’s in huis, maar we zien het niet zitten om telkens een hele CD lang naar dezelfde zanger te luisteren. We willen dus afwisseling.

Goed! Er staat een massa nummers op mijn losse harde schrijf. En Luc heeft ook al wensen kenbaar gemaakt, al ligt dat ene wel wat moeilijk. Hij weet niet hoe het heet, hij weet niet wie het zingt.

“Allee”zegt hij “we hebben het nog samen meegezongen”. Ik breek mijn hoofd en denk en pieker. Ik kan me niet herinneren wanneer en voor welke gelegenheid hij me aan het zingen kreeg. Bij swingende liedjes ga ik eerder dansen dan zingen. Neen, het daagt me niet …

En dan weet hij te vertellen dat het was toen we nog een auto hadden. Ik heb een goed geheugen maar denken dat ik na vier jaar nog zou weten met welk liedje op de radio we meegezongen hebben …