Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Als ge van ze leven in de westhoek passeert …

Het is lang geleden dat we langs Poperinge richting Frankrijk reden, in een tijd dat ik Luc nog niet kende. We reden het ene soldatenkerkhof na het andere voorbij. En ik dacht: “ooit …”

Laat nu vorige week toch Luc over die soldatenkerkhoven beginnen en vertellen dat hij er nog nooit was. Ik dus ook niet. En aangezien we toch huiswaarts zouden keren, bedachten we dat we dat even goed via een omweg konden doen.

“Ook een Duits kerkhof” zei ik met herinnering aan de Passendaele Suite, Cimetière allemand van Willem Vermandere en aangezien Vladslo, al vind ik Vladzjele mooier klinken, in de juiste richting lag, zouden we dat aandoen.

En omdat we geen echte kerkhoftoeristen zijn besloten we het om het bij één ander kerkhof te houden, Tynecot.

Nu was Vladslo gemakkelijk bereikbaar maar er was iets gaande. Een groep jongeren liep er rond, en met liep bedoel ik lopen, zoals mensen die een antwoord voor een zoektocht zoeken. Toen die groep weg was, kwam er een andere. Daarna werd het rustig en kregen de emoties van het kerkhof de bovenhand.

Nu hoop ik echt dat het een leerrijke schooluitstap was en niet dat ze daar écht een zoektocht organiseerden.

(Lees verder onder de foto’s)

En dan planden we van Diksmuide over Langemark-Poelkapelle naar Zonnebeke te rijden. Onze gps besliste er anders over. We reden langs wegen waar auto’s elkaar niet konden kruisen, staken de grote wegen over om maar verder door het West-Vlaamse hinterland te rijden.

Eenmaal ter plaatse … Massa’s mensen liepen er rond te eten, te fluiten, te zingen, te kwebbelen. Nu niet dat ik zou willen dat iedereen daar liep te snotteren, maar als je zulke plaatsen bezoekt mag je toch verwachten dat toch een zekere eerbied in acht wordt genomen.

We zijn er niet naar binnen gegaan. Er was helemaal geen sfeer. Het was een toeristisch gebeuren. volgens mij zijn alle soldatenzielen de plaats ontvloden. Meer gaan we daar niet over vertellen.

Eigen schuld natuurlijk, we hadden niet in november 2014 moeten gaan.

Nog één kleinigheid vragen we ons af: wat kwam die rijschoolbus van De Lijn op die overvolle parking voor bussen doen? Leren parkeren?

pske van mske:

    Nu merk ik pas, bij het bij het plaatsen van de muziek, dat er ook beelden van Vladslo gebruikt werden.



Previous

Voor alles een eerste keer

Next

Waar waren we nog?

1 Comment

  1. Ik heb in de jaren 60/70 als monitrice kindervakantie gedaan in Koksijde, en elke vakantie stond er een bezoek met de 12/14 jarige aan een soldatenkerkhof op het pograma.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén