Bij het afhalen van de zoomlens, zat er geen zonnekap bij. Die had nochtans klaar en duidelijk bij de aanbieding gestaan. De winkel, waar ik de lens ophaalde, wist van niets. Het was me nu niet om die zonnekap te doen, wel om de lens, maar als ze mee aangeboden werd, hoorde ze er bij te zitten. Dat vind ik er van.
De aanbieding was niet meer te vinden. Maar gelukkig vond ik wel nog een vermelding van de aanbieding op google. De printscreen daarvan mailde ik naar de toch wel gerenommeerde firma als het over fotomateriaal gaat. Toen bleef het stil tot vorige zaterdag. Ze meldden me dat er een zonnekap onderweg was. Eigenlijk al bij al een geluk dat ze die mail niet eerder hadden beantwoord of de zonnekap verzonden. Ze zouden hier schoon voor die deur gestaan hebben.
En ja, maandagochtend, ze doen het telkens weer die maandagochtenden dat we pas om drieën in bed konden, ging de telefoon. Er was een kleine colli voor mij, ze hadden wel de straat maar geen nummer, dus wat was ons huisnummer?
Ik dacht even dat hij al met colli en al voor de deur stond, maar dat was niet zo. De levering was voorzien voor de namiddag.
Gelukkig, dan had ik toch nog enkele uurtjes. Ik draaide me tevreden om en trok het dekbed over mijn oren.
gettie
En na dat je wegdoezelde onder de dons , droomde je van prachtige opnames met zoomlens EN zonnekap!
ms
Inderdaad. Maar!
Als de vogelkes aan het eten zitten, heb ik het fototoestel niet vast.
Als ik het fototoestel in aanslag heb, komen ze niet.
Nog efkes geduld, want we kunnen niet buiten. Luc is ziek en ik ben niet ziek maar ook niet top! Ik denk dat er iets broeit.