Vorig jaar, voor hetzelfde evenement, vertrokken we een dag vroeger en we maakten er toen een uitstap van naar Roubaix. We maakten plannen om ook dit jaar een dag vroeger te vertrekken en naar het “Bois de Wallers-Arenberg” te rijden.
Daar kwam dan ineens nog bij dat we eigenlijk vandaag naar Nederland wilden.
We vonden het simpel op te lossen. We zouden de valiezen voor een afwezigheid van twee weken in de koffer laden, de tassen voor losse nachten in de auto zetten, in Nederland blijven slapen en dan morgen van Nederland naar Frankrijk rijden om dan ’s avonds in de stad van het evenement te overnachten.
En toen kwam vorige week dinsdag …
Luc vond het niet nodig gedoe te gaan zoeken aan de Franse grens voor een follieke van onzentwege. En gelijk heeft hij. We gaan dus niet de Franse grens over. We willen die Franse douane geen zenuwen bezorgen met zoveel bagage in de koffer.
En toen vond Luc iemand die de laptop kon herstellen en dat in de buurt van het evenement zelf. Bovendien kunnen ze daar ook nog de twee oude desktops leeghalen.
Waarom niet bij ons in de buurt? De meesten die hier in het telefoonboek staan, hebben het al opgegeven. Ze gaven er om zo te zeggen de brui aan. Bij die ene grote moeten ze eerst kijken en een bestek opmaken waarvoor je zo al 35€ kwijt bent en dan ben je nog niet zeker of ze het kunnen herstellen.
We vonden het simpel op te lossen. We zouden de valiezen voor een afwezigheid van twee weken in de koffer laden, de tassen voor losse nachten én de twee oude desktops in de auto zetten, in Nederland blijven slapen en dan morgen van Nederland naar de stad van het evenement rijden om daar te overnachten.
Toen kwamen er grenscontroles aan de Belgisch/Nederlandse grens ook.
Toen vond ik het niet nodig gedoe te gaan zoeken aan de Nederlandse grens voor een follieke van onzentwege. En Luc gaf me gelijk. We zouden dus wél de Nederlandse grens over gaan, maar we zouden de twee desktops niet meenemen. We willen die Nederlandse douane geen zenuwen bezorgen met zulk een idiote bagage.
We zouden mogelijk enkel de tassen voor losse nachten meenemen en morgen naar huis komen om de rest van de bagage op te halen.
En dat, dat zouden we dan allemaal doen om onszelf geen zenuwen te bezorgen.
Bea
Toch spannend, zo’n leven waarin je altijd onderweg bent…
Gettie
Nu moet ik heel hard denken aan het liedje van Boudewijn de Groot over zijn koffers in Berlijn, Madrid …..