Zoek
Het was maar een kleine McDonald’s alhoewel hij zich dicht bij een grootstad bevond.
Je kon er je bestelling ook niet zo direct meenemen. Je moest wachten tot het scherm meldde dat ze klaar was.
Luc wachtte en ik ging plaats houden.
Wij waren niet de enigen die het zo deden. De man, wiens nummer twee cijfers lager was dan het onze, kwam naar het tafeltje waar de vrouw ook plaats hield. En in plaats van aan hun maal te beginnen, vouwden ze hun handen en baden.
Natuurlijk is daar niets mis mee, natuurlijk is dat ieders eigen keuze, het verwonderde me alleen maar. Eigenlijk is het een rariteit geworden terwijl het vroeger zo ingeburgerd was.
Maar toen kwam Luc en aten we, zonder bidden. Ik heb het namelijk jaren geleden al afgeschaft.
Rob Alberts
Bidden doe ik niet.
Maar even stilstaan bij het eten doe ik wel.
Ook vind ik het belangrijk om samen te eten.
Vrolijke groet,
Yooya
In Japan zeggen ze altijd voor ze beginnen te eten “Itadakimasu”, wat zoveel betekent als “ik neem dit tot mij met dankbaarheid”. Hiermee bedanken ze de mensen die voor hun eten gezorgd hebben, de dieren die voor hun eten gestorven zijn, de planten die voor hun eten gezorgd hebben etc. Mooi toch?
Als ik alleen eet, zet ik -op z’n oosters- mijn handen tegen elkaar en zeg ik dat ook. 🙂 (als ik niet alleen ben doe ik dat niet, omdat ik geen zin heb in een ander zijn commentaar, maar denk ik het ipv het te zeggen)
ms
Als het om de commentaren gaat, zou ik het toch doen. Want je kan doen wat je wil, commentaren zijn er toch.
Mij ging het geforceerde ervan tegen. Het was allemaal goed toen de mensen leefden van het land, maar het is allemaal al veel complexer geworden dan enkel dankbaar zijn voor je eten. Dankbaar zijn dat je werk hebt omvat al heel veel meer, eten inbegrepen.
Bij ons thuis was het gebed voor het eten gewoon een afgerammeld tekstje. Net een regel die zegt wanneer je dankbaar moet zijn.
Ik ben dat meestal op andere momenten.
Yooya
Zo’n gebed hebben wij nooit gedaan, gelukkig! Verplicht dankbaar zijn is een beetje belachelijk natuurlijk.
Bertie
Heel apart. Bidden op zich niet maar in een openbare gelegenheid zie je het niet vaak, nooit eigenlijk.
Thuis baden we ook, mijn moeder ging bij het middageten voor in het Angelus.
Toen ik het geloof afzwoer heb ik nooit meer gebeden; ik zie het anderen ook nooit doen terwijl ik in een katholieke streek woon.
ms
Ik heb veeleer de hypocrisie die er rond hangt afgezworen en daarmee ook alle uiterlijke vertoon.
Bertie
Dat het eerst..