Je zet de verwarming uit en het raam open, want je denkt dat daar wel eens de oorzaak van die Ménière kan zitten, al zegt de dokter dat dat haast niet kan.

Je trekt je fleece laken tot goed in je nek zodat je geen kou op je rug zou krijgen.

Je trekt je fleece laken tot onder je kin, want je verdraagt niets op je gezicht als je slaapt.

Je kruist je armen in de ideale positie voor je linker schouder, die nog niet volledig genezen is en je legt die linkerarm óver de rechterarm van je lief zodat die eigenste linker schouder de nodige rust krijgt.

Je kust je lief, zegt: “slaap wel” en sluit je ogen.

…

En dan heeft hij jeuk en moet krabben. Weg voorbereiding!