Er is nooit zoveel water gedronken als de laatste jaren. Water is gezond.

Maar water is ook een hype, een modeverschijnsel.

Werken lukt niet meer zonder een fles water op het bureau. Sporten zonder water is om ellende vragen.

Wat is daar nu het gevolg van? Overal vind je flessen water. En neen, ik bedoel niet de lege flessen of flesjes die in de natuur gedumpt worden. Ik bedoel wel degelijk niet lege, halfvolle en zelfs volle flessen en flesjes water die overal achtergelaten of vergeten worden.

Bij de evenementen vroeg Luc zich telkens af of de meisjes van de kassa hun pakjes zakdoeken en waterflesjes en flesjes water niet mee konden nemen en waarom ze dat maar telkens lieten staan om door een ander opgeruimd te worden.

Dat alles achter je laten en denken dat een ander er enkel is om je rommel op te ruimen is ook een hype maar dan een ander verhaal.

Laatst nam ik het laatste kleedkastje mét sleutel, opende het en wilde mijn spullen er in stoppen. Er stond een fles water in. Gelukkig ben ik soms -in al mijn onhandigheid- nogal handig en moest ik mijn eigendommen niet op die natte vloer gaan leggen om het ding er uit te halen.

Toen ik na het zwemmen een kleedhokje vond -er zaten namelijk drie klassen in dat zwembad- lag er daarin ook nog een fles met water op de grond. Ik heb die fles daar een trok gegeven dat ze onder de deur door, de gang in rolde.

Toen ik daarna, aangekleed en wel de gang in stapte en de fles wilde meenemen, was die weg. Ik weet niet wie ze weg deed en het was ook niet echt de bedoeling van de hete patat door te schuiven, maar ik was het even beu om telkens opnieuw met een ander zijn rommel geambeteerd te zijn.