Na het lezen van het lezen over het ongeluk waarbij een motorrijder het leven liet en ze de oorzaak bij de modder op de weg zochten, vertelde ik dat aan Luc, terwijl ik ons gordijn terzijde hield en zei: “kijk” want ook bij ons lag de modder over de gehele straat.

“Ze moeten nochtans ruimen” zei Luc. Dag na dag hoorden we over gladheid maar de modder lag en bleef liggen.

Tot gisterenmorgen. Iets na achten werd ik gewekt door een aanhoudend geschraap buiten het venster. Met twee waren ze bezig, met twee en elk een schup. En die modder bleek al stevig vast te zitten, getuige hun geschraap. Ze zijn er nog een pozeke zoet mee gebleven. De hele breedte van de straat en over zo een lengte van pakweg 500m.

Misschien wel verder ook, maar dat gingen we niet in het oog houden. We zijn maar gaan ontbijten.

Tegen de traditie in heb ik dan maar de kerstboom gezet. Ik had dat al gepland, de dag voor Nichtje kwam, de dag voor de 1ste december dus. Wat heb ik nu nog met Sinterklaas? Niets toch. Maar donderdag had ik geen zin. Dat is nu het gemak van op pensioen te zijn: niets moet!

De kerstboom staat opgetuigd, voor ons twee. Want het ziet er -voorlopig- niet naar uit dat het hier erg druk gaat worden tijdens de feestperiode.

Vrijdag zag ik de sneeuw op het blog. Ik dacht er al niet meer aan. Ik had het al over die sneeuwplugin maar dat klopte niet. De sneeuw kwam niet meer van die sneeuwplugin. Die had ik inderdaad uitgeschakeld, maar Jetpack heeft er zelf eentje ingebouwd.

Witte sneeuw op een wit blad? Ik zou hem ook kunnen uitschakelen, maar welk nut heeft dàt?