En nu alle serieuzere concepten uit de weg, hier komt een zeer belangrijk iets te staan dat écht niet kan wachten.
Ik keek raar op toen ik in de Metro las dat de moeder van een kleuter boos was wegens de woordkeuze in een oefentekst. Er stond namelijk:
ik mep rik
en
koe doet poep
en
poep op roos
Ik geef die moeder gelijk. Oh neen, niet om dat: “ik mep rik” want een mep is eerder speels in tegenstelling tot: “ik sla rik”. Ook niet over het woord: “poep” maar wel over: “koe doet poep”. Maar wat ik bedoel is niet wat die moeder bedoelde.
Even vertalen in het Vlaams: “koe doet kak”. Wie spreekt zo? Kleuters! Moeten we hen dan niet leren dat het moet zijn: “koe kakt” of in het Nederlands Nederlands: “koe poept”?
En wat die juf zegt is er ook een beetje naast:
Bovendien hebben kinderen in het begin van het eerste leerjaar nog niet veel letters geleerd. De juf moet puzzelen om woorden te vinden die de kinderen al kunnen lezen.
Niet genoeg letters kennen is hier geen argument aangezien de “T” toch wel de laatste letter van “doet” blijkt te zijn.
Verder kan het me geen drol schelen hoe men in de scholen een koeienvlaai wil noemen, zolang het maar niet te gortig wordt.
En wat het grappige betreft:
“Sommigen zeggen de hele dag ‘poep’ voor de grap”, vertelt ze.
Iedereen weet, denkelijk wel, dat kinderen door zo een periode gaan. Maar waarom vinden ze die woordjes zo grappig? Omdat ze meestal te horen krijgen ze het daar niet mogen over hebben. En wat niet mag, dat is pas interessant!
Dus koe, doe wat je wil, maar doe het tenminste op een ordentelijke manier … en als het kan niet op een roos!
Rob Alberts
De poep, pies en plasperiode vind ik juist leuk.
Humor blijft belangrijk!
Vrolijke groet,
ms
“De koe poept op de roos” is dan ook humor, maar dan is het tenminste geen gebrabbel..
Matroos Beek
De anale fase lijkt voornamelijk te gaan over de zindelijkheidstraining, maar gaat ook over het beheersen van gedrag en driften. Een kind moet bepaalde grenzen ontdekken tijdens deze fase, zodat er in de toekomst geen strijd is wat betreft het overschrijden van die grenzen. Terwijl het fysieke vermogen de sluitspier te beheersen beter wordt, verschuift de aandacht van het kind van de orale zone naar de anale zone. Deze verandering verschaft meer uitwegen voor libidineuze bevrediging en verschaft de opkomende agressieve drift. Wikepedia.
ms
Dat heeft allemaal te zien met opvoeding maar hoort niet echt bij het leren lezen en/of de juiste manier om iets uit te drukken.
De wijze om de ontlastingswijze van een koe formuleren als: “koe doet kak” is nogal infantiel.
Matroos Beek
Ja, dat is waar… ik was eigenlijk niet klaar met mijn reactie, maar ik zat op het werk te typen en plots stond een collega (lerares godsdienst!) naast mij en stiekem mee te lezen op mijn scherm. Ik heb snel op verzenden en vervolgens afsluiten gedrukt zonder controleren of afwerken. Dat komt ervan… Betrapt.
ms
Ze gaan een app ontwikkelen die ziet als er iemand staat mee te kijken … maar ik denk dat dat voor de smartphone is.
Hm, de lerares godsdienst … neen die hebben het niet over dat soort zaken.
Bertie
Taalkundig ’n beetje raar. Niet slim om kinderen kleutertaal te leren.
Kindje doet hap? Hond doet slurp? Enz.
ms
Precies!
En wat ik dan raar vind is dat de samengestelde “oe” wel al geleerd werd, maar de (veronderstel ik) meer gebruikte “n” er nog niet tussen staat.
Maar ja, ik geef geen les.
Bertie
Ze vragen ons nooi wat ?
Bertie
…nooit..
ms
Hopelijk worden dat allemaal geen schrijvers. Ik zie me als oud vrouwke al boeken lezen à la: “Jef doet dood”.
Ik zal er maar bijzetten dat dat overdreven is, soms neemt men wel iets al te letterlijk.
Bertie
??
elsjeveth
Het kind in mij vind het heerlijk om af en toe ongegeneerd KAK te kunnen zeggen.
ms
Het kind in mij doet dat net niet. Ik ben het woord pas later gaan gebruiken … toen mijn kinderen het gebruikten.
Suskeblogt
Het is een fase die rap over gaat. Tegen het einde van het eerste leerjaar is die reeds voorbij. Kinderen groeien en veranderen vlug.
ms
Er zijn er die dat hun hele leven grappig blijven vinden en die fase nooit achter zich laten.