De Kilomeet in Diest is niet dikwijls open. Het wil nu toch lukken dat wij steeds in de buurt zijn op de dagen dat die dicht is.

Nu lag hier een jas van Zoneke om één en ander aan te veranderen en die moest terug. Ik mailde hem met de vraag wanneer hij eens thuis was -moeilijke werkuren- op een dag dat de Kilomeet open was.

Vrijdag de 9de maart stapten we in de auto richting Zoneke.

Toen hij daar is gaan wonen begonnen ze er met wegenwerken. In de loop van de tijd dat hij er woont bouwen ze daar omleiding op omleiding op omleiding. Die zit nu al tot halfweg naar hier. Het is een hele opdracht om daar nog goed terecht te komen. Binnenkort rijden we helemaal via Tienen naar Diest, goed geweten!

De jas werd bezorgd en we togen naar de Kilomeet … die uitzonderlijk dicht was, wegens de retrodag in de Kringwinkels op 10 maart. Die retrodag stond in onze agenda vermeld, daar wilden we echt wel naartoe.

We stapten niet binnen in de Colruyt van Diest -we moesten diepvrieswaren hebben en voorzagen een te lange thuisreis- maar wel in die van Scherpenheuvel, waar ze twee producten niet hadden.

Daarbinnen kreeg ik twee telefonische oproepen op mijn gsm, nummer dat ik nooit aan iemand geef en ik ergerde me. Ik wilde die -eens thuis- eens goed de mantel uitvegen want die hadden dat nummer toch op niet legitieme wijze verkregen, dacht ik … de doerakken!

Onderweg wilden we de afslag naar Zoutleeuw nemen voor onze zaterdagse rozijnenkoeken … Ook omleiding!

Daar ergens viel ook één van de hoorbatterijtjes uit en ik foeterde: “wat nog?” En ook nog: “als ze denken dat ik dat ne plezante vrijdagnamiddag vind …” Afin, ik was dus in een opperbest humeur geraakt. Die voor ons reed te traag, die achter ons kwam te dicht, het was pure ellende …

Uiteindelijk zijn we van grote miserie dan maar naar de Colruyt in Sint-Truiden gereden om het ontbrekende te halen -in Landen hebben ze dat niet- en hebben daar dan maar de Aldi ook aangedaan.

We zijn hier om half één vertrokken en we waren na vijven thuis.

Heb ik die bellende nummers opgebeld? Ah bah neen, ik was weer mijn eigen zelven en ik bedacht dat ze dat nummer misschien wel via de app hadden gezien en wie had die app op de telefoon gezet? Mja.

Wat nog? Luc verwoordde wat ik onderweg ook al had gedacht, hij zei: “voor mij hoeven die retrodagen al niet meer”. Resultaat: we hebben ze van de agenda gegooid.

Zoneke kan dichter bij komen wonen of we kopen een helikopterke … niet te groot of we kunnen niet landen in Zoneke zijnen hof, niet te klein of de Colruytcommissekes kunnen er niet in.