Zoek
Te pas en te onpas hoor je het gebruiken. Meestal gaat het over eten. Telkens heb ik zin om te tandenknarsen, telkens haal ik mijn schouders op en zeg er niets van.
Als kind praatte men me/ons een schuldig geweten aan wanneer we plezier hadden. Dat heb ik mezelf afgeleerd en dat ging nogal vlot, vlotter dan andere zaken die ik niet afgeleerd krijg.
Ik zou me wel schuldig voelen als ik ineens zou gaan schransen omdat één of andere me uitnodigt op een etentje en ik me niet zou verzetten omdat er ergens een beleefdheid is die dat van mij verlangt.
Maar over een pleziertje waar ik zelf voor koos zal ik me nooit schuldig voelen en er van genieten zoveel ik kan.
Guilty pleasure is volgens mij -om het in een andere taal te blijven zoeken- een contradictio in terminis.
Anna berg
Daar heb je een punt!
ms
Het is altijd en overal. Ergens staat er wel altijd iemand te zwaaien met een reden waarom je geen plezier zou mogen hebben. Dan moeten we het onszelf zeker niet aandoen.
Viviane
ik volg je, al is het nog niet zo lang geleden dat ik er anders over dacht.
ms
Het stoorde me als anderen zich willen schuldig voelen over een pleziertje.
Ik vond het wel erg storen toen men een opmerking maakte over mijn guilty pleasure. Sedertdien gruw ik van het woord.
En het helpt al zeker niet dat het maar wéér eens in het Engels moet uitgedrukt worden.
Bertie
Het is een modewoord dat lekker bekt, temeer omdat het Engels is. Staat interessant.
Ik zal het niet gebruiken.
ms
Ik dus ook niet. Ik was nooit voor zoetigheid, niet echt voor gebak noch voor ijs.
Als ik dan eens vieze goesting krijg en ik haal me bijvoorbeeld een Magnum of we kopen eens krenten- en/of koffiekoeken heb ik echt geen nood aan iemand die mij een schuldgevoel wil aanpraten.
Bertie
Dat vervelende schuldgevoel, het werd ons maar aangepraat. In de vasten nog erger.
Moeten we er nu last van krijgen door een modekreet?
No way. (om in stijl te blijven :-D)
ms
Like!
?
francky spruytte
Schuldgevoelens over plezierige dingen heb ik nooit gehad en zou me dat nooit laten aanpraten. Een contradictie inderdaad.
ms
Er was een tijd dat je bang was om iets plezant te vinden. Het werd je zo gewoon ingeprent.
elsje
tja zo had ik het nog niet bekeken.