Zoek
Blijkbaar is mijn rare hersenkronkel zo raar nog niet.
Een paar jaar nadat ik een bepaalde opinie op het blog verwoordde, komt er nu een een Canadees onderzoek dat uitwees dat oorlogstaal in verband met kanker nu niet de beste motivering is1, integendeel blijkbaar.
Ik las, jammer genoeg, niet het hele artikel, daarvoor moet ik me abonneren en waarom ik dat niet doe, heb ik ook al uitgelegd.
____________________1 Het Nieuwsblad
Anna berg
Ik las het ook. Interessant stukje en ik geloof wel in de kracht en het belang van meer neutrale taal in deze.
ms
Het klinkt zo wat alsof het een persoonlijk gevecht betreft terwijl iemand die ziek is toch meer het gevoel zou moeten hebben er niet alleen voor te staan …
Matroos Beek
Het is al erg genoeg dat je zo ziek bent… je voelt je dan meteen nog een grote verliezer of slappeling omdat je ‘de strijd’ moeizaam of helemaal niet wint. Wat erg. Dat heb ik ook altijd gevonden. Fijn dat men het eindelijk gaat inzien.
ms
Ook bij de uitleg dat iemand goed omgaat met de ziekte omdat die hem er niet fysiek onder krijgt heb ik mijn bedenkingen. De fysiek van mensen is verschillend: wat de ene wel kan, kan de ander zijn lichaam misschien helemaal niet aan. Of is het soms niet beter om gewoon rust te nemen?
Matroos Beek
Zo is het zeker… Ik heb dat gezien tijdens de zware chemo’s die mijn zus moest ondergaan (leukemie). Dan deden haar nieren het weer amper, dan weer het hart… als je toevallig al een zwakte aan je nieren, hart of lever of wat dan ook hebt, dan is de kans groot dat je daaraan sterft. Ook als je een infectie bovenop krijgt. Ieder lichaam is anders. De omstandigheden ook. De soorten ziekten en behandelingen verschillen enorm. De mens zelf en zijn psyche is ook zeer individueel.
Het is verschrikkelijk als je ermee te maken krijgt, des te erger als men doet alsof je zwak bent als ‘de strijd’ zwaar is.
Vorige week vertelde mij iemand dat ze er wel zeker van is dat je kanker krijgt door onverwerkte emoties. M.a.w. het is je eigen schuld dat je kanker krijgt want je hebt je emoties niet verwerkt. En waarom worden dan baby’s geboren met kanker? Of is dat dan weer de schuld van de moeder? Men wil voor alles duidingen, maar die zijn er vaak niet.
Er wordt zoveel onzin uitgekraamd… een mens kan enkel meewarig zijn hoofd schudden.
ms
Dat ik de schuld kreeg omdat mijn Broertje kanker kreeg vertelde ik al. Er moest een zondebok zijn, anders kan het namelijk niet.
Iemand uit mijn nabije omgeving kreeg kanker en vroeg uitleg aan de dokter zeggende: “Ik drink niet, rook niet en doe veel aan sport. Zeg het nu es? Wat is’t nu?” Antwoord: “toevalstreffer hé meneer”.
Er wordt inderdaad veel te veel onzin uitgekraamd
Bertie
Daar stoor ik me al heel lang aan.
Maar je durft of wilt er meestal niets van te zeggen. Wanneer het om een kind gaat, bijvoorbeeld.
ms
Daarom ook dat ik het op het blog zei, zonder dat er enige link met iemand bestond.
elsje
Het is een vreselijke ziekte. Dapper of niet dapper, positief of niet, als patent moet het er mee doen. Sommige, meestal goedbedoelde adviezen en of opmerkingen kunnen de patiënt vaak meer doen lijden dan de ziekte zelf.
ms
Als je dat maar weet