Dit is één van die logs waarvan ik reeds zei dat ik ze wat in beraad had gehouden. De mensen zouden maar denken dat ik aan het doemdenken was moest ik ze tijdens de volle coronacrisis gepost hebben.
Er was een tijd, vroeger dus, dat alle films en boeken een goede afloop kenden. Je wist dat dat in realiteit niet zo was, maar films en boeken, fantasie dus, waren een middel om aan die hardheid te weerstaan.
Tot iemand vond dat al die goede aflopen een beetje te veel waren van het goede en besloot om er eens ene -boek of film- tussen te gooien die niet zo goed eindigde.
Wat was het resultaat? Dat ze dat gingen navolgen. Dat mag als het maar met mate blijft. Maar dat deed het niet, het werd gewoon schering en inslag. Een goeie afloop wordt nu als zoetsappig aanzien.
Nu lijkt het wel of het kwade altijd overwint en dat is nu toch ook een ietsie of wat té neerslachtig.
Anna berg
Een goede afloop verveelt nooit. ?
ms
Vind ik ook. Voor de slechte kunnen we even goed bij de media terecht.
Matroos Beek
Ik ben ook voor een goede afloop. Een open einde vind ik ook vaak lastig.
ms
Een open einde is gemaakt om er een vervolg aan te kunnen breien.
En dan kan het gebeuren dat, zoals bij “Training Day” de hoofdacteur overlijdt. Over een slechte afloop gesproken.
Bertie
Een open einde (boek) vind ik iets treurigs hebben maar, denk je, wie weet komt het goed. Een triest einde is akelig, ook al besef je dat het reëel is.
Van een goede afloop fleur ik op. Geeft me voldoening.
Bij films hetzelfde, bij de paar die ik zag.
ms
Precies, van een goed einde fleur ik ook op. Het geeft me dus ook voldoening.
francky
Ik heb graag een open eind. Daar kan je zelf verder op fantaseren.
ms
Dat kan wel zo zijn, maar het lijkt net alsof iemand zonder afscheid nemen vertrok, waardoor je niet weet hoe het die iemand verging/vergaat. Daar kan je ook over fantaseren.
Ach, al bij al is het beter dan een slechte afloop.
elsje
Zolang ik nog in sprookjes geloof en kan blijven geloven fantaseer ik vaak een verrukkelijk en gelukkig einde … wat uiteraard onderdeel uitmaakt van een niet altijd handige struisvogel kop in het zand instelling.
En soms overkomt mensen in een serie of film zoveel narigheid dat het gek voelt ze aan het eind hand in hand en vol levenslust de toekomst tegemoet zien gaan.
ms
Dat laatste gevoel had ik met de reeks GR5. Wat die allemaal meegemaakt hebben op die tocht.
En is die reeks afgelopen? Of was het eigenlijk ook een open einde?