Zoek
Het is zo een 25 jaar geleden dat ik ’s avonds laat in La Molina het bed opensloeg en met afkeer achteruit deinsde. Het mooi ogende bed verborg een horribel tafereel. Het was namelijk vol gekotst.
In 2013 was het een hotel in Nederland en daar schreef ik toen een logske over. Er zat een rare veeg met klonters op ooghoogte.
In beide gevallen werd het netjes opgelost maar het blijft wel hangen. Vooral matrassen mag ik niet te zeer door mijn gedachten laten gaan.
Na de evenementen boekten wij enkel nog hotels voor op doorreis, op vakantie zelf verkozen we wel een appartement of een huisje.
Bij Sunparks/CenterParcs nemen we meestal ons eigen beddengoed mee, omdat enerzijds de meerkost een beetje hoog is en anderzijds omdat het er altijd eenpersoonsgoed betreft. Aan de matrassen wil ik niet denken.
Nu las ik deze week dat Factcheckers1 hotelkamers had getest2.
Dat wil zeggen dat ik in de toekomst zelf eens één en ander ga nakijken en nog intenser met een vochtig doekje over de WC-bril zal gaan. In het beste geval wil ik ook geen markeringen die zichtbaar worden met blacklight, op mijn billen.
“Ik heb daar een fragment van gezien” zei Luc, toen ik het hem vertelde.
Over matrassen las ik gelukkig niks.
____________________1 één – url: Factcheckers
2 VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2022/01/03/factcheckers-hotelkamers/
Matroos Beek
Ik zag het ook op tv. Ik schrik er niet van. Ook over de vieze vakantiehuisjes hoorde en las ik al vaker. Een paar jaar geleden huurden we een huisje in de Ardennen dat ook zo smerig was. Voortaan neem ik overal onze eigen kussens mee. Er wordt vaak te snel of niet gepoetst omdat de poetsers veel te weinig tijd krijgen. Er zijn ook veel poetsers die geen kaas hebben gegeten van schoonmaken.
ms
In mijn log heb ik het nog niet over Manchester gehad. Dat was buiten proportie.
Daar maakte ik me zelfs vies aan het water en zijn we ’s morgens gaan lopen. We bleven er enkel omdat het al half nacht was eer we er aankwamen.
Bij het vertrek ’s morgens lag er een injectiespuit op een trede in de traphal.
We zijn onderweg in een wegrestaurant gaan ontbijten.
Luc filmde er een paar details maar het geheel zou een langspeelfilm geworden zijn. En ik schreef een recensie, waar niets mee gedaan werd. Het hotel bleef op de site staan.
Maar dat zijn dan de uitzonderingen (hoop ik). Het probleem vind ik dat het bij hotels gebeurt waar je het niet zou mogen verwachten.
En de laatste tijd hebben de parken van Oostappen ook al negatief in de krant gestaan.
Wij hebben ook een tijd onze eigen kussens meegenomen. Nu nemen we nog enkel de slopen mee.
Matroos Beek
In hotels krijgen de poetsers héél weinig tijd per kamer… Zo ook in vakantieparken. Ik neem voortaan altijd zelf dettol en poetsdoeken mee. Maar aan een vuile matras doe je weinig. Dat vind ik echt vies.
ms
Dettol neem ik niet mee, ik vind een steriele wereld ook geen veilige wereld, maar we hebben wel altijd het nodige in de bakken zitten.
Soms denk ik dat het wat op een een volksverhuizing begint te lijken.
Als we enkel op hotel gaan, gaan die bakken niet mee.
Misschien kan ik daar nog wel eens een log aan wijden. Inspiratie is momenteel zoals truffels, er moet diep gegraven worden.
petergreyphotography
Ik ben zo iemand die dit soort dingen liever niet weet. Op overnachtingsgebied ben ik een struisvogel; zolang er geen kakkerlakken in de wastafel rondritselen vind ik het al gauw goed. Maar voor bedden zoals jij die beschrijft moet ik misschien zo nu een dan toch maar even mijn kop uit het zand halen.
ms
Ik had het ook liever niet geweten. Je gaat alles onder een microscoop bekijken en dat kan ook de bedoeling niet zijn.
Maar de drie voorvallen die ik meemaakte zijn wel genoeg geweest om alert te zijn.
Suskeblogt
Dat zou niet mogen zijn. Raad welke virussen er op die matrassen huizen. Een zo’n spuit kan al helemaal niet.
ms
Eigenlijk was ik al blij dat we er geen andere logees waren tegengekomen. Het was een ervaring om van te rillen.