Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De deegrolkroniek

Toen ik geen deegrol meer had en wilde gaan bakken moest ik hemel en aarde verzetten om de eerste te vinden.

Toen ik een deegrol had en niet meer op zoek was kwam ik de de tweede tegen.

Nu ik twee deegrollen heb en vind dat het genoeg is, kwam ik de hele familie tegen.

Eigenlijk is het zo typerend. Mensen vervelen zich, beginnen iets tegen de verveling maar eigenlijk interesseert het hen niet en dan moet het weg, uit hun zicht. Soms doen mensen dat ook met andere mensen.

Volledigheidshalve kan ik er wel bij zeggen dat bij ons volgende Kringwinkelbezoek de familie deegrol er niet meer was. En neen, ik heb ze niet meegenomen, zelfs niet ene.

Previous

Toerke Noppes

Next

Tussen de staken

9 Comments

  1. Haha, precies. 🙂 Maar een deegrol kun je nog verkopen, met mensen ligt het meestal anders. ☻

  2. Zo ben je goed gewapend met de deegrol in aanslag.

  3. elsjeveth

    Kleine Jace had er zijn goesting ook wel kunnen vinden 🙂

  4. Ja, wat moet je ermee? Ik heb er één, maar ik denk dat ze nog maar twee keer is gebruikt in dertig jaar…

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén