Zoek
We hebben moeilijke jaren gehad, Rik Wouters1 en ik. Of eigenlijk toch niet. Ik deed alsof hij niet bestond. En hij wist niet dat ik ooit zou bestaan.
Het begon ooit, lang geleden, maar niet zolang geleden als de gevleugelde paarden.
Ik zal een jaar of 13-14 geweest zijn, toen we in de les van plastische opvoeding als opdracht een schilderij van Rik Wouters moesten natekenen en dan in grijs/wit-tinten inkleuren.
Ik vertelde al dat ik niet kon tekenen. Kan je je voorstellen. Ik kreeg mijn kunstwerk terug met één of andere opmerking die er op neer kwam dat hij dacht dat ik er met mijn klak naar gesmeten had. Dat was echt een onderdrijving. Ik had er met mijn hele kleerkast naar gegooid.
Rik Wouters belandde in de wereld van mijn desinteresse en ik heb hem sedertdien compleet genegeerd, al zag ik ooit zijn “Zotte Geweld” wel in het Middelheimmuseum, maar dat zot geweld negeerde mij ook, zodoende …
Toen ik werken van hem zag in het KMSKA was ik eerlijk gezegd verrast dat zijn werk wel degelijk gevoelig was, heel anders dan dat wat ik ooit verplicht moest plagiëren. Dat heette denkelijk: “Nel Wouters” maar als ik er op googel kom ik wel andere tegen, maar niet dat.
Hoog tijd dus om al die voorbije jaren wat in te halen en al zal dat Rik Wouters geen zier uitmaken, mij wel.
____________________1 Rik Wouters
petergreyphotography
Rik Wouters kende ik niet, maar het werk dat ik via je link zie staat me zeer aan. Dat het lastig natekenen is en dan ook nog eens zonder kleur, geloof ik meteen! Ik ga me wat meer verdiepen in Rik. Zo leren we iedere dag wel weer iets nieuws.
ms
Dat is dus niet enkel bij ons in de school zo geweest. Ik dacht al …
Ze hadden het in de school wel over Rubens, over Bruegel, over van Dyck, over van Eyck, … en verder over Monet, Manet, Gauguin, …
Quinten Metsys heb ik zelf moeten ontdekken aan de hand van een romantisch verhaleke over een vlieg.
Over Léon Spilliaert, Munch, … geen woord.
Permeke kwam wel aan bod, maar dan met die (minder) mooie werken van hem terwijl er wel andere werken maakte die meer in mijn smaak vallen.
Rik Wouters dus enkel en alleen één keer in een belachelijke tekenles.
Käthe Kollwitz? Niks! Omdat ze Duitse was?
Matroos Beek
Ik ken hem wel van naam, maar zijn werken stonden me niet meteen voor het oog. Mooie foto’s van het dansende beeld!
ms
Je zou toch denken dat ze het in de scholen niet zo eenzijdig over kunst zouden hebben.
Ze moeten daarom geen hele lessen besteden aan één kunstenaar, maar je moet toch niet altijd opnieuw over de platgelopen paden gaan.
Bertie
Alleen de naam ken ik, nu zie ik bij google dat er veel mooie dingen te zien zijn.
Tekenen, een probleem als het een opdracht moet zijn terwijl je er geen aanleg voor hebt.
ms
Bij het KMSKA hebben ze meerder “Schone Kunst” van Rik Wouters. Daar heb ik mijn mening herzien.
Ik heb ooit één keer een maximum gehad op mijn “tekenen” maar dat was geen tekenen. Dat was na een schoolreis in Duitsland en we moesten onze impressie weergeven. Ik heb toen de Rijn van op een hoogte door de bomen gezien, met mijn vinger in een vodje gewikkeld op een papier gestempeld.
En … ik vond het zelf ook mooi. 😂
Bertie
Je had het dus wel in je.
Op school leerde ik niets over kunst, hoogstens wat namen werden genoemd met een paar plaatjes erbij. Broer die op een vwo zat leerde er ook niet veel over, kennelijk werd het minder belangrijk gevonden bij ons. Jammer.
Wel hadden we een muziekleraar.
ms
Wij hadden dus wel les over de kunstrichtingen, jammer genoeg te veel toegespitst op het barokke gedeelte. Terwijl ik nu precies dat barokke een beetje té veel van het goede vind. Het is wel mooi maar de latere richtingen zijn reëler.
Suskeblogt
Les krijgen op school over kunst of muziek zorgt er voor dat je je interesse ervoor verliest. Da’s mijn ervaring met onder andere klassieke muziek. Rik Wouters en zijn werk ken ik niet. Daar ga ik meer over opzoeken.
ms
Voilà! Dat gevoel had ik ook. Met muziek zowel als met schilder- en bouwkunst. Pas nà de schooljaren kwam de interesse, maar Rik Wouters liet ik dus -onbewust- links liggen.
marieclaire
Dat zijn bijzondere gymoefeningen.
ms
Daarom heet het dan ook “Het zotte Geweld”. 😂🤣
Haba
Tja op het lyceum hadden wij een behoorlijk bejaarde tekenleraar, die wilde dat je tussen de geijkte lijntjes bleef. Dus als je eens lekker dwars was (zoals ik destijds) maakte je geweldige kladderverf toestanden. Dan keek de man erg zuinig en sprak :”Dat is niet netjes” Nu had ik altijd graag getekend en thuis heb ik toen diverse schetsboeken vol gemaakt dus ik held het ‘kladderen’ verder maar voor thuis 🙂
ms
Die tekenleraar die wij hadden was een nog jonge man, ergens tussen 30 en 40 schat ik, maar die had een ego voor drie. Hij had gelijk, kubussen tekenen en daarmee composities maken, normschrift met tekenlat en tussen de lijntjes. Niks voor mij dus.
En dan dat met Rik Wouters, goed om er levenslang een dégoût aan over te houden.
En thuis kladderen? Mocht niet. Dat was tijdverspilling volgens mijn moeder.