Zoek
Het verhaal van de gevleugelde paarden is oud, bijna zo oud als het kindje op de foto’s.
Feit is wel dat dat kindje herinneringen overhield, sommigen werden haar verteld, zoals het feit dat ze op die ene foto “PittePa” zei én probeerde, letterlijk vertaald als “pittekes pakken” waarbij pittekes een dialectwoord was voor vogeltjes.
Wat herinnert dat kindje zich nog uit de tijd dat ze in Antwerpen woonde? Eigenlijk best veel met o.a. oude auto’s met reservewiel achter op het kofferdeksel en ook iets heel tegenstrijdig. Naast de herinnering aan het plein van de foto’s, waarvan ze dacht dat ze er tegenover woonde, was er ook de herinnering aan de voordeur waar aan de overkant van de straat gewoon andere huizen stonden, maar toen was ze vier. De herinnering aan het plein is wél ouder dan dat van die huizen.
Ze heeft er nooit écht bij stil gestaan.
Het was pas toen Luc vroeg waar precies in Antwerpen ik had gewoond en ik de naam van de straat kon zeggen omdat mijn moeder die bij in het fotoalbum had geschreven dat ik er, zonder er bij na te denken, aan toevoegde: “en er waren gevleugelde paarden”.
“Ik weet wat je bedoelt” zei Luc en de volgende keer dat we in Antwerpen waren moest hij niks zeggen en keek ik mijn ogen uit naar iets dat ik nooit vergeten was, al zijn het de paarden niet die gevleugeld zijn.
Ondertussen is dat ook al meer dan twintig jaar geleden.
Tijd dus om er nieuwe herinneringen rond te maken. Dat deed ik toen ik het verhaal aan een medewerkster van het KMSKA vertelde. Ze vond het een mooi verhaal, maar ineens vroeg ze zich af of die paarden er al zo lang staan.
Benieuwd geworden zou ik dat wel eens gaan uitzoeken. De medewerkster ook, beweerde ze.
Wat een heel oude herinnering niet vermag. Die paarden hebben een naam. Het kunstwerk heet “De Triomf der Schone Kunsten”, is van Thomas Vinçotte en de gevleugelde paarden staan daar al te pronken sedert 19051.
En neen, ik maak me geen zorgen dat ik er zó oud zou uitzien, ik ga ervan uit dat de medewerkster één van de restauraties voor ogen had2.
____________________
1 KMSKA – Geschiedenis
2 KMSKA – Restauratie: De Triomf der Schone Kunsten
petergreyphotography
Mooi vervolg op het verhaal uit 2006! De Schone Kunsten veroveren Antwerpen daarna de wereld.
ms
Dat van 2006 dat een vervolg was op een verhaal van in de 50’s.
Ondertussen ben ik er ook uit waarom ik absoluut die ene foto, vanop afstand genomen, op het blog wou. Gisteren vond ik een foto die genomen werd van uit de straat waar ik ooit woonde en die was precies het spiegelbeeld van deze. Ver gezocht? Mogelijk. Maar die hersenkronkel onder mijn hersenpan heeft blijkbaar nog meer kronkeltjes in petto.
Nu wil ik toch, als we nog eens in Antwerpen zijn, die foto van uit die straat gaan nemen. Nog voer voor een vervolg?
Matroos Beek
Wat een schattig kindje op de foto’s.
Oude schatten vond je terug. Een mooi verhaal inderdaad!
ms
Bizar dat zo’n dingen zo kunnen blijven hangen bij zo’n klein kind. Wat een paard was, wist ik wel. Mijn vader was toen bij de bereden politie in Antwerpen.
Zo was ik ooit met hem op een atletiekwedstrijd. Daar zat een man op een heel hoge kakstoel. 😂
Bizar toch hoe, als één van die dingen terug opduikt, de andere herinneringen staan te dringen om mee te spelen.
Matroos Beek
De kakstoel! Hilarisch 🤣
ms
Ja zie, een klein kind met een nog kleiner broerke thuis …😂
Suskeblogt
Altijd leuk die oude foto’s en de herinneringen die er bij horen.
ms
In dit geval is het de herinnering en de foto’s die erbij horen.
De nieuwe foto’s trouwens ook. 😂
Bertie
Een mooie post, goed verteld ook. Deze herinneringen moeten veel voor je betekenen gezien de details, ga er mee door zou ik zeggen.
De namen van de paarden en kunstenaars zeggen me niets, sorry. Cultuurbarbaar.😏
ms
De namen van het kunstwerk kende ik ook niet, laat staan dat ik zou gedacht hebben dat het een naam hàd, tot ik het opzocht.
Thomas Vinçotte kende ik niet, maar de naam “Vinçotte” is hier wel algemeen bekend. Het is een controleorgaan voor de bouwsector, waar ik indertijd met de zaak wel meer over hoorde. En de kunstenaar is van de familie.
Zo doorgaan? Eigenlijk heb ik het bijna allemaal vroeger al eens verteld. Maar af en toe, ja …
elsjeveth
Wat een mooie herinneringen van dat schattige meisje op de foto.
ms
Ikzelf vind het al wonderlijk, dat die beelden me nog zo voor de geest staan.