Zoek
Ik las het artikel en dacht: “Daar heb ik al over geschreven” maar ik vond het niet zomaar terug. Tal van zoekopdrachten later probeerde ik iets helemaal anders en kwam er eindelijk op terecht.
Het ging -en gaat- over geld dat je vindt op straat1.
Natuurlijk ga ik niet het zelfde schrijven als -bijna- zes jaar geleden, dat zou stom zijn. Ik ga nu gewoon een paar scenario’s schrijven, zoals ze zomaar in mijn hoofd opkwamen. Ik ga het op 20€ houden, 50€ is al wat veel en 5€ is compleet belachelijk.
Scenario 1
We, in ons geval Luc en ik, lopen wat slenterend te struinen daar ergens aan de kust in Oostende als ik, aha, een briefke van 20€ in de goot zie liggen en dat opraap. Niemand te zien, niemand in de buurt.
Ik begin op mijn telefoon het adres van het stadhuishuis van Oostende te zoeken, stel Google Maps in en daar gaan we, richting stadhuis. We melden dat we dat briefke gevonden hebben, er wordt een formulier opgemaakt en de stad gaat die 20€ in bewaring houden, om zo de wettelijke eigenaar de kans te geven te komen melden dat hij 20€ is verloren en hij ze dan terugkrijgt.
Maar, stel dat die eigenaar niet opduikt. Gaat de stad dan, na de wettelijke termijn, ons een bericht sturen dat we dat geld mogen komen ophalen? In Oostende? Waar we de vorige keer een gemoedelijk dagske door onze neus zagen geboord omdat er ene zijne portemonnee niet goed had dicht gehouden.
Scenario 2
We, in ons geval Luc en ik, lopen wat slenterend te struinen daar ergens aan de kust in Oostende als ik, aha, een briefke van 20€ in de goot zie liggen en ik dat opraap. Niemand te zien, niemand in de buurt.
Maar kijk, het stadhuis van Oostende is dicht en wij gaan die avond naar huis. De volgende morgen bel ik naar het stadhuis van Oostende, of ik ga in Landen melden dat ik dat geld in Oostende gevonden heb.
Stel dat die eigenaar wel opduikt. Gaat de stad ons dan een bericht sturen dat we dat geld moeten terugbrengen? Naar Oostende?
…Of moet ik er mijn argument van zo’n zes jaar geleden bij halen? Als ik, per ongeluk een karamellepapierke uit mijn zak laat vallen, riskeer ik een gasboete. Niemand vraagt om me dat karamellepapierke terug te bezorgen zodat ik het deftig in de vuilbak kan gooien. Maar als het geld is … geen GAS-boete.
Verder nog, hoe gaat die eventuele eigenaar bewijzen dat hij echtig en techtig de eigenaar is? Door te vertellen waar en wanneer en hoe hij dat briefke laten vallen heeft? Maar dat hebben wij dan toch zelf aan de stad verteld? Of moeten wij er zomaar van uitgaan dat de anderen het spel eerlijk spelen? Natuurlijk wel.
Ik weet wel dat die scenario’s overdreven zijn. Ik weet ook wel dat zoiets per overschrijving kan geregeld worden. Ik weet ook dat het kan geklasseerd worden bij de andere grootste onzin is die ik ooit las.
En ik hoop dat ik nooit in die situatie beland, want ik weet zo niet wat ik zou doen.
____________________1 Het Laatste Nieuws
petergreyphotography
Het bedrag van 20 euro is goed gekozen want daar zou ik over moeten nadenken als ik het vond. 5 euro niet, dat houd ik, 50 euro doet de balans al flink overslaan naar melden. Het zou denk ik afhangen van de moeite die ik ervoor zou moeten doen. Ik googlede even en ik leer dat het in Nederland mogelijk is d.m.v. een onlineformulier melding te maken van een gevonden of verloren voorwerp. Dat komt dan in een landelijk register. Dat maakt het al een stuk eenvoudiger. Hoe het zit met de bewijsvoering weet ik niet. Okay, maar intussen, beste Peter, heb je dat briefje van 20 in je hand. Wat doe je daarmee? Tja, ik-eh, ik twijfel nog…
ms
Doen of je het niet ziet liggen. De volgende passant zal je dankbaar zijn.
marieclaire
Had je dat snoeppapiertje wel opgeraapt, dan? Nee hè. Gewoon laten liggen dus die briefjes geld. Wellicht gaat de eigenaar nog op zoek, dan vindt hij het wel. Eigenaar blij. Weg probleem.
ms
Moest ik snoepen, had ik dat snoeppapiertje wel opgeraapt, ja.
marieclaire
Ik bedoel het snoeppapiertje van iemand anders dat er lag toen jij aan kwam.
ms
Dat doet er niet echt toe in de vraag.
Het feit is dat iemand die een snoeppapiertje laat vallen in België het risico loopt een GAS-boete te krijgen en iemand die een ander papiertje, geld dus, laat vallen in de watten wordt gelegd.
En bovendien heb ik pas gisteren, in de Colruyt een papiertje van de grond geraapt dat géén geld was maar dat daar alleen slordig lag te zijn en me stoorde. En ja, dat is in de vuilbak beland.
marieclaire
Hmm…
Suskeblogt
Geld dat zomaar op straat ligt is voor diegene die het opraapt. Niemand kan bewijzen dat het zijn of haar geld was. Ligt er een portemonnee met identiteitskaart erin dan is dat andere koek. Daar ga je dan mee naar de politie of stadhuis die er verder voor zorgt.
ms
Volgens mij was dit de meest logische gang van zaken maar blijkbaar is dat niet de wettelijke.
Bertie
Een dilemma. Toen ik jonger was zou ik niet twijfelen en het onmiddellijk aangeven.
Nu weet ik het niet…
ms
Dat is bij bij mij ook zo, net zoals met kassatickets.
Vroeger zei ik als ze een fout maakten in hun nadeel. Nu? Natuurlijk wel als het een eenpersoonszaak betreft, maar … dat is iets waar je pas het antwoord op weet als de situatie zich voordoet.
MyriamC
Oprapen en mijn zak steken.
ms
Voor zover ik weet was dat vroeger de gewone gang van zaken.
MyriamC
Goh, voor zo’n bedrag toch wel hé.
Mocht ik nu een zak geld vinden, dan zou ik dat naar de politie brengen.
ms
Mijn zus vond, jaren geleden, een portefeuille met 36.000 Belgische frankskes in. We gingen er allemaal van uit dat iemand net zijn pree had gekregen.
Mijn vader -toenmalig rijkswachter- ging op zoek. De man kwam, was een zelfstandig weet-niet-meer-wat uitbater, was dankbaar en gaf mijn zus vindersloon van 1.000BEF, wat niet echt 10% was, maar ze was er blij mee, tiener die ze toen was.
Ik verloor mijn gouden armband, die ik nooit terugzag, maar vond jaren later een gouden horlogeke dat ik mocht houden omdat de eigenaar niet gevonden werd.
Het is al helemaal slecht geregeld en hangt echt af van de omstandigheden.
Maar al die miserie voor 5 of 10€? Astemblieft hé zeg.
Waarom ik denk dat dat vroeger niet zo was? Mijn vader was dus strikt in die zaken en heeft het nooit over gevonden geldbedragen gehad.
Matroos Beek
Ik vond eens vijf euro op de markt in Oostburg. Daarop wandelde ik naar mijn auto en zag dat ik een parkeerboete had. Een boete van € 35. Ik voelde mij gestraft omdat ik vijf euro had opgeraapt. Dat zal wel iets met mijn katholieke opvoeding te maken hebben. Ik voel me heel snel schuldig, ook al heb ik niks misdaan. Nooit zal ik een papiertje of vuilnis zomaar op de grond of langs de straat gooien. Maar vind ik dan eens vijf euro, dan word ik alsnog gestraft door een hogere macht (der wet). Typisch.
ms
Wij kregen in Hasselt een boete van €15, wij hadden onze blauwe parkeerschijf vergeten te leggen. We hadden géén 5€ gevonden.
Als ik alle voorvallen waarbij wij “bestraft” werden zou moeten optellen, kom ik met 5 gevonden eurokes niet toe, met 20 trouwens ook niet.
Het is toeval. Is het in ons nadeel dan moeten wij dat accepteren. Is het in ons voordeel moeten we het afgeven.
Zo simpel is het niet. Maar mijn vergelijking met karamellepapierkes gaat -in mijn ogen- wél op. Daar betaal je een GAS-boete voor, voor geld niet.
En ik gooi ook geen karamellepapierkes in de kant, of de batterijtjes van mijn hoorapparaat, al zijn ze met het blote oog haast niet zichtbaar.
elsjeveth
Voor een munten en juwelierswinkel in Den Haag liggen een op stoeptegels met daarin vastgegoten blinkende munten. Ik heb al verschillende nietsvermoedende voorbijgangers zien bukken, ze merken dat de munten vastzetten en lopen snel verder in de hoop dat niemand het gezien heeft. Zoiets zou ik me ook bedenken als ik een briefje van 20 zag liggen 🙂
ms
Wat bedeesd voor verborgen camera toestanden? 😉
elsjeveth
Zoiets ja