En dan sta ik, gewoonweg wat te staan, voor het venster op de palier en bewonder de vogelkers die zo prachtig bloeit op onze berg.
Als ik plots iets fel oranje zie in de klimop kijk ik beter en ineens vertrekt die oranje vlek en blijkt het een bek met een vogel er aan. Die is nog licht grijzig. En hij wordt gevolgd door nog één … en nog één … en nog één …
Ze landen met hun vieren in de klimop tegen de andere gevel.
En ik heb de keuze: of snel het fototoestel halen of gewoon verder kijken naar vier jonge merels met grote bek en slungelig lijf, waarvan er maar één voorzien is van een feloranje exemplaar.
Achteraf, met het fototoestel in de hand, is er van het hele nakomelingschap natuurlijk niks meer te merken en neem ik maar een foto van de vogelkers die zo prachtig bloeit op onze berg.
petergreyphotography
Ook mooi. 🙂
ms
Maar niet zo wereldschokkend als vier jonge merels. 😉
Koen
En ik word blij van het woord ‘palier’ want zo’n dagelijks woord uit mijn jeugd verdween naar de diepste krochten van mijn geheugen toen ik naar Nederland verhuisde.
ms
Ik kies (soms) bewust voor die woorden om ze niet te laten teloorgaan.
MyriamC
En wij die Amerikaanse vogelkers maar uitroeien (of althans proberen) in ons bos!
ms
Deze zat bij in een pakket “Vogelbosje” dat we jaren geleden kochten en plantten.
Suskeblogt
Zo valt er altijd wel wat te zien in de tuin.
ms
Vooral die klimop is erg motiverend voor die kleine acteurs.
Bertie
Jammer maar je beschrijving is ook goed, zo niet mooier.
ms
Dank je. Een foto zou mogelijk niet veel betekend hebben. Ik zal me daar mee troosten. 😂
Matroos Beek
Verrassend de natuur!
ms
Soms moet je echt niet ver lopen om unieke dingen te zien. Gewoon, de trap op.
elsjeveth
Spijtig van de vogeltjes (niet) in beeld, de bloeiende vogelkers is ook de moeite waard.
ms
Een mens kan niet alles hebben. Een livevertoning én foto’s.