Tijdens afwezigheden plan ik logjes op voorhand. Dat vertelde ik al meer. Zo gaan we elk jaar een paar dagen rond onze verjaardagen op stap. Dan begin ik te denken over wat ik zou schrijven.
Een limerick over het niet kunnen schrijven als we niet thuis zijn past dan precies in het plaatje en roept herinneringen op over hoe het er ooit aan toeging.
Andere dingen die ik vertel zouden het blog niet halen moest ik ze niet op voorhand moeten schrijven hebben. Met dank aan de grote Tsjip en aan de twee ananassen die nog in de fruitmand stonden.
Er stond trouwens nog een ander nonsensverhaal in afwachting. Dat staat er nog en blijft nog wel even in afwachting staan. Je weet maar nooit wanneer we nog eens een reserveverhaalke nodig hebben.
Ik zei dus al meer dat ik al meer heb gezegd dat ik het blog niet logloos wil laten. Je weet nooit welke onverlaten er meekijken.
Maar nu zijn we thuis. Maar … wie weet voor hoe lang?
Bertie
We wachten af, benieuwd naar berichten over alle denkbare onderwerpen, ook je limericks zijn zeer welkom.
Wordt het figuur in de afbeelding een van de hoofdpersonen?😁
ms
Het figuur in de afbeelding was enkel decoratief ter plaatse en is nu ook nog enkel decoratief op het blog. Zoiets à la: “Sois belle et tais-toi”
Ik wissel wat af, wat schrijven, wat foto’s sorteren, wat schrijven, …
Een limerick zit er zo direct nog niet in, denk ik.
Bertie
Wie weet komt er plotseling een bij je op.
ms
Die kans zit er in. Al ben ik nu met grote keien bezig. 😉
Suskeblogt
“De sleutel ligt onder de mat” is niet verstandig om op sociale media te platsen; Enkele blogposten voor als je weg zijt van huis is een goede oplossing;
ms
Wij hebben wel een mat aan de voordeur, maar die ligt binnen. 😁
marieclaire
Ik denk dat jullie nu weg zijn.
ms
Neen, we zijn nu terug.
petergreyphotography
Hebben jullie plezier gehad? Ik ben benieuwd naar de verhalen en foto’s.
ms
Er zitten er al een paar in de planning, zowel verhalen als foto’s.
Ze zijn komende.
willyfotoblog
je maakt me nu wel curieus…
ms
Niet té mag ik hopen. Want het was echt niets speciaal … tenzij voor ons natuurlijk.
Matroos Beek
Ik bewonder je kunst om dagelijks een logje te publiceren.
Wij hadden vroeger hetzelfde harige poppetje – zijn naam was Placide! Wat een leuke herinnering roep je hiermee op. Hij was wel volledig groen, dat roze zat er niet in.
ms
Ik kende dat soort harige popjes niet. Ik dacht eerst dat het een trol was. Maar bij het googelen bleek dat het een glook was. Er stonden nog wel namen maar die glook leek er het meeste op.
😂
Ach ja, dat dagelijks bloggen … is gewoon een hobby.
elsjeveth
Kiekeboe wat een grappig figuurtje om je dagelijkse blogreeks mee te beginnen.
Uit of thuis altijd plezierig om je teksten te lezen
ms
Dank je.
Dat figuurtje zat zomaar ergens in Aachen. Je zou het er niet verwachten.