Het is weer zover. In de U.K. is een groot schandaal aan de oppervlakte gekomen. De moeder en stiefvader van een nu 20-jarige man hebben een BBC-presentator aangeklaagd voor het betalen van grote sommen geld in ruil voor seksuele foto’s van die minderjarige.

De toenmalige minderjarige laat nu via zijn advocaat weten dat er niks van aan is. De klagers beweren bewijs te hebben.

Alleen … de naam van de BBC-presentator in kwestie wordt niet genoemd en nu dreigen parlementsleden ermee de naam van de geschorste BBC-presentator bekend te maken.

Ik heb nu niets te zien met die zaak in de U.K. maar toch heeft het al meermaals mijn gedachten beroerd bij maar weer een anonieme klacht, wat niet geheel overeenkomt met deze zaak.

In de U.K. zijn al meerdere presentatoren komen vertellen dat zij het niet zijn.

Bij een anonieme klacht kan je dat niet, want je weet dat er iemand een klacht neerlegde en je weet ook niet tegen wie die gericht was. En die laatste zal ook wel zijn verdachte aangaande hebben, meestal iemand die ze al zelf niet goed kunnen zetten wordt de toestand gewoon slechter, want ze doen meer kwaad dan goed als ze de verkeerde voorhebben.

Wij hadden het ooit. Er kwam onverwacht controle van dierenwelzijn bij ons thuis na een anonieme klacht over de verwaarlozing van onze toenmalige hond. Heel onverwacht, inderdaad.

Hij heeft zijn toer gedaan, jawel. Hij heeft de hond gezien, dat ook. Hij heeft zijn werk gedaan en de klacht afgedaan met als uitleg: “Plainte de mauvaise foi“.

Wie had die neergelegd? Hij heeft het niet gezegd. Hij heeft niet gewezen. Hij heeft enkel en alleen maar naar een bepaalde richting gekeken. En wij wisten het. En dat was geruststellend. Niet omwille van die klacht, maar omdat we niet de hele buurt moesten verdenken.

Hoe moet iemand zich voelen die de buren ineens wantrouwig naar hem/haar ziet kijken. Of zoals hier in ons dorp het geval is: dieven die via achtertuintjes binnendringen en pikken. En het stil gefluisterde: “Dat is er toch ene van hier die de toestand kent” gaat het hele dorp rond.

Ik zou die anonimiteit enkel behouden voor mensen die anoniem willen getuigen. Dat is wat anders. Maar die anonieme klachten of klachten tegen een anoniem iemand die leiden tot meer miserie dan nodig is.

En net nu, na het schrijven van dit log lees ik dat er een tweede persoon de BBC-presentator van grensoverschrijdend gedrag beschuldigt².

En dan vind ik wel dat de geviseerde bekend mag worden. Anders ga je de eventuele/mogelijke dader beschermen en zoveel onschuldigen mogelijk in diskrediet brengen.

En dan vraag ik me af waarom sommige eventuele of potentiële of zogezegde verdachte daders namen beschermd moeten worden en bij anderen niet. Wij hadden hier ook zo’n situatie met gegevensbescherming³.

Misschien/mogelijk willen ze het in de U.K. in der minne regelen … in alle anonimiteit natuurlijk.

En dan net voor dit log gepubliceerd zou worden, lers ik dat de naam van de BBC-presentator bekend werd gemaakt⁴.

Maar dat verandert niet veel als het gaat over de gevolgen van anonimiteit voor anderen in het algemeen.