Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Een stukje logica

We hebben het nu over twee broers en een zus.

De zus is de oudste van de drie.

De zus en de jongste broer wonen nog in hun geboortedorp. De oudere broer is verhuisd, een heel stuk verder, echt wel een afstand.

De oudere zoon krijgt een brief van het geboortedorp, waar hun moeder begraven ligt, met de vraag of ze de concessie willen verlengen, dat kan -nog- gratis daar niet van van, maar dat hij dan, als concessiehouder, voor het onderhoud verantwoordelijk wordt gesteld en dat men bij eventuele problemen bij hem aan zal kloppen.

Zus en broer, woonachtig in het dorp in kwestie, kregen de brief niet. Zus vraagt zich af: “Waarom ik niet? Ik ben de oudste”.

Ik vind het een rare situatie. Dat ze net die broer gaan aanschrijven, die heel veraf woont, om hem verantwoordelijke te maken. Gelukkig emigreerde hij niet naar Amerika.

Previous

In het rood

Next

Wij worden ouder

18 Comments

  1. Dat is wel eigenaardig ja. Heeft je broer de concessie indertijd geregeld en is hij om die reden bij de administratie bekend? Mijn jongste broer is, na een omweg, verantwoordelijk voor de rechten van het graf van mijn ouders, en ik voor het graf van de broer die na me kwam omdat ik zijn ter aarde bestelling heb geregeld. Dus wij krijgen onafhankelijk van elkaar post van de gemeente waar ze liggen begraven. Je kan misschien vragen of de brieven voortaan bij jou komen?

    • ms

      Het gaat niet over mij, al ben ik dan wél oudste zuster. Bij mijn familie regelt mijn jongste broer dat allemaal. Ze hebben me één keer een formulier gestuurd, dat ging over een bepaalde rekening waar nog geld op stond en ik heb het mooi doorgeschoven naar de op mij volgende broer die het ook doorschoof naar mijn jongste broer.

      Neen, dit gaat over een àndere oudste zus en haar twee broers.

  2. Dat is bij ons gebeurd in verband met het graf van mijn vader. De brief is toen gegaan naar de oudste kinderen die beide in het geboortedorp wonen. Dus weet ik niet door wat ze zich hebben laten leiden. Door de leeftijd of door de woonplaats, want beide waren oké.
    In ieder geval mag je van zo’n gemeente toch ook een beetje logisch denken verwachten. Dat schiet er tegenwoordig nogal eens bij in.

    • ms

      Bij mijn ouders was het ook een potje. Maar soit. Dat was een andere affaire.

      Maar dit is bureaucratie op zijn engst.

  3. Van ons drieën woont niemand meer in de buurt en mijn ouders zijn beiden begraven in de geboorteplaats van mijn moeder, waar we met ons gezin nooit hebben gewoond. Mijn oudste zus id het aanschrijfpunt v.w.b. de graven. Mocht er iets zijn dan wordt zij aangeschreven en zij brengt dan ons op de hoogte.

  4. Ik heb het voordeel dat ik enig kind ben. Alle papieren komen bij mij terecht. Ver moeten ze dus niet zoeken.

  5. Hoe het hier gaat weet ik (nog) niet, ik had el veel eerder bericht verwacht.
    Ik ben benieuwd.

    • ms

      Logisch gezien is het nog wat vroeg. En dat is raar. Dat zou 2026 geweest zijn. Maar ze komen nu zeggen dat het nog gratis kan tot 2026, maar dan moeten ze zelf voor het onderhoud instaan. Dat lijkt wel of ze de mensen willen overhalen om …

  6. elsjeveth

    Geen idee hoe het in Nederland gaat. Ik denk dat sowieso de eerstgeborene wordt aangeschreven.

  7. Voor beheerders van begraafplaatsen is het lastig om de nabestaanden te bereiken.
    Vaak komt er geen reactie op hun schrijven.
    Adreswijzigingen en andere administratieve hobbels maken het lastig voor beheerders om de juiste persoon aan te schrijven.

    Ik weet vanuit het Amsterdamse dat er veel aandacht voor is van de beheerders.

    Wat de oplossing is? Ik heb geen idee. Voor beheerders is dit vooral een zakelijke taak. Voor de nabestaanden spelen emoties en conflicten vaak ook een rol?

    Stille groet,

    • ms

      Dat klinkt ook al erg logisch: een gemeentebestuur kent de adressen van eigen inwoners niet, maar wel dat van iemand die elders ver weg woont. 🤔

      • Of de beheerders van Begraafplaatsen toegang hebben tot het bevolkingsregister?
        Ik denk in Nederland niet.
        Dat een bordje bij een graf met de grafrechten zijn verlopen niet genoeg is? Dat blijkt.

        Het blijft in ieder geval een probleem met onverwachte en verrassende wendingen.

        Ik heb op verschillende begraafplaatsen mogen werken. Met zeer aparte herinneringen!

        Vredelievende groet,

        • ms

          Diegene die de brief schrijft werkt niet op de begraafplaats, zoveel is zeker. Die zit op het gemeentehuis, want dat is de afzender.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén