Zoek
Soms, eerder vaak zelfs, vragen wij ons af of het bij de opleiding tot architect behoort om wc-rolhouders, dan wel aan de zijkant, maar toch de achterzijde van de wc te voorzien. Erg handig is dat niet. Heeft het met ouder worden te maken? Of toch meer met ongemak als je moet zorgen dat de slippen van je badjas, je ochtendjas of eender welk langer kledingstuk … ik moet er toch geen tekeningske bij maken?
(Lees verder onder de foto)
En bij het schrijven dezes valt me ineens iets in. Bij Center Parcs bijvoorbeeld zie je dat ze erg gericht zijn op mensen met kinderen. Daar staan telkens de kinderstoeltjes klaar, soms zelfs al aan de tafel.
Zijn die wc’s misschien voorzien voor de kreten zoals “Mama/papa, ik heb gedààn”, in welke taal dan ook? Want dat is de enige situatie waarin ik het gemak van die raar geplaatste wc-rolhouders kan inzien.
Over ander ongemak had ik het in het verleden al, namelijk over de manier van het moderniseren van oudere sanitaire voorzieningen. Die bestaat er uit dat elke vierkante cm aan vrije ruimte wordt ingenomen door enorme bakken die er vooral op voorzien zijn om niet gepikt te worden. Ik begrijp dat, het pikgehalte indachtig, maar ze verliezen wel de oorspronkelijke bedoeling van het lokaaltje uit het oog.
(Lees verder onder de foto)
Pikklare oplossing zoals gezien in een cafetaria in Postel.
Mijn grootmoeder noemde dat plaatske eerst -het houten kotteke op het erf- “het huizeke” en later, toen ze op een appartement woonde “het kabinet” maar soms ook”het gemak” .
Veel gemak is er niet meer aan.
petergreyphotography
Het gemak dient de mens. Maar niet altijd. Vervelend van die grote bakken is dat als je het papier niet goed afscheurt, je ergens in de krochten van dat ding op de tast een nieuw beginnetje moet maken. Te ver naar achteren geplaatste rolhouders zijn lastig, inderdaad. En ook te laag geplaatste houders, zeker voor mannen die staande plassen. Hernia’s heb ik eraan overgehouden. Maar alles beter dan het húske, zoals de Friezen zeggen, buiten op het erf, waar vals grinnikende spinnen je potenwrijvend opwachtten. 🙂
ms
Juist! Aan die krochten had ik nog niet eens gedacht. Maar dat wijt ik dan niet aan de voorziening maar aan de lomperik die er voor mij achteloos papier aftrok. Als je daar op let blijft het vlot voor de volgende ook.
Maar al bij al zijn we wel vaak opgelucht als we er ene tegenkomen. 😁
Aan die houten huizekes met dat gat in een plank van vroeger heb ik niet zo heel veel herinneringen. Ik was vier toen mijn grootmoeder op een appartement ging wonen. Maar ik herinner me wel dat ik telkens bang was om er in te vallen en/of dat er iets in mijn kinderbillekes zou bijten.
Mijn andere grootmoeder had een gemetste buiten-wc, al voorzien van een porseleinen exemplaar. Nadeel was de halve saloondeur, met een haakje en een oogje en het wc-papier. Dat waren telefoonboeken waarvan de bladen in vier waren gesneden.
MyriamC
Bij mijn grootouders was het geen houten huizeke, maar een kotteke in de koeienstal, met een plank met een gat erin en in stukken gescheurde gazetten. Dan toch liever een wc-rolhouder met écht wc-papier die niet op de juiste plaats staat. Het ergste van al vond ik nog dat ik in de winter die hele rij koeien voorbij moest voor ik aan dat kotteke was.
ms
Wel bij mijn grootmoeder -die met de telefoonboeken- was het oorspronkelijk ook in een kleine stal waarin een varkenshok voorzien was. Dat heb ik nooit geweten. Mijn moeder vertelde dat.
Dat daarbuiten was oorspronkelijk een materiaalhok of zo, dat ze omgebouwd hadden, maar er wel de oorspronkelijke deur hadden laten hangen.
En die koeien zouden mij niet gestoord hebben. Die zorgden voor warmte. Buiten zou het kouder geweest zijn. 😉
MyriamC
Da’s waar. Die beesten gaven warmte, maar ik was daar als klein kind zo bang van. Die stonden zo dicht tegen de kant. Je moest echt door het hooi stappen. Brrrr.
ms
Het zijn echt wel grote beesten voor een klein kind, dat wel. Maar ergens heb ik nooit angst gehad van beesten.
Op één beest had ik het niet echt begrepen -nog niet echt trouwens- en dat is een insect. Dat was een orezuiper.
Waarschijnlijk gewoon te wijten aan de benaming en dan later een paar keer iets mee voorgehad dat niet al te prettig was. 😂
MyriamC
Een oorworm, neem ik aan?
ms
Dat neem je goed aan. Bij ons dus orezuiper genaamd.
rob alberts
Leuk die verschillende benamingen!
De meeste noodzakelijke voorzieningen zijn inderdaad vaak erg ongemakkelijk….
Vriendelijke groet,
ms
Soms kan je er maar beter voorzichtig zijn als je geen blauwe plekken wil. 😉
Koen
Ja … mijn gedacht! Ik schreef er ook ooit een blog over. Zo raar …
ms
De onbelangrijke dingen die toch belang hebben. 😁
Haba
Bij mij hangt die op de juiste plaats dus ik kan er (op mijn gemak zittend) goed bij zonde gymnastische oefeningen.
ms
Die van ons is een staander, die kan iedereen zetten waar hij of zij wil.
Maar ik had het wel over wc’s elders, waar we niks in de pap te brokken hebben.
Haba
Dan eerst kijken waar die hangt en alvast papier pakken voor je gaat zitten is dan misschien het beste 😉
ms
Wel, in de school waar de maandelijkse boekenmarkt doorgaat, daar moet je je wc-papier nemen vóór je de wc binnengaat.
Dat is ook niet zo evident. Ofwel vergeet je het, ofwel heb je te weinig, ofwel heb je te veel. 😮
elsjeveth
We hebben toen we hier kwamen wonen het toilet vernieuwd. En een douche-ofwel Japans toilet genomen. Dat is wel een luxe, maar deze luxe heeft men al jaren in oosterse landen en daar is het heel gewoon. De wc rol hangt ook op de juiste plaats. Een heel verschil met sommige toiletten in café´s waar je je handen open haalt aan zo n verpakte / verstopte rol
ms
Mijn grootmoeder zei soms ook “toilet” maar dat mochten wij niet gebruiken van mijn moeder. Dat was Frans. Ook later mochten wij geen toilet maken. Zelfde reden. Dat was je klaar maken.
Wat haar soms bezielde … 🙄
elsjeveth
Ik bedenk me ineens, wat betreft benamingen van het toilet, destijds toen ik voor een Amerikaanse firma werkte met veel preutse Amerikaanse collega´s het niet werd gewaardeerd als je zei: ik ga even naar het toilet, dan liever i m going to wash my hands, of i m going to powder my nose.
Het laatste was dan weer reden voor ´ons Hollanders´ een grapje over te maken door een gebaar te maken alsof we even een coke snuif gingen nemen. Maar dat gebaar maakten we alleen als de preutsen niet keken.
ms
Dat werd vroeger zo in betere kringen als normaal beschouwd, zie maar bij Agatha Christie.
Suskeblogt
Toen ik klein was spraken de oude mensen over “het vertrek”. Dat was dan zo’n plank met een gat in met de “aalput” er onder. Niet meer voor te stellen tegenwoordig.
ms
Dat hoorde ik ooit ook, maat ik weet niet wie of waar. 🤔
Matroos Beek
Mooie reacties hier! Weinig aan toe te voegen.
Mijn tante Nonneke zei altijd als ze naar de w.c. moest ‘ik ga even naar de piet.’
ms
Dat hoorde ik nog nooit. Wel raar eigenlijk. 🤔😉
Matroos Beek
Ja hé. Wij zeggen ook soms piet tegen het mannelijk geslachtsdeel, maar dat zal tante nonneke absoluut niet zo bedoeld hebben.
ms
Bij ons werd dat ook wel gebruikt. Hoe tante nonneke daar aan kwam, ik zou het niet weten. Wie weet wat hadden ze haar wijsgemaakt.
Matroos Beek
😄
marieclaire
Mijn tante zei, als ze naar die plank met gat vooraan de koeienstal en met een houten beschot er omheen zodat het toch een soort bezemkast was met een ruitje om naar buiten te kijken: ik ga even appels draaien. Die nam ze dan ook effectief mee.
ms
Hm, appels en wc is niet iets dat ik in één zin zou gebruiken. 😁
bertjens
Er zijn nogal wat namen voor een wc. Plee was ons woord, een houten hok boven een put. Het was al beter dan bij veel buren, die hadden het hok op palen, boven een slootje, plonsde alles meteen in het water. Je kunt je de winter voorstellen, met een bevroren sloot. 😏En kwajongens…
Maar de plaats van een wc-rol is toch goed te bereiken, hij hangt naast je, soms zelfs iets naar voren. Die lastige bakken zie je niet in gewone huizen.
ms
Die boven een slootje heb ik niet gekend. Het was al erg genoeg met die ene met die plank met dat gat er in. Eigenlijk was dat gat te groot voor een kind. Maar ja, in die tijd hadden ze daarvan waarschijnlijk geen kindermodel. 😂
meninggever
Waar ik moeizaam mee omga is de gewoonte in sommige toiletten om geen papieren handdoekjes beschikbaar te hebben na het handen wassen maar van die blaasmachines. Nog even los van het feit dat dit in een druk toilet leidt tot filevorming, hoe je het ook doet, de handen blijven vochtig en de ophoog geblazen lucht zit vol bacterien…..
ms
Dat doe ik nooit! Daar heb ik een grondige hekel aan.
Niet alleen omwille van de rondvliegende bacteriën maar ook omwille van het pijnlijk aanvoelend lawaai dat die dingen maken.