Zoek
Toen ik bij “De Dingen des Levens” las dat bloggen veel tijd nam heb ik eigenlijk pas beseft dat dat inderdaad zo is. Maar dan kan je afwegen of je het er voor over hebt of niet.
Er zijn mensen die een hobby hebben waar ze zoveel voor over hebben dat al het andere moet wijken en zo erg is het gelukkig niet.
Wel heb ik dagelijks een paar uurtjes over voor het blog. Eens uit bed en na het ontbijt begin ik er aan. Ik schrijf logs of zet enkele woorden of zinnen in concept of ik schrijf bestaande concepten verder uit. Ik neem de nodige foto’s die ik binnenshuis kan nemen en noteer welke ik elders moet nemen. De vroege ochtend vind ik het beste moment om te schrijven. Later op de dag zijn er andere besognes.
Eens de dag goed en wel in het zadel zit stap ik ofwel in mijn wandelschoenen of ik neem mijn zwemzak. Of we stappen in de auto en vertrekken op uitstap.
Daarna bedenk ik of ik er wil over bloggen of niet, of ik de foto’s wil tonen of niet. En dat houd ik dan voor de volgende ochtend.
Dat systeem zorgt er voor dat ik meestal toch wel enkele logs in voorraad staan heb voor inspiratieloze dagen of voor de vakanties die, zoals ik al meer vertelde, ook dagelijks van een log voorzien moeten worden.
In het reageren zie ik ook geen probleem, het kan in de ochtend, efkes na de middag of gewoon in de auto. Luc rijdt.
Het kan ook gebeuren dat, op een regenachtige dag, Luc plots vraagt of ik geen zin heb in bloggen, want dan wil hij graag naar Wielerclub Wattage1 kijken, of iets anders waarvan hij weet dat ik niet meekijk.
En dan doen we dat gewoon. Zo simpel kan het zijn. Maar de tijd is dan ook van ons.
Uitgelichte afbeelding:Afbeelding van Markus Winkler via Pixabay.
1 VRT – url: Wielerclub Wattage
petergreyphotography
Je bent er druk mee! Een dagelijks bericht is ook geen sinecure natuurlijk, dat zullen andere (min of meer) dagelijkse collegabloggers kunnen bevestigen. Dan heb ik het makkelijk met mijn maandelijkse serie fotootjes. Al is het ook weer niet zo dat ik een kwartiertje voor het plaatsingsmoment denk: O ja! En dan achteloos een postje in mekaar flans. Het lezen van en reageren op de berichten van medebloggers neemt soms ook best wat tijd. Maar ik zie en lees vaak mooie en interessante zaken en niet zelden valt er wat te lachen. En zolang dat het geval is is het de tijd meer dan waard.
ms
Het kan gebeuren dat ik op een avond denk dat ik nog geen log heb voor de volgende ochtend, maar eigenlijk gebeurt dat haast nooit.
Momenteel kan ik nog een paar dagen verder maar dat kan nog verschuiven mocht er iets gebeuren dat dringender is of waarvan ik vind dat het dringender is.
Bovendien staan er al voldoende logs in concepten/planning voor een vakantie die nu nog niet voor direct is. Laat ons die dan maar een reserve noemen.
Soms denk ik wel dat het log van de dag maar een belachelijk of dom log is, soms post ik dan niet, soms denk ik: “ach foert, het is mijn blog” en post het toch.
Wat mij wel opvalt is dat een log waar ik wel wat werk aan heb gehad niet eens in de smaak valt (bezoekersaantal dan) en dat een ander, dat in een hik en een wip geschreven, is succes blijkt te hebben.
Foto’s zijn inderdaad een andere zaak. Die vragen altijd meer tijd: uitsorteren, formaten aanpassen, …
Vooral als ik ze op “In Beeld” wil zetten. Daar wil ik enkel die welke ik persoonlijk om één of andere reden beter vind dan de andere.
Daarom dat ik de dag vóór en de dag nà een vakantie vrij houd: de dag ervoor om te pakken, de dag erna voor foto’s.
meninggever
Ik ben na jaren geleden heel druk met en dagelijks bloggen over… gestopt met een stel zeer gespecialiseerde blogs en ook het dagelijks ritme. Bevalt me prima. E ik werk veelal vooruit. Drie per week met een bepaalde interval en met allerlei onderwerpen die weer verwijzen naar wat we zoal beleven of wat mij interesseert. Door de koppeling aan andere sociale media als FB en zo krijg ik de lezers wel die mij willen volgen. Ik ben een trouwe reageerder. Zeker als mensen leuke dingen (be)schrijven. En link die bloggers ook aan mijn eigen blog waardoor het volgen van anderen een fluitje van een cent is. Kortom, bloggen als aanvulling op en niet in de plaats van. Want ik ben ook nog actief op Facebook in een stel groepen, Instagram, X en Linkedin. Maar dat kan allemaal op de iphone. Blogs doe ik uitsluitend op de lapper…
ms
FB heb ik niet en had ik nooit. Instagram heb ik stopgezet en Flickr ook.
Meestal reageer ik wel op de blogs die ik volg, behalve als het over auto’s en vliegtuigen gaat. Als ik weet wat zeggen doe ik het wel, maar ik ken er echt niks van. Ik like dan maar.
Ik schreef altijd al graag, ik maakte opstellen die niet moesten, soms is het inderdaad maar een prietpraatlog, maar ik vind dat dat ook moet kunnen.
Over serieuze onderwerpen zoals dat over die pil, ga ik lang dubben of ik het zou plaatsen of niet. Ik houd niet van discussies en vermijd ze liever.
Haba
Om dagelijks te bloggen, heb ik te weinig inspiratie, en mijn belevenissen zijn ook niet elke dag het opschrijven waard. Dus ik blog maar ‘Te hooi en te gras’ wanneer ik er zin in heb of wanneer ik toch iets meemaak wat het noemen waard is. Het is gewoon een soort ontspanning zowel het lezen van andere bloggers als het neerzetten van dingen op mijn eigen blog.
ms
Voor mij is het gewoon ontspanning waar ik graag mee bezig ben.
Matroos Beek
Zo lang het ontspannend is, is het oké toch. Ik weet nog niet hoe mijn blogfrequentie straks zal zijn als ik met pensioen ben.
ms
Eigenlijk doe ik het nu liever dan lezen. Ooit kon ik erg geconcentreerd zitten lezen. Dat is nu zo met bloggen.
Als er dan iets tussenkomt lijkt het net of ik eerst even moet afsluiten en mijn gedachten op iets anders richten.
Heeft het met het pensioen te zien? Dat weet ik niet. De mogelijkheid bestaat wel, omdat ik niet meer begaan moet zijn met dingen die vroeger mijn geest aan de gang hielden.
Het zal voor iedereen anders zijn, denk ik.
MyriamC
Bloggen neemt inderdaad veel tijd in beslag maar het is een hobby als een andere. Elke dag een bericht, daar heb ik geen inspiratie genoeg voor.
ms
Een hobby als een andere, inderdaad. En eens op pensien kan je de hobby’s afwisselen afhankelijk van je goesting.
bertjens
Inderdaad gaat er aardig wat tijd in zitten, het is een liefhebberij,
’s Morgens is het blogtijd, meestal na het Journaal van 8 uur. Overdag af en toe, s avonds wat langer, soms voor ik naar bed ga nog even.
Dagelijks een logje, dat doe ik niet meer, het was mijn voornemen en ik hield het lang vol. Nu alleen als ik zin heb.
ms
De zin is er wel, soms de inspiratie niet.
Nu staat er wel een tiental concepten klaar, afgewerkt. Ze schuiven aan om gepost te worden.
Maar moesten we nu morgen een toffe uitstap hebben, wordt alles achteruit (of is dat nu vooruit) geschoven.
elsjeveth
Nu de tijd aan onszelf is (na de pensionering) vind ik het heerlijk dat er toch een beetje structuur in de dag zit. Voor mij is bloggen ook onderdeel van de dagelijkse bezigheden, niet zo intensief als bij jou maar toch iets wat mij bezighoudt. En dat is fijn, tenslotte een mens zou zich maar geen vervelen hele dagen doelloos uit het raam te staren. Er zijn tenslotte nog zoveel mooie dingen te zien te beleven en te beschrijven.