Zoek
Judith McNaught is een Amerikaanse schrijfster …
… wiens boek: “Echo van de Eenzaamheid” ik ooit, héél -maar dan héél erg- lang geleden eens op een tombola gewonnen heb én gelezen heb. Ha! Nu dacht iedereen verkeerdelijk dat ik hier een biografie van Judith McNaught ging neerzetten zeker? Maar dat is verkeerd gedacht.
Het boek belandde op mijn boekenrek, later in een verhuisdoos en nog later in een doos voor de boekenmarkt.
Het was niet écht mijn stijl, zo over stinkendrijke mensen en met een hoop gekonkel en bedrog om te eindigen met een algemene verzoening in plaats van dat één van hen in de beerput verzopen werd.
De laatste tijd zie ik dat boek vaker in Kringwinkels opduiken – in de laatste Kringwinkel die ik bezocht zelfs vier exemplaren. Maar ook zag ik al een ander boek van Judith McNaught in de rekken staan. Het interesseerde me niet.
Tijdens een omwisseling -ja, wij wisselen soms de boeken en/of zelfs hele dozen om tussen boekenmarkten in, om niet altijd hetzelfde aanbod te hebben- kwam ik in één van die dozen een boek van Judith McNaught tegen: “Verscheurd door het verleden”.
En wij hebben dat nooit gekocht, hebben geen herinnering dat we het kregen en kunnen dan ook niet zeggen hoe het in ons bezit is gekomen. Maar het is er wel.
Nu ja, nu ik dat boek tóch in handen had, ging ik het even lezen. Dat ging vlotter dan normaal omdat ik bepaalde passages gewoon oversloeg. Dat kan bij sommige boeken zonder dat je ook maar iets van een hiaat in het verhaal opmerkt.
Eigenlijk is het zowat hetzelfde als het vorige, maar dan anders
Maar! Nu wou ik toch dat eerste boek terugvinden zeker, om er hier ook een foto van te plaatsen. Ik heb àlle dozen met romans open gehad, ik heb het boekenrek boven aan een grondig onderzoek onderworpen en heb zelfs tussen de boeken voor de rommelmarkt gekeken.
Dat boek is niet te vinden. En ook dat is een raadsel, want voor zover ik me herinner hebben we het nooit verkocht of weggegeven.
De enige -absurde- mogelijkheid is dat het in een doos geraakt is die we aan een boekenverkoop voor een goed doel wilden geven. Maar dat geloof ik -mezelf kennende- eigenlijk niet.
Twee raadsels voor één schrijfster? Judith McNaught houdt het wel mysterieus.
Peter Grey
Ik benijd je niet! Een boek zoeken is een van de moeilijkste dingen die ik ken. Mijn boekenkast is echt niet zo heel groot maar soms sta ik uren naar de ruggen te turen (hmm…. daar zit een liedje in: In een bibliotheek/stond ik van de week/waar ben je nou/je had een blauwe band/weet ik zeker want/’k heb lang gezocht/voordat ik je kocht/’k verlang zo erg naar jou…. ) en ik weet zéker dat ik een bepaald boek heb en ik vind het niet! En hoewel het meestal helemaal niet belangrijk is kan ik dat dan niet verdragen. Ik móet het vinden. Nog maar eens de ruggen bij langs, en nog eens en dan geef ik het toch maar op en, verrek, daar staat het. En dan gaat het om boeken op planken en nog niet eens om dozen…
ms
Het is echt ergerlijk.
Een boek met een witte kaft
Een fotootje op de rug,
Ik ga er niet van zingen,
Ik vind dat boek niet terug.
Er zijn ergere dingen.
Feit is wel dat ik de dozen twee keer nagezien heb en Luc gisteravond ook nog een keer. Hij probeerde dat dan wel stiekem te doen maar ik hoorde hem wel roefelen. 🙂
Suskeblogt
Hier is het een wanorde wat boeken betreft. Die zijn bijna allemaal van mijn vrouw. Dus vraag me niet hoe zij die terugvindt.
ms
Wees gerust. “Mijn” boeken kan ik ook blindelings vinden. Die van de boekenmarkt weet ik ook ongeveer in welke doos ze zitten. Maar die ene dan weer niet. 🙄
marieclaire
Bij het zoeken naar boeken op planken raak ik altijd totaal in de war van het draaien van links naar rechts van mijn hoofd om de titels op de rug te kunnen lezen. Overvallen door duizeligheid geef ik de moed dan maar op.
ms
In mijn boekenkasten staan alle titels in dezelfde richting, al moet ik daarvoor het boek op zijn kop zetten. Ik word er namelijk anders ook draaierig van.
Mijn boeken over kunst staan wél gewoon, maar daar moet ik de titels niet lezen. Die herken ik wel ondersteboven.
marieclaire
Dat is een goede tip voor boekhandels en bibliotheken.
Zelf heb ik al mijn boeken en acht boekenkasten weggedaan. Wat een ruimte en vrijheid dat geeft. Ik haal opgelucht adem. De stofnesten zijn weg. Letterlijk en in mijn hoofd.
ms
Ik zou liever al het andere buitengooien dan mijn boeken, al verandert dat met de getijden. Van tijd tot tijd ga ik mijn boekenkasten grondig bekijken en dan zijn er ook altijd die hun tijd uitgezeten hebben.
Wat mij ook stoort is dat op boekenmarkten de titels van de boeken op hun kop in een doos zitten. Daar letten wij altijd heel erg op. De persoon die er voor staat moet alle titels kunnen lezen.
marieclaire
Dat andere is/wordt ook buiten gegooid. Het is een doorgaand proces.
Matroos Beek
Tussen zoveel boeken kan er wel eens eentje verdwalen. Vaak is dat precies het boek dat je zoekt. Herkenbaar.
ms
Ik denk ondertussen wel dat het verdwaald is geraakt in een doos die ondertussen al naar een boekenverkoop voor het goede doel is gegaan. Na drie keer kijken zou het toch tevoorschijn moeten komen als het hier nog mocht zijn.
Dat is nu niks om wakker van te liggen, het was alleen maar om er een foto van te nemen. Ik zal dat de eerstvolgende keer dat ik het in de Kringwinkel zie dan maar doen, maar of ik er ooit iets mee zal doen? Ik denk het niet.
elsjeveth
Een beetje ´naughty´ is ze wel, je zo verstoppen en onvindbaar maken
ms
Ja hé. En dat na al die jaren trouwe zorg. 😁