Toen ik in het nieuws zag dat de burgemeester van Dison¹⁺² beslist had dat er niet meer mocht gerookt worden in het dorpscentrum, dacht ik: “Ohlala! Daar komt miserie van”.

En toen ik hoorde dat het hoofdzakelijk te doen was om het overaanbod aan sigarettepeuken op de Disonse gronden tegen te gaan, dacht ik: “Ze hebben het zelf gezocht”.

Want er zijn oplossingen. De enige persoon, die in onze beperkte kring nog rook, haalde een poos terug iets uit haar auto dat op een oude poederdoos leek, klapte het open, doofde haar sigaret er in en stopte de peuk er in. Ik keek verwonderd. Het was een draagbare asbak. “Ja” zei ze “In Leuven kan je een forse boete krijgen als je die peuk op de grond gooit”. In Dison werkt dat blijkbaar niet zo met die boete.

In Dison gaan ze het voorbeeld van Milaan volgen maar dan nog iets strenger. In Milaan mag je wel buiten roken zo lang je niet dichter dan 10m in de buurt van iemand anders komt. En dat vind ik nogal omslachtig.

Als ik nu zeg dat de rokers ongelijk heben, krijg ik die allemaal op mijn dak, daar heb ik geen zin in. Maar eerlijk? Zoals ze bezig zijn moeten ze niet verbaasd kijken als er maatregelen komen.