Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Een moeilijke vraag om te beantwoorden

Nog op de boekenmarkt, twee maanden geleden vroeg een jonge vrouw me welke boeken ik haar zou aanraden. Ze las dit graag en ze las dat graag en ik zei dat ik dat eigenlijk moeilijk vond om iemand iets aan te raden. Maar ze drong aan en vroeg wat ik goed zou vinden. En ik haalde een boek boven en ze nam het mee.

Vorige maand kwam ze terug aan onze stand en zei dat ze het boek toch zo goed niet vond en ik zei dat dat jammer was. Wat kón ik meer zeggen?

Vorige zondag kwam ze binnen, liep naar de stand rechtover ons en keek -het leek bewust- zelfs niet onze kant op en zei dus zelfs geen goeiedag.

En ik overweeg wat ik volgende keer ga antwoorden als iemand aandringt op een aanbeveling.

“De dikke vandalen” misschien.

Previous

Zoete zondag

Next

Vijf jaar

18 Comments

  1. Wat kinderachtig….
    ‘de dikke vandalen’ zou een goed aanrader zijn. 🙂

  2. Als ze een boek wil lenen, dan moet ze naar de bibliotheek gaan, daar breng je de gelezen boeken ook weer terug.

    • ms

      Zo is dat … 🙂

      Ik wéét niet of het dat is wat ze wou, maar achteraf gezien, zou het me niet verbazen.

  3. Bijzondere reactie van een even bijzonder type. Je weet toch zelf wat je smaak is op leesgebied?? Dan kies je in dat genre. Een ander kan dat niet voorschrijven. Ik ben met mijn non-fictie-voorkeuren best een redelijk makkelijk mens. Maar heb me best wel eens vergist. Neemt niet weg dat het dan niet de schuld van de adviseur of verkoper is…

    • ms

      Het deed wat eigenaardig aan waardoor ik ging overdenken en vermoedde dat dat mogelijk de reden was van wat bizar gedrag.

  4. Ieder zijn smaak en over smaak valt niet te redetwisten.

    • ms

      Maar als ze het wou proberen had ik haar wel naar de bib doorverwezen, dan moest ze geen boek kopen.

  5. Je zou er best eens gelijk in kunnen hebben dat ze haar geld terug wilde. Maar dat is natuurlijk te zot voor woorden. Die mevrouw hoef je niet terug aan je tafel.

  6. Tijdens het lezen van deze anekdote voelde ik het al aankomen: die vrouw wil haar geld terug. En hopen dat jij het aanbiedt want er om vragen durft ze dan weer niet.

  7. Dat is een akelig vrouwmens met een slecht karakter, meer kan ik daar niet van zeggen.

    • ms

      Als je denkt dat je alles al hebt meegemaakt … Ik kan nog altijd verrast staan kijken als je met mensen te maken krijg.

  8. elsjeveth

    Over smaak valt niet te twisten, dat blijkt maar weer. Je hebt je best gedaan om haar een advies te geven en tja als het niet was wat ze zocht dan is het jammer.
    Blijft lastig als iemand om advies vraagt : bijvoorbeeld iemand vroeg mij laatst in supermarkt of de amandelmelk die ik in t winkelkarretje had goed smaakte.
    Ja voor mij wel, maar ik ken de smaak van die vrouw niet. Koopt ze de melk en valt het tegen, haar probleem…
    Spijtig dat de dames in kwestie aan jullie boekenstand niet het fatsoen vertoont jullie netjes te groeten of op z´n minst iets te zeggen over haar vorige aankoop.
    Maar ja, je hebt mensen en je hebt potloden 🙁

    • ms

      Dat had ik in de Colruyt ook al een paar keer. Ik zeg dan wel altijd dat ik het lekker vind, anders zou ik het niet kopen.

      Maar dit vond ik effenaf een nogal eigenaardige reactie.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén