mske heeft dus een rekenmachine, eigenlijk zouden we dat beter een rekenmachientje noemen want het ziet er eigenlijk meer uit als een schminkdooske. Zo van die schminkdooskes met een miniatuurspiegeltje en enkele blokjes kleursel. Maar neen, het is wel degelijk een rekenmachientje. En je ziet er twee getallen op. De euro’s en de ouw Belgische frankskes. Nu ja, mske rekent sowieso in euro omdat ze vindt dat ze niet moet blijven staan bij iets dat voorbij is.

Voor enkele maanden, grote paniek, het rekenmachientje gaf niks meer op zijn LED. Wat nu? Was de batterij plat of hoe zat het … En Slow opent het machientje, kijkt naar het batterijke, steekt het er terug in en wonder boven wonder, het machientje was volledig in orde.

Twee dagen terug kreeg die LED weer zijn kuren. En gisteravond voor de berekening van de prijs van de meneer aan de telefoon, moest mske toch Slow’s rekenmachine gebruiken en ze zei: “dom ding” want dat zei dat BEF 1.000 = 152,44 euro was. mske zal wel iets verkeerd gedaan hebben maar ze was toch al aan het denken van: “waar heb ik indertijd toch het mijne gehaald?”

Vanmorgen heeft Slow het batterijke er uit gehaald, getest met zo een meettoestelleke en aan dat batterijke scheelde niks. Hij stak dat daar gewoon terug in en ja, het machientje is weer op en top.

Nà een printer met een rotkarakter, nu nog een rekenmachientje met kuren.