Omwille van al die veranderingen van school zat mske vast in een richting waar geen Duits werd gegeven. Maar mske die, zoals reeds gezegd, begeesterd was van Frans en Engels, wou toch absoluut Duits kennen ook.

In die tijd bestond er nog schooltelevisie. Volgens ons was die eigenlijk bestemd voor mensen die thuis waren en wat wilden bijleren want de meeste van die afleveringen waren gedurende de uren dat de schoolgaanders op school zaten.

In elk geval begonnen ze met een cursus Duits, mske bestelde de cursus -ze weet niet meer of ze daar moest voor betalen of niet, het is te lang geleden- en volgde de lessen. Ze maakte zeer plichtsbewust haar huiswerk, want dat kwam er ook bij kijken natuurlijk. En daarna … daarna stond ze daar met haar verworven kennis die ze niet in de praktijk kon omzetten.

Toen ze later naar Duitsland begonnen te gaan dierf mske het niet aan om met haar basiskennis een gesprek aan te knopen en ze schreven zich in voor een avondcursus Duits. Die hebben ze twee jaar gevolgd. Maar ondertussen liepen de contacten in Duitsland steeds vlotter en vlotter.

Eigenlijk is een taal op school of hoe dan ook slechts een basis waarop je zelf verder moet gaan. En eens je stopt met spreken …

Het was lang geleden dat ze nog naar Duitsland waren geweest en het was dan ook al heel lang geleden dat mske nog Duits had gesproken, toen ze vorig jaar besloten om een weekendje naar Duitsland te trekken. mske was er niet echt gerust in maar eens daar bleek dat ze het niet echt vergeten was, het had enkel maar geslapen en kwam vlotjes terug. Daarop besloten Slow en mske dat ze nog een keer meer naar Duitsland zouden gaan.

mske overwoog om, zoals ze vroeger deed, meer naar de Duitse televisie te kijken, maar daar is Slow dan precies niet zo voor te vinden.

Schooltelevisie op de Vlaamse TV … jongens jongens nog aan toe, moesten ze nu met een cursus Italiaans of één van de Scandinaviërs, Arabisch, Turks, Russisch of Chinees beginnen, ik weet wie er direct voor die TV zou zitten.