Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Allemaal boeken

Jarenlang heb ik het karweitje voor me uitgeschoven. Maar dan echt jarenlang.

Het begon al toen ik jong was. Mijn moeder kon er zo erg over klagen dat ik altijd met mijn neus in de boeken zat dat ze het dan ook deed, tegen iedereen en alleman. Het gevolg was dat er meerderen, die zich geen weg meer wisten met boeken die ze niet meer wilden, die bij ons kwamen deponeren. Ik had een probleem want ik had geen plaats of ruimte om ze op te slaan op de kamer die ik met mijn zus moest delen.

Uiteindelijk verzamelde ik ze in dozen, stapelde ze in de schouw waar geen stoof in stond en breidde er een overtrek voor.

Eens getrouwd bracht de onderpastoor nog eens een doos bij mijn moeder omdat ik zo graag las, waar ze enkele boeken uithaalde die -zoals ze zei- haar zouden interesseren. Het is lachwekkend om zeggen, maar de reden waarom ze dat dacht betrof gewoon de titel. Dat was de naam van het kind waar mijn broer in die tijd mee ging. En het was geen aangenaam kind. En mijn moeder mocht haar niet. Misschien dacht ze dat het boek haar de oplossing zou bieden.

Toen kwam er nog een doos Franstalige mijn richting uit. De buren van de ex-schoonouders gingen verhuizen en namen die niet mee. Het resultaat stapelde zich op. Gelukkig hadden we een groot huis. Ooit zou ik al die boeken wel eens uit sorteren.

Ooit is eindelijk aangebroken. Ik heb een begin gemaakt. Ineens vind ik daar een hele doos van de bouquet-reeks, zowel Franstalig als Nederlandstalig. Ik weet niet vanwaar ze komt maar dat soort lezen was niet aan mij besteed. Ergens denk ik dat mijn dochter die ooit meebracht. Misschien is daar wel vraag naar.

In elk geval sorteer ik voor, stof ze af, haal daarna stapel per stapel tot bij mijn pc, zoek ze op en leg ze klaar voor een eventuele volgende boekenmarkt … of voor het oud papier.

De vijfde slaapkamer -lees opslagruimte- zucht van opluchting.

Previous

Moet nu echt altijd alles kapot?

Next

Krëfel

10 Comments

  1. Hopelijk kun je ze kwijt op een boekenmarkt. Een huis vol boeken is een beetje teveel van het goede. Mijn vrouw heeft veel boeken verzameld op rommelmarkten en kringwinkels. Gelukkig vind ik haar nog terug tussen al haar boeken. 🙂

    • ms

      Ze staan dus -gedeeltelijk- in dozen op die vijfde slaapkamer. Dat is een kamerke waar waarschijnlijk enkel een enkel bed zou op geraken.

      De boeken die ik wil houden staan in dozen in afwachting dat ze in de bibliotheek kunnen.

      Dat kan pas als alle boeken die daar nu in staan weg zijn. Dat waren/zijn boeken die ik nodig had voor de zaak. Maar woordenboeken en zo meer worden nu niet meer zo gevraagd.

      Momenteel liggen er naast de pc ook drie stapels, in afwachting van verwerking.

      Ik koop ook nog steeds boeken op de rommelmarkt of in de kringwinkel. Of ik die houd of niet hangt van hun leesbaarheid af.

  2. Dan heb je een grote klus te klaren!

    De bouquetreeks was bij de bibliotheek veelgevraagd, misschien nog steeds.
    Het zijn handige boekjes in bed (nooit eng☻), tijdverdrijvers.

    • ms

      Dat mag je wel zeggen. Maar het moet niet allemaal ineens.

      De boeken die al mee gingen naar die boekenmarkt zitten nog steeds in hun respectievelijke dozen.

      De dozen, die ik in de loop der jaren kreeg, sorteer ik. Wat daar uit komt dat misschien nog de moeite waard is, geef ik een prijs en leg die op het rek dat op dat kamerke staat. Daarmee kunnen we dan de verkochte vervangen.

      Eigenlijk zou dat een werkske moeten zijn voor als het regent. Met zo tussendoor een stapelke hebben we toch al een beetje voorraad voor als de verkoop echt goed liep.

      De Bouquetreeks heeft me nooit aangesproken. Als er geen ander verhaal in zit dan volle lippen en brede borsten, hoefde en hoef ik het niet.

      ?

  3. Bij mijn verhuizing (vorig jaar november) heb ik bijna 100 dozen gevuld met boeken. Keurig gesorteerd naar genre of auteur. Alleen de Afrika-boeken hebben de reis per boot gemaakt naar mijn andere ’thuis’ in Mozambique.
    De rest heb ik proberen te verkopen via Marktplaats. Geen hond die ze wilde. Gelukkig hadden familie en vrienden genoeg interesse dat de gang naar de papiercontainer me is bespaard.

    • ms

      Ik maakte een lijstje van wat we vorige keer verkochten. Daaruit kunnen we nu al een beeld vormen van wat het meest in de smaak valt.

      Er is wel een onderscheid tussen boeken voor een boekenmarkt en rommelmarktboeken.

      Dat is ook duidelijk merkbaar.

      Op marktplaats en 2dehands zetten we ze niet. Dat is me veel te omslachtig.

  4. Een grote klus… pfff… succes ermee. Ik had minder geduld en bracht gewoon alle oude boeken naar de Slegte… alwaar ik een habbekrats ontving. Voortaan geef ik ze liever gratis weg.

    • ms

      De kringwinkel wil ze ook wel gratis. Maar ik probeer liever eerst de boekenmarkt, komen we nog eens buiten, beleven we er nog plezier aan en waar we blijven mee zitten kunnen we nog gratis wegschenken of -gooien.

  5. elsje

    Ooit…heel herkenbaar. Bij ons in het Wijkhuis staat een zogenaamd leenkastje. Ene boek eruit nemen, zelf een boek terugzetten dat je wilt delen.
    Met vriendinnen hebben we een doorgeefboek kringetje.
    Boeken die ik echt zelf wil behouden stapelen zich langzamerhand toch weer op. Dat wel.

    • ms

      Uitlenen doe ik niet, behalve aan mijn kleindochter. Moest enkele van mijn -dichtstbijzijnde- naasten een boek willen lezen zou ik er ook geen “neen” op zeggen.

      Maar verder zou het echt niet gaan.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén