Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Bijna zoveel kabassen als tomaten

Door de weekenduitstap van vorig weekend is het van de zondag ervoor geleden dat Slow en mske nog naar de markt van Tienen gingen om tomaten. Die waren dus op. Morgen kunnen ze weer niet en Slow bedacht ergens deze week dat ze eens op de zaterdagmarkt in Sint Truiden konden kijken.

mske dacht even na en zei: “goed! Maar we gaan met de fiets”. Ze heeft namelijk een enorme hekel aan het parking zoeken in Sint Truiden op zaterdag voormiddag. Dat is hopeloos. Echt waar.

Ze vroeg zich echter wel af of ze dan tomaten konden meebrengen. Slow nam in elk geval een paar GB kabassen mee en zei dat hij dat vroeger dikwijls had gedaan, zo met twee kabassen aan zijn stuur. “Jij liever dan ik” zei mske “want dat doe ik niet”.

De tomaten waren er zelfs goedkoper dan twee weken terug in Tienen maar mske vroeg toch voor alle zekerheid of het wel zou gaan, want dat is toch zes kilo. Slow keek echt overtuigd en zei nogmaals dat hij dat vroeger, enz … enz …

Ze wilden eigenlijk nog naar de Veemarkt ook, daar staat elke zaterdag een soortement rommelmarkt. We zeggen soortement omdat er meubels ook bij staan. Toen ze daar kwamen pufte Slow dat hij dat vroeger wel dikwijls had gedaan, enz … enz … maar dat het stuur van deze velo lager stond en dat zijn vinger daar tussen had gezeten en dat dat zo niet ging.

Zo een tien kilometer om terug thuis te geraken. Dus keek mske naar de rommel op de rommelmarkt. Slow had geluk. Ze vonden een reistas met een lange riem voor een prijske en mske bedacht dat ze die vorig weekend best hadden kunnen gebruiken. Zodoende gingen de tomaten in die reistas.

Maar het werd nog beter, ze vonden er fietstassen voor mskes fiets en dat was toch beter dan die reistas. Zodoende ging het overgrote deel van de tomaten in de fietstassen en de rest van de tomaten samen met mske hare fleece, Slow’s regenfrakske en de GB kabassen in de reistas.

mske is wel blij met de buit. Die reistas heeft zo een onbestemde bronskleur, net als haar favoriete reiszak. Die had vorig weekend propvol gezeten omdat ze de schoenen niet in een tas met reclame hadden willen stoppen. “Voor de volgende keer is dat euvel ook van de baan” zei mske, optimistisch dat er nog een volgende keer gaat komen.

En die fietstassen? Wel, ze zei daarnet dat ze volgende week zaterdag terug om tomaten rijden naar Sint Truiden, dan kunnen ze zondag vroeg beginnen met wat ze willen beginnen. Slow keek eens heel bedenkelijk.

Previous

Epiloog

Next

Voor de lijn

2 Comments

  1. Maar wat je niet vertelt is of die tomaten de reis overleefd hebben!!

  2. ms

    Ze hebben toch niet geklaagd.

Laat een reactie achter bij msReactie annuleren

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén