Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Wachtebroer gaat trouwen

Toen mske ooit te kennen gaf dat ze nooit meer wou trouwen, was Wachtebroer daarmee volledig akkoord. Het leek dan ook wel te donderen bij heldere hemel toen hij eens, enkele weken terug op het einde van de Kwibusmatch al lachend, als vertelde hij een goei, zei: “ik ga trouwen en ik wou vragen of onze Slow mijn getuige wil zijn”.

Slow en mske stonden verbaasd en vroegen uitleg. Blijkbaar heeft iemand aan Wachtebroer verteld dat de wet veranderd is en dat vruchtgebruik niet meer zomaar vruchtgebruik is zodat er door de gerechtigde bij eventueel overlijden van de partner toch moet afgedragen worden. “Vraag maar eens na” zei Wachtebroer “dat staat onze Slow ook te wachten”. “Kan niet” zei mske en “ik trouw niet”.

mske heeft het nagevraagd. De wet is werkelijk veranderd maar je moet er niet echt getrouwd voor zijn, officieel samenwonend is al voldoende.

Zodoende …

Het voorgaande stond hier al enkele weken te blinken, maar om één of andere reden vond mske dat niet goed genoeg. Misschien wou ze geen ongeluk afroepen maar in elk geval is de titel ondertussen van toekomstige tijd naar verleden tijd overgegaan. Nu is het: “Wachtebroer is getrouwd”. Gisteren.

Niet dat er foliekes gedaan zijn maar na de trouw op het gemeentehuis zijn ze een lekker stukske gaan eten en daar vloeide wel straffers dan water bij wat maar iedereen was toch op zijn qui-vive omwille van het rijden achteraf.

Enkele toppunten van de avond?
 

  • Al snel bij de kennismaking met Betty’s nakomelingschap was er een zweem van herkenning, niet Betty’s zoon kwam haar bekend voor maar wel zijn kostuum. Is de kostuummode niet veranderd? Want elf jaar geleden, toen deze jongen nog een kind was, had Zoneke op de jubilee van zijn grootouders krak hetzelfde kostuum, inclusief hemd, aan gehad.
     
  • Omdat de voordeur van het gemeentehuis nog dicht was en Wachtebroer daar eens een roffel wou op gaan geven en de zijdeur blijkbaar ook nog aangezien Betty’s nakomelingschap daar al op geroffeld had, stonden Slow en mske op de hoek van dat gemeentehuis de kat uit de boom te kijken toen mske zomaar ineens door een wildvreemde man met een sikske werd vastgegrepen die haar vroeg: “gaat hij trouwen?” of zoiets. mske nam een stap afstand van de gesikte en zei geschrokken op Slow wijzend: “hij niet, maar hij” terwijl ze haar vinger richting Wachtebroer bewoog. Achteraf stond de man in de trouwzaal en bleek hij zelfs de burgervader te zijn.
  • Previous

    Ella wil geen broek meer aan

    Next

    Het komt niet veel voor maar ’t zit op onze zolder

    4 Comments

    1. olive

      hmmm, die laatste zin… was dat ook de man die hen trouwde? hier te lande heb je alvorens te trouwen een gesprek met zo’n ambtenaar, zodat het een beetje persoonlijk wordt.

    2. ms

      Ja, die heeft de trouw gedaan. Of die een gesprek had met Wachtebroer en Betty of niet weet ik niet. Ik weet zelfs niet met zekerheid wat die eigenlijk gevraagd heeft. Ik dacht wel degelijk dat hij het over Slow had.

      Maar het ging er wel redelijk los aan toe.

    3. olive

      het is toch niet zo dat hij júllie per ongeluk getrouwd heeft? ik zou de papieren maar eens nakijken

    4. ms

      Wat Slow getekend heeft weet ik niet, maar in elk geval heb ik me heel ver van die tafel met papieren en bijhorend schrijfmateriaal gehouden en ik heb zeker niks ondertekend.

      Als hij Slow eventueel in de echt verbonden heeft is het niet met mij.

    Wat denkte daarvan?

    Powered by WordPress & Theme by Anders Norén