Efkes van profiteren dat mske zit te blazen nu het eerste blok afgewerkt is. En als ik zeg blazen, dan bedoel ik wel degelijk blazen. Ze is pas tot de bemerking gekomen dat het tweede blok nog langer is en ze wou dat vanavond allemaal af hebben.
 
Deze morgen toch weer gelachen met Slow hoor! Omdat Mouche nu nog steeds niet alle medicijnen binnenheeft lokte mske Karboenkel van haar weg met de Felix snoepjes. Dat was eigenlijk niet veel gekort want Mouche had hem gezien en dat is al ruim voldoende om haar de kast op te jagen – letterlijk dan. Ze heeft gisteren ook op die kast haar eten gekregen.
 
Daarna was mske naarstig aan het vertalen en Slow was een artikeltje aan het schrijven en het was hier muisstil. Tot plots … een geroefel en een geboenk! mske schrok op en zei tegen Slow dat we zeker zelf het kattenluik gingen plaatsen. En Slow kwam kijken en vond het zakje Felix snoepjes op de grond, maar het was wel nog dicht.

mske sloeg zich voor het hoofd dat ze zoiets kon vergeten. Ze zei dat het nooit deugt als wij ons in stilte bezig hielden. Waarop Slow zei: “Wat jij in stilte bezighouden noemt, volgens mij hebben ze net de renovatieprim aangekregen. En hij begon te marsjeren als de soldaten in een Afrikaans leger onder het zingen van: “Als wij marcheren in de vroege morgen …”