Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

De bril

Zo af en toe vroeg ik me af of een bril kon verslijten.
Zo af en toe dacht ik dat de mijne toch al lang meeging.
Zo af en toe weet ik het aan mijn ogen die achteruit gingen.

Ik kreeg een kortingsbon, een serieuze kortingsbon en ik zette vorige maandag de stap en Luc stapte mee. We moesten mogelijk nog een tiental dagen wachten.

Zo af en toe vroeg ik me af of dat nu echt nodig was.
Zo af en toe bedacht ik dat het toch nog best duur was.
Zo af en toe vroeg ik me af of ik niet gewoon een andere bril wou.

Gisteren al kwam de sms dat de bril in de winkel lag.

Ik vraag me niks meer af. Het was gewoon hoog tijd. Die bril is een echte verademing.

Previous

Weerpraatje

Next

Het mes van de Lidl

6 Comments

  1. Ik heb ook net een nieuwe bril en ervaar hetzelfde gevoel! Zonder ben ik niks. Het zijn mijn ogen.

    • ms

      Zo erg was het niet, maar ik had die bril al 5 jaar en in het ene glas zat een wazige vlek waar ik soms op keek.

      Voor andere dingen moest ik bijvoorbeeld mijn hoofd opheffen om ze duidelijk te zien en dan denk je wel: is het nu nodig of niet.

      Ja dus. Het zichtbare verschil heeft dat duidelijk gemaakt. Sleet op je ogen wordt ook geleidelijk erger.

  2. Precies zo gaat het.
    Ik wacht nog even. Binnenkort ga ik naar de oogarts en dan volgt vanzelf een meting.

    • ms

      Een beetje logisch dat mijn ogen na 5 jaar achteruit waren gegaan, maar was die waas niet op dat glas gekomen had ik waarschijnlijk nog niets ondernomen.

  3. Gelukkig hoef ik nog weinig gebruik te maken van een bril.
    Prijzen zijn ze inderdaad wil je een degelijk exemplaar op de neus.

    • ms

      Een degelijk exemplaar is wel noodzakelijk als je hem constant op hebt.

      En ja, het is een hele hap uit de financiën als je met twee een bril koopt. Dus die kortingsbon was mooi meegenomen.

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén