Wizzewasjes

Het is niet omdat het mag … dat het moet!

Ik zeg je geen vaarwel

Maar toch deed het wat, het afscheid. Het leek zo definitief en de beslissing werd bijna herroepen, maar toch, je ging.

We weten wel dat je in de herfst ergens terug komt. Maar toch ging je gisteren uit. De kolen waren op en de ijsheiligen waren ook voorbij en als het ’s morgens al eens frisser zou zijn kan het petrolvuurtje nog altijd aan.

Vandaag de eerste dag zonder jou, vuurtje in ons stoof. Vanmorgen zaten Slow en mske hier nog in hun t-shirt. Het was werkelijk niet koud, maar toen kwam deze namiddag die zwarte donderwolk en sloeg de regen tegen de ramen terwijl de onweerskanonnen korte metten maakten met donder en bliksem. Toen besliste mske maar om haar fleeceke bij aan te trekken.

Deze avond echter, toen ze boven aan de werkzaamheden bezig was en ze ladder op en ladder af klefferde kreeg ze het toch weer te warm.

Het was de goeie beslissing, het zou wat onnozel zijn om te stoken in de zomer enkel omdat dat vuurke in die stoof zoveel gezelligheid mee brengt.

Dra zien w’elkander weer.

Previous

Meisjes van vroeger

Next

Slow en de behulpzaamheid

2 Comments

  1. Ik zou het nog niet kunnen zonder vuurke.De avonden zijn me veel te kil. En die kouwe wind kruipt door alle kieren. Neen geef mij nog maar een beetje vuur ,tot die kouwe wind terug naar huis is..

  2. veel warme dagen gewenst! (aan mezelf trouwens ook )

Wat denkte daarvan?

Powered by WordPress & Theme by Anders Norén