Ik weet dat dit blog maar over de banale dingen des levens gaat. Dat komt omdat ik met mijn simpel verstand de grotemensenwereld nog altijd niet snap. En dat op mijn leeftijd.

In mijn gedacht is het leven heel simpel. Gewoon iedereen gerust laten. Dat het zo niet werkt had ik al van kindsbeen af moeten weten. Er zijn de bemoeizieken, de betweters, de andersdenkenden die altijd gelijk hebben … en noem maar op.

Ik snap bijvoorbeeld de logica van experten ter zake niet toen die mij, een poos geleden, probeerden uit te leggen hoe het kan dat iemand met een bepaald gedachtegoed zomaar een heel arsenaal wapens uit een munitiedepot kan afhalen. Of hoe men zomaar iemand met een bepaalde achtergrond als bestraffing de bewaking van zo een munitiedepot toevertrouwt.

Het zal aan mij liggen.

Om dat soort wereldzaken niet te laten malen in mijn hoofd ga ik me dan met de onbenullige dingen bezig houden zoals bakken, wandelen, koers en andere spelen kijken, prentjes en afbeeldingen en foto’s, beestjes en blommekes in de natuur en de kleine ongemakken van het ouder worden.

Het ziet er deze dagen weer naar uit dat ik de komende dagen, weken en maanden weeral een paar nieuwe belangrijke onbelangrijkheden bij elkaar zal moeten schrapen.