Vorige week vrijdag, na een zalig uurtje morgenzwemmen en een stapke ochtendwandelen, vond ik een kaart in de brievenbus.

De afgevaardigde van Fluvius was langs geweest om de meterstand op te nemen en wij waren niet thuis.

Dus berichtte de afgevaardigde van Fluvius dat hij op nieuw zou langskomen op 7 maart tussen kwart vóór acht en de middag, ogenblik dat hij ons ook niet thuis zou vinden, want dan zouden we bij Zoneke van kat-, hond- en paardenwacht zijn.

Luc sloeg groen uit. “Als je twee keer niet thuis bent” begon hij “maken ze een schatting”.

Dat zagen we niet zitten. Na de euforie dat we in de maand februari ⅓ minder verbruik hadden -mogelijk dank zij de nieuwe boiler- hadden we echt geen nood aan maar weer een schatting op basis van gegevens die ze via de oplichtende oplichter hadden bekomen.

Luc belde Fluvius en zei dat we zéker geen schatting wilden na al het voorgaande. We hoopten namelijk dat dat ⅓ minder verbruik vruchten zou afwerpen.

Er zou zeker geen schatting gebeuren, stelde Fluvius ons gerust, want de periode was nog niet voorbij.

Ze maakte een nieuwe afspraak voor gisteren, tussen 12.30 en 16.15u.

Wij waren op het appél.