KMSKA – Wizzewasjes

Tag: KMSKA (Page 1 of 2)

Samenloop

By ms

On 28 februari 2024

Vorige vrijdag reden we naar Antwerpen. We hadden gelezen over het schilderij van James Ensor -De Vertroostende Maagd¹– dat nieuw aangekocht werd en tijdelijk te zien was in het MAS, alvorens langdurig naar het MSK verhuisd te worden.

We konden er dan een daguitstap van maken en ook nog eens binnenlopen in het KMSKA. Ik wou deze keer nog eens een bezoekje brengen aan de Madonna omringd door serafijnen en cherubijnen” van Jean Fouquet.

We parkeerden de auto ergens langs de straat -want op vrijdag is er markt op de parking van de PIDPA- en namen de tram. Geloof het of geloof het niet, van het Kiel naar het MAS zit je haast een uur op die tram, met overstap.

Na het MAS namen we de tram naar het KMSKA. En na het KMSKA namen we de tram terug naar het Kiel.

Daarna reden we naar een boekenverkoop voor het goede doel een half uurke verder. Daar zouden we ook een paar boekendozen afgeven. En ondanks dat ik het karreke had meegenomen heeft straffe Luc toch maar een doos van de auto tot onder de luifel gedragen.

Op zaterdag is hij te voet naar de Rally van Haspengouw gestapt, niet langs de veldwegen binnendoor omdat je daar niet overal door mag tijdens de rally, je moet er op sommige plaatsen zelfs inkom betalen, maar langs de straat, wat natuurlijk een heel eindeke om is.

Op zondag stonden we om kwart voor zeven ’s morgens op de carpoolparking op Bollie en kleindochter te wachten om samen verder naar het sportevenement te rijden. Kleindochter stopte haar spullen in de koffer en Luc klapte het deksel dicht.

We komen aan de sporthal, ik stap uit, Bollie stapt uit, kleindochter stapt uit en haalt haar spullen uit de auto.

Tot hier is het verhaal nogal saai. Niet soms?

Maar waar is Luc? Die komt met alle moeite ter wereld uit die auto en staat krom gebogen te proberen om recht te geraken, zet met moeite een paar strompelstappen en zegt dat er iets in zijn rug zit.

In januari pas waren de twee sessies bij de kinesiste afgelopen. Hij doet nog dagelijks meermaals zijn oefeningen en toch had ik de laatste weken al gemerkt dat hij soms eens naar zijn rug tastte.

Eens hij zondag recht was ging het verder vlotter. Maar maandag was het weer koekenbak. Zitten en dan rechtstaan blijkt nu weer een probleem. Gisteren vond ik hem toch een ietsje eleganter opstaan.

Wat is de oorzaak? Een samenloop van omstandigheden?

____________________
¹ MAS

De zoon van de bakker

By ms

On 27 november 2023

In Za za, ze & zo

Denk je dat alle grote schilders uit de gouden tijden afkomstig waren van grote steden? Dat had je gedacht!

Want dan lopen Luc en ik zo samen in het MSK in Gent de schilderijen en hun schilders te bestuderen en staat daar ineens: “Neerlinter” bij de informatie over de schilder. Werkelijk dat stond er. En Neerlinter is niet bepaald een grote stad. Neerlinter is een dorp hier wat verder. Dat ligt naast Oplinter en maakt nu deel uit van Linter. Dat is toch niet te ingewikkeld mag ik hopen.

Het wordt pas ingewikkeld als ik vertel dat het voornoemde Oplinter niet bij Linter hoort, maar bij Tienen.

Dan hangt daar, zoals gezegd, ineens een schilderij “Rommelpot” van een schilder die in Neerlinter geboren is. Ik neem een foto van schilderij en beschrijving en zou dat thuis wel eens opzoeken. Maar dat “eens” is al zo erg als “ooit”. Het kwam er dus niet van.

En dan loop ik op mijn eentje in het KMSKA tussen de “Krasse Koppen” -Luc heeft minder tijd nodig dan ik- en blijkt één van de schilderijen “De roker” van de hand van de man uit Neerlinter. Ik heb Joos van Craesbeeck¹ daar ter plaatste gegoogeld. Niks meer “eens” of “ooit”. Ik moest het onmiddellijk weten.

Een kleine anekdote? Drie dames stonden ook foto’s te nemen van voornoemd schilderij. De zaalwachter tegen wie ik er iets over zei antwoordde dat hij dat wist. Hij wàs van Neerlinter. Eén van de dames draait zich om en zegt: “En wij zijn van Tienen”. En zo had Joos van Craesbeeck daar ineens een hele fanclub verzameld.

pske van mske:

Of de ogen op het schilderij “Rommelpot” echt zo geprononceerd waren of dat dat lag aan de nonchalante wijze waarop ik het fotografeerde, zal ik bij een volgend bezoek aan het msk eens moeten verifiëren. Ik weet het namelijk zelf niet meer.

____________________
¹ Joos van Craesbeeck

Variabele planning

By ms

On 24 november 2023

In Za za, ze & zo

Op de planning:

De tijdelijke tentoonstelling: “Zeldzaam & Onmisbaar” in het MAS¹;
Een boekenwinkel/antiquariaat waar we, na ons bezoek aan de Nottebohmzaal, per toeval binnenliepen en er nu bewust een kijkje wilden nemen²;
De tijdelijke tentoonstelling: “Krasse Koppen” in het KMSKA³.

Luc puzzelde wat om het met die trams in orde te krijgen. Maar het kwam goed. En toen, onderweg naar de boekenverkoop vorige zaterdag, las ik over een tijdelijke tentoonstelling: “Van crabbelinge tot carton” in het Museum Plantin-Moretus.

En toen werd de planning:

De tijdelijke tentoonstelling: “Zeldzaam & Onmisbaar” in het MAS¹;
Een boekenwinkel/antiquariaat waar we, na ons bezoek aan de Nottebohmzaal, per toeval binnenliepen en er nu bewust een kijkje wilden nemen²;
De tijdelijke tentoonstelling: “Van crabbelinge tot carton – Tekeningen van Bruegel tot Rubens” in het Museum Plantin-Moretus⁴;
De tijdelijke tentoonstelling: “Krasse Koppen” in het KMSKA³.

Luc puzzelde weer wat om het met die trams in orde te krijgen. Uiteindelijk zei hij, met een zucht van verlichting, dat er niks veranderde. We konden te voet van de boekenwinkel/Antiquariaat naar het Museum Plantin-Moretus en daarna naar de volgende halte om de tram te nemen.

Op het eind van de dag voelden we ons echt wel tramhoppers.

pske van mske:

Natuurlijk kennen we wel meer boekenwinkels in Antwerpen, maar we kunnen ze ook niet allemaal gaan bezoeken. Die tijdelijke tentoonstellingen wachten niet, boekenwinkels kunnen dat wel.

____________________
¹ Zeldzaam & Onmisbaar – MAS
² Demian Books
³ Krasse Koppen – KMSKA
⁴ Van crabbelinge tot carton – Tekeningen van Bruegel tot Rubens – Museum Plantin-Moretus

____________________

Veel foto’s

By ms

On 14 juli 2023

In Za za, ze & zo

In de aanloop naar de zomerse vakantiemaanden, puilden de nieuwsbrieven van de musea uit van interessante tijdelijke tentoonstellingen en ik zette die, welke me wat leken, gewoon in de agenda van begin tot einde, zodat ik dag per dag dat we er niet waren, kon weghalen … tot de dag dat we er wel naartoe gingen en daarna mochten alle overtollige van de resterende dagen erna er uit.

De agenda was opgelucht toen ik gisteren eindelijk de fototentoonstellingen bij het KMSKA en het FOMU weghaalde. We waren er namelijk op woensdag. Hij oogde wat minder geel, kleur van agenda-onderdeel: “Mogelijk nog te doen”.

In het KMSKA¹ bekeken we “Kosmorama” van Ives Maes.

(Lees verder onder de foto’s)

Waarna we het blokje om naar het fotomuseum -FOMU²– stapten, waar meerdere tentoonstellingen liepen, waaronder o.a.:

Meggy Rustamov – Bang [Ding Dong]
Ping Pong – Vincen Beeckman
Grace Ndiritu – Reimagines the FOMU collection

(Lees verder onder de foto’s)

Waarna we nog niet stopten met bezoeken, maar dat is een andere quelque chose en die is voor morgen … of zo …

____________________
¹ KMSKA
² FOMU

Portret van een kleptomaan

By ms

On 10 februari 2023

In Za za, ze & zo

Zeg ik altijd dat ik niet zo museumgezind was? Dat is niet helemaal waar. Ik/we en later wij gingen wel altijd naar een vernissage als we daar weet van hadden, stapten altijd binnen bij een tentoonstelling en reden telkens de route van Tempus Arti toen die nog doorging.

Maar bewust naar een museum stappen, neen, dat deden we vroeger niet. Maar dat kunst bekijken heeft er toch wel altijd in gezeten.

De ellende -of is het een meevaller?- is dat, hoe meer ik zie, hoe meer ik wil zien. Hoe meer ik weet, hoe meer ik wil weten. Hoe meer ik googel, hoe meer ik vind. Om uiteindelijk tot het besef te komen dat er nog meer te zien is dan wat we al zagen.

Zo wil ik nu weer meer weten over Théodore Géricault¹ (1791-1824) omwille van het “Portret van een kleptomaan²” dat me leek te roepen en me aansprak daar in het msk in Gent.

Veel vind ik van Théodore Géricault niet terug, maar ik vraag me wel af waar we die vier -of toch vijf?- andere portretten³ kunnen zien. Ook eens op googelen.

Afin, op voorzet van Luc waren we gisteren terug in het KMSKA. We hadden besloten ons deze keer enkel bij de oude meesters te houden.

Wij waren er niet alleen. Na met moeite en alle sjaans het allerlaatste plaatske op de P+R parking van de PIDPA gevonden te hebben, hebben we met moeite en alle sjaans de allerlaatste locker in het KMSKA weten te bemachtigen.

Grote groepen, waarschijnlijk scholen liepen er buiten, liepen er binnen en liepen er door, waarvan we er menigeen ongeïnteresseerd op de zetels zagen hangen, op de trappen zagen zitten en in de cafetaria zagen duiken.

Maar ach, het KMSKA is groot genoeg en wij waren blij de oude meesters terug te zien en zij ons ook.

____________________
¹ Théodore Géricault
² Portret van een kleptomaan -> msk
³ Portret van een kleptomaan
____________________

Combineren en plannen

By ms

On 29 januari 2023

In Za za, ze & zo

Toen ik las over de tijdelijke tentoonstelling over Theodoor Rombouts ter gelegenheid van 225 jaar MSK in Gent, wou ik die zien.

En dan gaan we uitkijken wat we op zo’n dag nog kunnen doen, om niet alleen daarvoor naar Gent te rijden. Maar, ergens in februari zouden we sowieso in Gent zijn. Maar Luc wou ook naar de boekenmarkt op de Ajuinlei. Dat moest dus op een zondag. Geloof me, die dingen vielen niet te combineren.

Deze week vond Luc een boekenmarkt in Hulst. Wat zouden we dan nog meer kunnen doen? Hij opperde een Kringwinkel in het Gentse. “Waarom Theodoor Rombouts niet?” vroeg ik me af. “Alle problemen lossen zichzelf op” zei Luc.

Zodoende …

Bij de boekenverkoop was meer te vinden dan gedacht, maar minder dan gehoopt. We waren er alleen een beetje aan de late kant. Ze sloten de deuren om 12u en wij kwamen pas rond elven aan.

Bij het MSK hadden we meer tijd. Theodoor Rombouts opende de deur en ik was echt blij dat ik het niet had laten voorbijgaan omwille van een moeilijk in te plannen evenement.

Door wat we zagen geprikkeld, liepen we ook verder het MSK in. Kort verteld, er was zoveel te zien dat ik besloot dat we nog eens gingen teruggaan.

“Als je toch wil terugkomen” zei Luc “kunnen we er dan nu niet beter mee stoppen”. Hij had gelijk. Net zoals bij het KMSKA loop je er van zaal naar zaal om zoveel mogelijk indrukken op te nemen maar bij een te veel blijven ze niet hangen.

Maar omdat we voor de Kringwinkel in Gent in zulk druk verkeer terecht kwamen dat we 18 minuten zouden doen over 2km -echtig waar- besloten we maar ommekeer te maken en in de plaats daarvan maar ergens te gaan eten.

De boekenmarkt op de Ajuinlei zal volgende keer, in februari ook niet lukken. Die valt ook niet te combineren met dat andere evenement. Maar daar lig ik niet echt wakker van.

____________________
¹ Theodoor Rombouts

Eindelijk! De foto!

By ms

On 8 januari 2023

In Za za, ze & zo

En waar ik nu eindelijk ook eens komaf mee maakte, daar in Anwerpen, zodat ik het ook van mijn lijstje kon schrappen was dé foto. Geen spiegelbeeld zoals die hier boven, maar deze, de échte:

(Lees verder onder de foto)

Staande aan de voordeur van lang geleden zodat ik de juiste hoek had, kon ik hem toch niet op de juiste hoogte nemen, jammer.

Ach ja, ik kon daar moeilijk op mijn hukske gaan zitten, ze bekeken ons daar nu al een beetje raar. Bovendien zou ik op die manier ook niet over die geparkeerde auto’s kunnen kijken hebben. Ik heb de foto dan maar wat bijgesneden.

Maar indertijd was ik vier, stonden er geen auto’s in de straat, al reden ze wel voor het museum voorbij, zo van die glanzend zware exemplaren met een rond wieldeksel voor hun reservewiel achterop hun koffer.

De gevleugelde paarden

By ms

On 31 oktober 2022

In Za za, ze & zo

Het verhaal van de gevleugelde paarden is oud, bijna zo oud als het kindje op de foto’s.

Feit is wel dat dat kindje herinneringen overhield, sommigen werden haar verteld, zoals het feit dat ze op die ene foto “PittePa” zei én probeerde, letterlijk vertaald als “pittekes pakken” waarbij pittekes een dialectwoord was voor vogeltjes.

Wat herinnert dat kindje zich nog uit de tijd dat ze in Antwerpen woonde? Eigenlijk best veel met o.a. oude auto’s met reservewiel achter op het kofferdeksel en ook iets heel tegenstrijdig. Naast de herinnering aan het plein van de foto’s, waarvan ze dacht dat ze er tegenover woonde, was er ook de herinnering aan de voordeur waar aan de overkant van de straat gewoon andere huizen stonden, maar toen was ze vier. De herinnering aan het plein is wél ouder dan dat van die huizen.

Ze heeft er nooit écht bij stil gestaan.

Het was pas toen Luc vroeg waar precies in Antwerpen ik had gewoond en ik de naam van de straat kon zeggen omdat mijn moeder die bij in het fotoalbum had geschreven dat ik er, zonder er bij na te denken, aan toevoegde: “en er waren gevleugelde paarden”.

“Ik weet wat je bedoelt” zei Luc en de volgende keer dat we in Antwerpen waren moest hij niks zeggen en keek ik mijn ogen uit naar iets dat ik nooit vergeten was, al zijn het de paarden niet die gevleugeld zijn.

Ondertussen is dat ook al meer dan twintig jaar geleden.

Tijd dus om er nieuwe herinneringen rond te maken. Dat deed ik toen ik het verhaal aan een medewerkster van het KMSKA vertelde. Ze vond het een mooi verhaal, maar ineens vroeg ze zich af of die paarden er al zo lang staan.

Benieuwd geworden zou ik dat wel eens gaan uitzoeken. De medewerkster ook, beweerde ze.

Wat een heel oude herinnering niet vermag. Die paarden hebben een naam. Het kunstwerk heet “De Triomf der Schone Kunsten”, is van Thomas Vinçotte en de gevleugelde paarden staan daar al te pronken sedert 1905¹.

En neen, ik maak me geen zorgen dat ik er zó oud zou uitzien, ik ga ervan uit dat de medewerkster één van de restauraties voor ogen had².

____________________
¹ KMSKA – Geschiedenis
² KMSKA – Restauratie: De Triomf der Schone Kunsten

In Antwerpen gepasseerd

By ms

On 30 oktober 2022

In Za za, ze & zo

“Weet je” zei Luc “er is een boekenverkoop in Antwerpen” waarop ik verder ging met: “en terwijl we daar dan toch zijn …”, maar dat vertelde ik al.

Vorige vrijdag was het zover en we gingen éérst naar het KMSKA¹, de boekenverkoop was pas in de namiddag.

Eerste indruk? Groot en groots. Tweede indruk? Nóg groter en nóg grootser. Het is nu zo dat we beslist hebben dat we het KMSKA nog meermaals zullen bezoeken, maar dan verdeeld in kleinere -meer overzichtelijke- stukken, zoals een zaal of een aantal zalen, maar niet meer alles in één keer.

De hoofdzaken zoals de gerenommeerde kunstenaars en een paar dingen die in het oog springen, onthoud je wel, maar het geheel …

Wat heb ik dan wel onthouden? Pieter Paul Rubens² mag dan de meest bekende schilder van hier zijn, ik had het er nooit echt voor. Allemaal mooi, dat wel, maar een beetje té, teveel van alles. Rijkelijk té … allee. En al vond ik de kunstwerken wel degelijk fascinerend, mijn mening veranderde niet.

Ik stond dan ook met meer verwondering te kijken naar een iets soberder schilderij waarvan de personages ieder ogenblik leken te gaan ademen. En daar krijgen we wat ik bedoel met niet blijven hangen. Ik herinner me de naam noch de titel van het werk. (Volgende keer dus én foto’s nemen).

Nog iets om bij stil te staan was “De Spaanse Furie in Antwerpen” van Ferdinand De Braekeleer I.

En neen, ik ga ze niet allemaal opnoemen maar de “Madonna omringd door serafijnen en cherubijnen” van Jean Fouquet is in het echt nog mooier (indien mogelijk) dan op foto of film.

Wat blijft er nazinderen? Wel, we moeten terug. Maar niet alleen dat.

Ondertussen wil ik ook naar het Magrittemuseum in Jette, het Permekemuseum in Jabbeke (dat momenteel jammer genoeg gesloten is voor verbouwingen), het Ensorhuis (en Fort Napoleon) in Oostende, het Käthe Kollwitzmuseum in Koekelare en het Museum Mayer van den Bergh in Antwerpen, want daar hangt “De Dulle Griet” van “Pieter Bruegel de Oude”. Maar dat moet echt niet allemaal volgende week.

En neen, ik ga al die url’s hier niet onder vermelden, dat zal ik wel doen als ik er was.

Oh ja, voor tentoonstellingen met stukken van Rik Wouters ben ik ook nog wel te vinden.

____________________
¹ Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen
² Peter Paul Rubens
³ De Spaanse Furie – Ferdinand De Braekeleer I
⁴ Madonna omringd door serafijnen en cherubijnen – Jean Fouquet
____________________

Moeilijk om organiseren

By ms

On 13 oktober 2022

In Za za, ze & zo

Ergens deze zomer beslisten we dat we eens naar zee zouden rijden, The Crystal Ship¹ en het James Ensormuseum bezoeken en nog enkele andere dingen aandoen waar we nog eens moesten passeren.

Dat zouden we vorige woensdag maar eens doen. Op dinsdagavond ging ik uitstippelen

The Crystal ship is afgelopen, de muurschilderingen zijn er nog wel maar dat ene dat ik absoluut wou zien, staat niet meer op de lijst -of ik weet niet meer welk het was- en één van de andere dingen opent de deuren pas de 29ste.

Niet getreurd! Het Kasteel van Laarne stond ook nog op het verlanglijstje. Dàt konden we woensdag dan wel doen. Het Kasteel van Laarne was dicht.

Nog niet getreurd! Ik doorliep de lijst van musea die me wel wat leken. Ook op de lijst van Herita keek ik. Veel was dicht voor verbouwing of voor een winterslaap. Bij enkele dacht ik: “Waarom niet?” Maar telkens was er die: “Waarom wel?”.

Resultaat? Op woensdag bleven we thuis en wandelden wat op ons Toerke Blok.

Het museumbezoek aan het KMSKA staat ingepland, nu al en dat op dezelfde dag dat er -volgens ons- nog wat interessant in Antwerpen te beleven valt.

Het KMSKA zal nu toch niet weer sluiten zeker, nadat ze eindelijk, na elf jaar verbouwingen, terug open zijn.

____________________
¹ The Crystal Ship