KMSKA – Wizzewasjes

Tag: KMSKA (Page 1 of 2)

Logische logica

By ms

On 20 oktober 2024

De voorbije week verschoot ik mij een bult. Er was op 8 oktober een bedrag van 39,50€ van mijn bankrekening gehaald met als mededeling: “Koninklijke Serres van Laken”.

En als er nu iets is waar ik zeker niet naartoe ga, zijn het toch wel die Koninklijke Serres zeker. Oh ja, ik zou ze wel willen zien, maar zo wat op mijn eentje, zo zonder in één dichte drom volk voorbij die bloemen en planten te schuifelen.

De stoom van errezze kwam uit mijn kraag omhoog en Luc kon ook al niks bedenken. “Bel de bank” raadde hij aan.

Maar ik ging toch maar eerst eens in de agenda kijken wàt we precies op die 8^ste oktober hadden gedaan, in de hoop dat daar een antwoord te vinden was.

Dat was het ook. Dat antwoord dan want de logica van de mededeling vond ik helemaal niet.

Op 8 oktober waren we in het KMSKA voor de tentoonstelling: “Ensors stoutste dromen” en ik had daar dat boek gekocht voor 39,50€.

Gelukkig dat ik niet onmiddellijk op stel en sprong op mijn paard zat was of op mijn achterste benen ging staan maar eerst even rustig ging onderzoeken vooraleer met een verwijtende vinger naar de Koninklijke Serres van Laken te wijzen.

De stoom van errezze heb ik er dan maar afgefietst met het binnenhuisveloke.

(…) Once in a lifetime

By ms

On 11 oktober 2024

In Za za, ze & zo

Telkens ik zo de laatste maanden een e-mail kreeg over -maar weer- een tentoonstelling over Ensor, vroeg ik me af of -een hypothetisch nog levende- Ensor zich niet uitgeprofiteerd zou gaan voelen. We hadden vroeger al de Ensor-zaal in het KMSKA -meerdere keren- gezien, bij Mu.ZEE ook al. En bij die Ensor-zaal in het KMSKA zouden we sowieso toch nog opnieuw binnenlopen.

En toen kwam VRT-NWS met het bericht¹:

Het Ensorjaar krijgt doorstart in Antwerpen, met spectaculaire expo in KMSKA: “Once in a lifetime, toch wel”

Ik zette het niet op de agenda, we zouden wel zien. Tot Luc vroeg: “We gaan toch naar het KMSKA, naar die stoutste dromen van Ensor²?”

En dus gingen we. Het was er nogal druk, dat zei ik al. En tussen de vele mensen door zagen we de schilderijen die we vroeger al zagen en we zetten een stapje sneller om de groepen voor te zijn.

En toen we een betere kijk hadden, zag ik werken die van overal uit de wereld naar Antwerpen waren gekomen en realiseerde me dat dit wel een unieke kans was om ze te zien.

Het was dus meer dan de moeite waard, in die mate dat we zeker voor het einde van de tentoonstelling nog eens terug willen.

En dan zetten we de auto onmiddellijk op de betaalparking en hopen dat er niet té veel groepen in één keer binnen zijn. Zouden ze daar geen rekening mee houden?

De dag na ons bezoek lazen we in Het Nieuwsblad waarom hun recensent beweert dat je de expo in het KMSKA zeker niet mag overslaan³ . En daar kan ik gewoon akkoord mee gaan.

____________________
¹ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/09/24/james-ensor-expo-antwerpen-kmska/
² Ensors stoutse dromen
³ Het Nieuwsblad

Een zalige rotdag

By ms

On 10 oktober 2024

In Za za, ze & zo

De uitstap zinde ons, we hadden ernaar uit gekeken …

Google maps gaf aan dat er 26minuten bij ons traject moest gerekend worden. Er was een gigantische file nog vóór we de Brusselse Ring zouden bereiken. Alle wegen om dit te omzeilen zaten afgeladen vol en dan bleven we maar liefst aanschuiven op de E40. En ik dacht: “Dat begint al goed”. Zucht!

De gratis parking aan de Pidpa stond afgeladen vol, er stonden zelfs auto’s in de doorgangen geparkeerd. De volgende parking -betalend- stond afgeladen vol, we zijn er weer vertrokken. We zijn naar een parkeergarage gereden. En ik dacht: “Dat komt vandaag niet goed”. Zucht!

De zalen van het KMSKA stonden en zaten afgeladen vol. In één zaal stonden op een zeker moment wel drie gegidste groepen. En ik dacht: “Ziede nu wel”. Zucht!

We keken tussen schouders en oksels en armen door. We wrongen ons overal een beetje tussen. We slalomden tussen de mensen in de mensenzee. En ik dacht niks. Zucht!

Maar wat we hadden gezien was zozeer de moeite waard dat we bij een koffie en iets fris besloten dat we nog eens terug zouden gaan om eens beter te kijken, liefst met minder volk. Want nu hadden we wel gezien maar niet echt goed kunnen bekijken.

Het was zelfs zozeer de moeite waard dat we het boek van de tentoonstelling kochten. Dat doen we anders nooit. Dan wacht ik liever tot ik het ergens op een boekenmarkt of toch 2dehands kan aanschaffen.

Klein voordeel bij al dat voorgaande zuchten, we konden te voet van de parkeergarage naar het museum en spaarden de tramkosten uit. Wat zeg ik? De parkeergarage kwam zelfs goedkoper uit.

Omdat we ooit hadden besloten om nog eens naar Middelheim te gaan en al die schoonheid nog eens op foto te zetten en aangezien het mooi weer was …

Maar in het Middelheim stonden de vroegere beelden niet. Er stonden modernere werken zoals een grote schroef die de naam “Beweging” kreeg en hoe verder we wandelden hoe meer van die vernieuwde kunst we zagen. Zucht!

Gelukkig kwamen dan aan een buitenopslagplaats waar tal van beelden en voorwerpen, in rijen gesorteerd, stonden. Er was ook iemand van het Middelheim zélf om een oogje in het zeil te houden. Zij wist ons te vertellen dat de oudere kunstwerken aan de overkant van de straat, in het Hortiflora-tuin, opgesteld waren. En ik dacht: “Lap!” Zucht!

We zijn daar dan wel een klein kijkje gaan nemen, maar besloten dat we dat beter een andere keer beter zouden organiseren … ik zal wel eens googelen of ik een planneke van het Middelheimmuseum en de Hortiflora-tuin kan vinden.

Onderweg naar huis hebben we nog een paar Kringwinkels aangedaan -enkel voor de boeken- en we zijn toch met een paar exemplaren naar huis gekomen.

En we hebben ook niet tot thuis gewacht om te eten. We geraakten terug in de file, ik heb niet gezucht, maar wel mijn Sudoku ingevuld om het niet te merken en we kwamen onderweg een Burger King tegen. Die was zo vriendelijk ons uitnodigend te wenken en we hebben die maar een bezoekje gebracht.

pske van mske:

Over de tentoonstelling op zich en nog zo het één en ander volgt later meer.

Efkes naar Antwerpen

By ms

On 29 juni 2024

In Za za, ze & zo

Eigenlijk wou ik het niet meer over verkeersperikelen hebben, maar toen ik donderdagavond las:

Daar zal avondspits allicht zelfs voor de middag beginnen”: al drie dagen op rij enorm veel files op onze wegen¹

waren wij al thuis en wisten er het nodige van en dacht ik: “we doen het onszelf toch aan”.

Toen Luc een poos geleden vertelde dat er in het KMSKA een tijdelijke tentoonstelling kwam -Het Prentenkabinet- en ik zag dat de Nottebohmzaal in de Bibliotheek Hendrik Conscience opnieuw open was voor het publiek, aarzelden we niet en ik zette ze -liefst nog voor de aanvang van de schoolvakantie- op de agenda, op donderdag dus.

Woensdag las ik dat het wegdek van de de A12 in Wolvertem omhoog was gekomen en dat men opriep de E19 te nemen². Op donderdag morgen, voor ons vertrek, las Luc, dat dat op de Ring rond Brussel, in Zaventem, ook van dat was³.

En tóch gingen we … over Kampenhout en Muizen dan maar weer, met alle werken onderweg aan die steenweg.

Beklagen we ons dat? Neen, bijlange niet, we hadden een prachtige dag in Antwerpen, waarbij alle verkeershinder in het niets viel.

We waren te vroeg, gingen naar een Twice as Nice waar ik nog iets -een kleinigheid- wou gaan halen, aten een stukje op de Groenplaats, wandelden naar de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience waar we gereserveerd hadden voor 13u.

We waren er in december 2022 al en wilden nog eens terug omdat er toen zoveel volk was geweest en we niet echt goed hadden kunnen rondkijken.

Dat was nu anders. We waren er als eersten binnen en er kwam helemaal geen overrompeling.

Bij gebrek aan fototoestel -dat ~~was ik vergeten~~ had ik thuis laten liggen- moest het dan maar met de telefoon.

We dronken een Americano en iets fris op een terrasje en wandelden daarna terug naar de tram.

Het “Prentenkabinet” was maar een kleine tentoonstelling, maar ze mocht er zijn. En zoals zo vaak gebeurt bij ons, denken wij achteraf: “We gaan nog eens terug”, want wij hebben steeds na een eerste indruk van iets, het gevoel dat een eerste impressie niet alles zegt.

En klein of niet, het KMSKA heeft altijd wel iets dat we willen zien of nog eens zien.

Normaal wilden we daarna nog mosselen à volonté gaan eten bij LunchGarden, maar we waren akkoord: daarvoor was het veel en veel te warm.

We reden dus al iets vroeger naar huis, over Kampenhout, deden er lang genoeg over maar ik denk wel dat we het ergste hebben vermeden.

____________________
¹ Het Nieuwsblad
² Het Nieuwsblad
³ VRT NWS – url: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2024/06/27/twee-rijstroken-afgesloten-op-brusselse-binnenring-door-schade-a/

Samenloop

By ms

On 28 februari 2024

In Za za, ze & zo

Vorige vrijdag reden we naar Antwerpen. We hadden gelezen over het schilderij van James Ensor -De Vertroostende Maagd¹– dat nieuw aangekocht werd en tijdelijk te zien was in het MAS, alvorens langdurig naar het MSK verhuisd te worden.

We konden er dan een daguitstap van maken en ook nog eens binnenlopen in het KMSKA. Ik wou deze keer nog eens een bezoekje brengen aan de Madonna omringd door serafijnen en cherubijnen” van Jean Fouquet.

We parkeerden de auto ergens langs de straat -want op vrijdag is er markt op de parking van de PIDPA- en namen de tram. Geloof het of geloof het niet, van het Kiel naar het MAS zit je haast een uur op die tram, met overstap.

Na het MAS namen we de tram naar het KMSKA. En na het KMSKA namen we de tram terug naar het Kiel.

Daarna reden we naar een boekenverkoop voor het goede doel een half uurke verder. Daar zouden we ook een paar boekendozen afgeven. En ondanks dat ik het karreke had meegenomen heeft straffe Luc toch maar een doos van de auto tot onder de luifel gedragen.

Op zaterdag is hij te voet naar de Rally van Haspengouw gestapt, niet langs de veldwegen binnendoor omdat je daar niet overal door mag tijdens de rally, je moet er op sommige plaatsen zelfs inkom betalen, maar langs de straat, wat natuurlijk een heel eindeke om is.

Op zondag stonden we om kwart voor zeven ’s morgens op de carpoolparking op Bollie en kleindochter te wachten om samen verder naar het sportevenement te rijden. Kleindochter stopte haar spullen in de koffer en Luc klapte het deksel dicht.

We komen aan de sporthal, ik stap uit, Bollie stapt uit, kleindochter stapt uit en haalt haar spullen uit de auto.

Tot hier is het verhaal nogal saai. Niet soms?

Maar waar is Luc? Die komt met alle moeite ter wereld uit die auto en staat krom gebogen te proberen om recht te geraken, zet met moeite een paar strompelstappen en zegt dat er iets in zijn rug zit.

In januari pas waren de twee sessies bij de kinesiste afgelopen. Hij doet nog dagelijks meermaals zijn oefeningen en toch had ik de laatste weken al gemerkt dat hij soms eens naar zijn rug tastte.

Eens hij zondag recht was ging het verder vlotter. Maar maandag was het weer koekenbak. Zitten en dan rechtstaan blijkt nu weer een probleem. Gisteren vond ik hem toch een ietsje eleganter opstaan.

Wat is de oorzaak? Een samenloop van omstandigheden?

____________________
¹ MAS

De zoon van de bakker

By ms

On 27 november 2023

In Za za, ze & zo

Denk je dat alle grote schilders uit de gouden tijden afkomstig waren van grote steden? Dat had je gedacht!

Want dan lopen Luc en ik zo samen in het MSK in Gent de schilderijen en hun schilders te bestuderen en staat daar ineens: “Neerlinter” bij de informatie over de schilder. Werkelijk dat stond er. En Neerlinter is niet bepaald een grote stad. Neerlinter is een dorp hier wat verder. Dat ligt naast Oplinter en maakt nu deel uit van Linter. Dat is toch niet te ingewikkeld mag ik hopen.

Het wordt pas ingewikkeld als ik vertel dat het voornoemde Oplinter niet bij Linter hoort, maar bij Tienen.

Dan hangt daar, zoals gezegd, ineens een schilderij “Rommelpot” van een schilder die in Neerlinter geboren is. Ik neem een foto van schilderij en beschrijving en zou dat thuis wel eens opzoeken. Maar dat “eens” is al zo erg als “ooit”. Het kwam er dus niet van.

En dan loop ik op mijn eentje in het KMSKA tussen de “Krasse Koppen” -Luc heeft minder tijd nodig dan ik- en blijkt één van de schilderijen “De roker” van de hand van de man uit Neerlinter. Ik heb Joos van Craesbeeck¹ daar ter plaatste gegoogeld. Niks meer “eens” of “ooit”. Ik moest het onmiddellijk weten.

Een kleine anekdote? Drie dames stonden ook foto’s te nemen van voornoemd schilderij. De zaalwachter tegen wie ik er iets over zei antwoordde dat hij dat wist. Hij wàs van Neerlinter. Eén van de dames draait zich om en zegt: “En wij zijn van Tienen”. En zo had Joos van Craesbeeck daar ineens een hele fanclub verzameld.

pske van mske:

Of de ogen op het schilderij “Rommelpot” echt zo geprononceerd waren of dat dat lag aan de nonchalante wijze waarop ik het fotografeerde, zal ik bij een volgend bezoek aan het msk eens moeten verifiëren. Ik weet het namelijk zelf niet meer.

____________________
¹ Joos van Craesbeeck

Variabele planning

By ms

On 24 november 2023

In Za za, ze & zo

Op de planning:

De tijdelijke tentoonstelling: “Zeldzaam & Onmisbaar” in het MAS¹;
Een boekenwinkel/antiquariaat waar we, na ons bezoek aan de Nottebohmzaal, per toeval binnenliepen en er nu bewust een kijkje wilden nemen²;
De tijdelijke tentoonstelling: “Krasse Koppen” in het KMSKA³.

Luc puzzelde wat om het met die trams in orde te krijgen. Maar het kwam goed. En toen, onderweg naar de boekenverkoop vorige zaterdag, las ik over een tijdelijke tentoonstelling: “Van crabbelinge tot carton” in het Museum Plantin-Moretus.

En toen werd de planning:

De tijdelijke tentoonstelling: “Zeldzaam & Onmisbaar” in het MAS¹;
Een boekenwinkel/antiquariaat waar we, na ons bezoek aan de Nottebohmzaal, per toeval binnenliepen en er nu bewust een kijkje wilden nemen²;
De tijdelijke tentoonstelling: “Van crabbelinge tot carton – Tekeningen van Bruegel tot Rubens” in het Museum Plantin-Moretus⁴;
De tijdelijke tentoonstelling: “Krasse Koppen” in het KMSKA³.

Luc puzzelde weer wat om het met die trams in orde te krijgen. Uiteindelijk zei hij, met een zucht van verlichting, dat er niks veranderde. We konden te voet van de boekenwinkel/Antiquariaat naar het Museum Plantin-Moretus en daarna naar de volgende halte om de tram te nemen.

Op het eind van de dag voelden we ons echt wel tramhoppers.

pske van mske:

Natuurlijk kennen we wel meer boekenwinkels in Antwerpen, maar we kunnen ze ook niet allemaal gaan bezoeken. Die tijdelijke tentoonstellingen wachten niet, boekenwinkels kunnen dat wel.

____________________
¹ Zeldzaam & Onmisbaar – MAS
² Demian Books
³ Krasse Koppen – KMSKA
⁴ Van crabbelinge tot carton – Tekeningen van Bruegel tot Rubens – Museum Plantin-Moretus

____________________

Veel foto’s

By ms

On 14 juli 2023

In Za za, ze & zo

In de aanloop naar de zomerse vakantiemaanden, puilden de nieuwsbrieven van de musea uit van interessante tijdelijke tentoonstellingen en ik zette die, welke me wat leken, gewoon in de agenda van begin tot einde, zodat ik dag per dag dat we er niet waren, kon weghalen … tot de dag dat we er wel naartoe gingen en daarna mochten alle overtollige van de resterende dagen erna er uit.

De agenda was opgelucht toen ik gisteren eindelijk de fototentoonstellingen bij het KMSKA en het FOMU weghaalde. We waren er namelijk op woensdag. Hij oogde wat minder geel, kleur van agenda-onderdeel: “Mogelijk nog te doen”.

In het KMSKA¹ bekeken we “Kosmorama” van Ives Maes.

(Lees verder onder de foto’s)

Waarna we het blokje om naar het fotomuseum -FOMU²– stapten, waar meerdere tentoonstellingen liepen, waaronder o.a.:

Meggy Rustamov – Bang [Ding Dong]
Ping Pong – Vincen Beeckman
Grace Ndiritu – Reimagines the FOMU collection

(Lees verder onder de foto’s)

Waarna we nog niet stopten met bezoeken, maar dat is een andere quelque chose en die is voor morgen … of zo …

____________________
¹ KMSKA
² FOMU

Portret van een kleptomaan

By ms

On 10 februari 2023

In Za za, ze & zo

Zeg ik altijd dat ik niet zo museumgezind was? Dat is niet helemaal waar. Ik/we en later wij gingen wel altijd naar een vernissage als we daar weet van hadden, stapten altijd binnen bij een tentoonstelling en reden telkens de route van Tempus Arti toen die nog doorging.

Maar bewust naar een museum stappen, neen, dat deden we vroeger niet. Maar dat kunst bekijken heeft er toch wel altijd in gezeten.

De ellende -of is het een meevaller?- is dat, hoe meer ik zie, hoe meer ik wil zien. Hoe meer ik weet, hoe meer ik wil weten. Hoe meer ik googel, hoe meer ik vind. Om uiteindelijk tot het besef te komen dat er nog meer te zien is dan wat we al zagen.

Zo wil ik nu weer meer weten over Théodore Géricault¹ (1791-1824) omwille van het “Portret van een kleptomaan²” dat me leek te roepen en me aansprak daar in het msk in Gent.

Veel vind ik van Théodore Géricault niet terug, maar ik vraag me wel af waar we die vier -of toch vijf?- andere portretten³ kunnen zien. Ook eens op googelen.

Afin, op voorzet van Luc waren we gisteren terug in het KMSKA. We hadden besloten ons deze keer enkel bij de oude meesters te houden.

Wij waren er niet alleen. Na met moeite en alle sjaans het allerlaatste plaatske op de P+R parking van de PIDPA gevonden te hebben, hebben we met moeite en alle sjaans de allerlaatste locker in het KMSKA weten te bemachtigen.

Grote groepen, waarschijnlijk scholen liepen er buiten, liepen er binnen en liepen er door, waarvan we er menigeen ongeïnteresseerd op de zetels zagen hangen, op de trappen zagen zitten en in de cafetaria zagen duiken.

Maar ach, het KMSKA is groot genoeg en wij waren blij de oude meesters terug te zien en zij ons ook.

____________________
¹ Théodore Géricault
² Portret van een kleptomaan -> msk
³ Portret van een kleptomaan
____________________

Combineren en plannen

By ms

On 29 januari 2023

In Za za, ze & zo

Toen ik las over de tijdelijke tentoonstelling over Theodoor Rombouts ter gelegenheid van 225 jaar MSK in Gent, wou ik die zien.

En dan gaan we uitkijken wat we op zo’n dag nog kunnen doen, om niet alleen daarvoor naar Gent te rijden. Maar, ergens in februari zouden we sowieso in Gent zijn. Maar Luc wou ook naar de boekenmarkt op de Ajuinlei. Dat moest dus op een zondag. Geloof me, die dingen vielen niet te combineren.

Deze week vond Luc een boekenmarkt in Hulst. Wat zouden we dan nog meer kunnen doen? Hij opperde een Kringwinkel in het Gentse. “Waarom Theodoor Rombouts niet?” vroeg ik me af. “Alle problemen lossen zichzelf op” zei Luc.

Zodoende …

Bij de boekenverkoop was meer te vinden dan gedacht, maar minder dan gehoopt. We waren er alleen een beetje aan de late kant. Ze sloten de deuren om 12u en wij kwamen pas rond elven aan.

Bij het MSK hadden we meer tijd. Theodoor Rombouts opende de deur en ik was echt blij dat ik het niet had laten voorbijgaan omwille van een moeilijk in te plannen evenement.

Door wat we zagen geprikkeld, liepen we ook verder het MSK in. Kort verteld, er was zoveel te zien dat ik besloot dat we nog eens gingen teruggaan.

“Als je toch wil terugkomen” zei Luc “kunnen we er dan nu niet beter mee stoppen”. Hij had gelijk. Net zoals bij het KMSKA loop je er van zaal naar zaal om zoveel mogelijk indrukken op te nemen maar bij een te veel blijven ze niet hangen.

Maar omdat we voor de Kringwinkel in Gent in zulk druk verkeer terecht kwamen dat we 18 minuten zouden doen over 2km -echtig waar- besloten we maar ommekeer te maken en in de plaats daarvan maar ergens te gaan eten.

De boekenmarkt op de Ajuinlei zal volgende keer, in februari ook niet lukken. Die valt ook niet te combineren met dat andere evenement. Maar daar lig ik niet echt wakker van.

____________________
¹ Theodoor Rombouts