Wizzewasjes

Page 2 of 1187

Gedoe rond de kerstboom

By ms

On 11 december 2024

Op zes december was het Sinterklaas. Maar aangezien we op 7 december een boekenmarkt hadden zou ik die kerstboom dan maar op Sinterklaasdag zetten … maar ik had geen zin.

Zoals gezegd, op 7 december was er een boekenmarkt en op 8 december ook trouwens.

Op 9 december bekijk ik die kerstboom eens een beetje verstoord. Ik had nog steeds geen zin. Maar ik zou wel zin maken … als ik wist hoe ik dàt moest doen.

Ik haalde die kerstboom binnen en Luc hing er de lichtjes in. En toen begon ik met de ballen.

Maar owee, die mooie purperen ballen die wij hadden vielen helemaal niet op in die boom. Volgens mij is die boom donkerder van kleur dan de vorige.

Mijn moed zonk in mijn schoenen. Want een boom optutten als je geen resultaat ziet, daar had ik echt geen zin in.

“We gaan naar de carwash” stelde Luc voor “en daarna springen we in de Kringwinkel binnen”. Die hadden namelijk een poos geleden een kerstactie gehad en héél, maar dan héél veel van die kerst~~rommel~~decoratie lag nog altijd in die winkels.

Zo gezegd, zo gedaan. En ja er waren nog héél veel pakken met mooie witte en zilverkleurige ballen. En ik was wat kieskeurig en haalde er één pak uit.

Dus togen we nog naar de kringwinkel bij ons en daar vond ik er ook nog een paar die mijn goedkeuring kregen.

Terug thuis bekeek ik die boom, haalde mijn goesting vanonder al mijn gezucht en begon. Ik had te veel ballen gekocht. “In kerstfilms hangen die ook afgeladen vol” dacht ik opstandig en ging maar door met ballen hangen.

Gelukkig kwam Luc op het gepaste moment binnen en zei: “Amai, die is mooi geworden”. Dat was net op het ogenblik dat ik overwoog om boom en ballen door het raam te gooien.

En dan had ik, een poos terug, net tijdens die kerstactie ook nog een paar zakskes engelenhaar meegebracht omdat ik me daardoor herinnerde dat ons moeder dat ook altijd gebruikte. Maar ik wist toch niet hoe dàt in zijn werk ging zeker.

“Stomkop!” verweet ik me zelf en toog aan het draperen. “Zou ik dat engelenhaar daar niet terug uithalen?” vroeg ik nadenkend. “Néén!” riepen Luc en kerstboom samen.

’s Avonds zo met mijn boek in mijn handen keek ik naar de kerstboom en zei: “Toch gezellig in huis hé, zo’n kerstboom”.

’t Eén nat is ’t ander niet

By ms

On 10 december 2024

In Gerijmd

Het regent, het regent dat het giet
Dus naar de carwash wilde hij niet
Zijn dak werd groen
’t Werd echt vandoen
Hup! De carwash in, gij deugeniet

[© ms – 9 december 2024]

Ik weet het niet

By ms

On 9 december 2024

In Boeken en schrijvers

Zoals gezegd, zijn er dingen die ik van mezelf niet snap. Onlangs was er nog zo een voorval.

Bij het blog zit een e-mail adres. Dat is niet echt bedoeld om te gebruiken. Ik bekijk dat dan ook enkel sporadisch een keer. Bij één van die keren zag ik een binnengekomen e-mail waarin men het had over een log van lang geleden waarin sprake was van een oud boek dat ik had.

De persoon vroeg of ik het wou verkopen voor zijn verzameling. Ik wist zo eerst even niet waar dat boek zat, mogelijk wel in de dozen van de boekenmarkt.

Ik keek alle dozen na en vond wel een andere versie maar niet het échte werk. Tot ik plots met een inval, naar boven liep, in de zelfgemaakte boekenkast, bij mijn jeugdboeken, keek en het daar vond.

Ik heb het boek niet verkocht. Ik kon het niet. De geïnteresseerde verzamelaar had het dan wel over een gepaste prijs, maar er is geen gepaste prijs. En weet je wat? Ik kan er geen reden voor geven.

En toen ik dacht: “Waarom niet?” dacht ik aan “Echo van de Eenzaamheid” van Judith McNaught dat ik in een moment van zinsbegoocheling in een doos voor een goed doel had gestopt. En weet je nog wat? Ik heb “Echo van de Eenzaamheid” opnieuw gekocht. Het voelde als een opluchting. En waarom? Ik weet het niet.

En zo bij tijd en wijle ruim ik die boekenkasten wel eens op en doe boeken weg. Zo denk ik er nu aan om mijn hele reeks van Arnaldur Indriðason mee te nemen naar de boekenmarkt.

Maar dan denk ik aan Val McDermid. Die heb ik óók allemaal ineens meegenomen en heb ze, zo goed als in één keer, allemaal verkocht. Ondertussen heb ik er daarvan ook alweer twee opnieuw gekocht omwille van een aflevering op TV. De andere hoef ik niet. Waarom? Ik weet het niet.

Gelukkig zijn er die waarvan ik zeker weet dat ze weg mogen. Die zijn zelfs al mee geweest. Verkocht? Ik weet het niet. Het was nogal druk op de vorige boekenmarkt.

Weten wat je wil is een verademing. Weten wat je niet wil is ook een verademing. Niet weten waarom je iets wil of niet wil is geen probleem. Het is gewoon een raadsel.

pske van mske:

Er was een tijd, heel lang geleden, dat ik op een forum zei dat “ms” stond voor Mysterious Specimen. Ik zal het zelf nog zelf moeten gaan geloven.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met AI – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

Vier boeken

By ms

On 8 december 2024

In Za za, ze & zo

Er ontbrak me nog één roman van een reeks -feelgoodgenre, specifieker moet het niet zijn- om die reeks volledig te hebben. En ondanks speuren en zoeken kwam ik die toch maar niet tegen.

Ik keek op 2^dehands en daar stond het, bij Boekenbalie, maar normaal gezien kan ik in de Kringwinkels goedkoper terecht.

Ik zou afwachten tot na de boekenmarkt, de tweede zondag van november. En toen zat de de midweek Eifel er aan te komen en ik stelde nog maar eens uit. Zo desperaat zoekend ben ik nu ook weer niet.

De zaterdag na onze thuiskomst ging ik nog maar eens een kijkje nemen, bestellen zou ik niet want de boekenmarkt, de tweede zondag van december -vandaag dus- zat in het verschiet, maar zo gewoon om zeker te zijn dat het er nog was …

Het was er nog en wat meer was, er stond ook een melding dat ik, als ik vier boeken kocht, het goedkoopste gratis kreeg. En dat allemaal omwille van een Black Friday actie.

Ja kijk, ik heb er mijn boekenlijst bijgehaald en gekeken welke romans van andere reeksen ik nog niet had. En alle geluk en alle chance bij elkaar kon ik vier romans bestellen voor een prijs die, gedeeld door vier, zowat in de buurt van die van de kringwinkels kwam. Allee … in sommige kringwinkels vragen ze die prijs al.

En wat ook mooi was, ik moest geen verzendkosten betalen omdat ze met hun vieren waren. Ik bestelde en dacht dat de levering wel een poosje op zich zou laten wachten in deze periode.

Maar neen, ik kreeg ’s avonds al een bericht van Bpost dat ze mijn bestelling zouden verwerken, op maandag kreeg ik bericht van Bpost dat ze mijn bestelling ontvangen hadden en op dinsdag zaten mijn boeken in de pakjesautomaat.

En ik heb weer voor een poosje wat avondlectuur, zo relax voor het slapen gaan, dat de nachtmerries er van op hol slaan en anderen gaan lastigvallen.

Uitgelichte afbeelding:

Gegenereerd met AI – Image Creator in Bing (aangepast voor uitgelichte afbeeldingen).

Een cadeaubon

By ms

On 7 december 2024

In Za za, ze & zo

Toen het tijd was om ons abonnement bij Touring te verlengen, zat er bij de e-mail een rits cadeautjes, waaronder een kortingbon voor Center Parks. Een paar dagen later kregen we die aanbiedingen ook nog eens in de brievenbus.

Die kortingbon voor Center Parks interesseerde ons wel en we gingen dat eens bekijken om ergens in januari nog een midweek te boeken.

Maar, zo bleek al snel, wat we ook probeerden, we kregen die 30% niet geregeld en dat kwam omdat die niet telde als er andere kortingen waren. En ja, die was er. Er was een Black Friday korting. Dus wat we ook deden, de prijs -zij het afgeprijsd- was en bleef dezelfde, maar nooit aan -30%.

Nu ja, we hebben tijd om te boeken tot het einde van dit jaar. We moeten dan wel een verblijf voorzien vóór een datum in juni. Wat dan ook al niet kan, want dan krijg je met vroegboekkorting te maken.

Ik zal dat toch efkes goed in het oog moeten houden.

Nu was de goesting er wel voor een midweek in januari, maar Luc wil ab-so-luut niet naar de sneeuw. Of misschien toch wel maar hij wil er niet in rijden.

Dus bekeek ik de Last Minutes en ook die van Landal GreenParks. En daar zat er een goeie bij. Een verblijf aan de Nederlandse kust. Ik zag het echt zitten. Tot Luc de recensies ging voorlezen. Die waren slecht, maar dan écht overtuigend slecht, zo erg overtuigend dat ze geloofwaardig waren.

We willen wel weg, maar het moet toch ook comfortabel blijven, zeker in de winter.

Lucs Broer had ergens in een niet zo ver verleden bij een ander goed bekend ressort of park verbleven en die was daar helemaal niet over te spreken geweest. Ook had ik toen, iets later, bij Myriam gelezen dat zij in hetzelfde verblijf problemen met de verwarming hadden ondervonden.

Voor zover ik over de ervaring kan spreken, weet ik dat Center Parks het beste te vertrouwen is qua voorzieningen en eventuele oplossingen bij problemen. Sunparks ook trouwens maar die zitten zo dichtbij huis dat we ze gewoonlijk houden voor een onverwacht kort tussendoortje.

Wat het wordt? Ik weet het nog niet. Misschien blijven we wel gewoon thuis.

Maar die cadeaubon? Die is volgens mij nu enkel goed voor het oud papier want boeken aan 30% korting? Dan krijgt Touring waarschijnlijk een percentje, die ze dan beter aan ons konden geven.

pske van mske:

Aan lachmannekes¹ in mijn logs doe ik niet, maar iedereen mag zich inbeelden dat er een knipoog achter die laatste alinea staat.

____________________
¹ Het Nieuwsblad

Lap(S)tops

By ms

On 6 december 2024

In Za za, ze & zo

Op zaterdag 23 november kreeg ik een popup van Microsoft, maar vergat er een schermafbeelding van te maken. Dat kwam mogelijk door ’t verschieten, want wat zeiden ze? Ze stoppen in oktober 2025 met het support van Windows10.

Dat wil zeggen dat we in 2025 al aan 2 nieuwe laptops kunnen gaan denken. Het zat er aan te komen hé. Ik had dat zelfs ooit al voorspeld.

Het is dus wel echt zo dat de firma’s beslissen wanneer jij terug mag investeren in wat zij verkopen omdat wat nog werkt ineens door hen buitenspel wordt gezet.

Eigenlijk waren we wel al aan nieuwe laptops aan het denken. Hier en daar scheelt er aan beide huidige wel iets. Maar zelf beslissen is nog altijd iets anders dan gedwongen worden.

____________________
¹ Microsoft

Gesneden brood

By ms

On 5 december 2024

In Za za, ze & zo

Als wij vertrekken voor meerdere dagen, nemen we het brood mee dat nog in huis is. En voor de rest van ons verblijf kopen we ginds dan wel gesneden brood of we gaan ’s morgens broodjes halen.

Deze keer hadden we geen speltbrood meer in huis en om zeker te zijn dat we ginds niet voor een lege vitrinekast zouden staan, stopten we bij de Lidl in Ulmen en ik haalde er een speltbrood en kreeg een lachkramp toen die machine dat brood begon te snijden.

We vonden het zo grappig dat we op de laatste dag nog een brood gingen halen om het te filmen. De video is echter nogal schokkend. Hem eerst volledig laten opladen helpt, maar verhindert niet.

(Lees verder onder de video)

Nu weet ik niet hoe het er elders aan toegaat, maar bij ons heb ik toch wel meestal al hetzelfde systeem, zij het in andere vormen van machines, meegemaakt.

Meestal kopen wij ons brood dus in de Colruyt waar ik het snijd met de machine, maar er zijn ogenblikken dat we ons niet voor één wit brood naar de Colruyt zien rijden en dan bakt Luc het thuis in het broodoventje.

En dat brood snijdt hij met een houten snijvorm die hij eens op internet tegenkwam en waar hij onmiddellijk van wist dat het zijn favoriete broodsnijder zou worden.

pske van mske:

Een video van de broodsnijder van de Colruyt hoort bij de mogelijkheden, maar liever niet want hier kennen ze ons.

Decemberuitstap

By ms

On 4 december 2024

In Za za, ze & zo

Wie begon er over? Wie vroeg het het eerst? Dat zou ik niet meer kunnen zeggen maar het is wel zo dat een kerstmarkten en/of kerstmarkten weer op tafel kwamen te liggen. Want Kleindochter vindt die prettig om doen en wij zijn er ook niet echt vies van, al zijn we wel meerdere jaren niet meer geweest. Dat kwam dan ook meer door het gevoel dat ze toch allemaal hetzelfde zijn.

Dat werd anders, vorig jaar, toen wij eindelijk onze belofte van vóór corona konden nakomen en met Kleindochter naar de kerstmarkt van Eupen reden.

Toen was al halvelings afgesproken dat we dat dit jaar opnieuw zouden doen. En weer waren er de obstakels die dat verhinderden. We zochten een andere. De kerstmarktkalender gaf er meerdere aan, waaronder die van Eupen, die wel de oudste van België werd genoemd maar waar ze het ook hadden over die van Maredsous.

En die gaat over een langere periode door zodat het toch mogelijk moest zijn om toch één dag te vinden waarop het voor iedereen paste. Het werd 1 december.

“Er is een grote parking” wist Luc te vertellen toen ik me afvroeg of we de auto daar wel kwijt zouden geraken … “Een héle grote” benadrukte hij.

En wij waren vroeg op weg en kwamen op anderhalve kilometer vóór onze bestemming in een file te staan, jawel, voor die héle grote parking.

Eerlijk is eerlijk, het ging vlot en er liepen heel wat stewards rond die iedereen wel degelijk een plaatsje konden aanwijzen, al was het dan uiteindelijk niet op die parking maar in een doodlopend straatje. Wij zouden het niet op eigen houtje gevonden hebben.

En wat denk je dan dat je éérst ziet van de kerstmarkt? Onder die lichtjes? Zwart! Zwart van het volk en ik dacht: “Owee”. We zijn dan maar éérst en vooral aan dat eerste eetkraam -waar de dichte drommen gewoon voorbij waggelden- blijven staan, kochten ons iets te eten en ondertussen was die grote stop uit de flessenhals en konden we, mits wat wringen, toch over de kerstmarkt lopen.

Ze was anders dan die van Eupen. Ze was kleiner maar ze had meer eet- en drankstanden. Overal werd er gedrumd.

En wij? Wij drumden mee.

“Volgend jaar terug naar Eupen?” vroeg ik. Kleindochter twijfelde: “Deze heeft toch ook iets” zei ze.

Al weet ik niet of we óók dit jaar niet terug naar Eupen trekken. Als we na onze bezigheid van de voormiddag in de auto stappen kunnen we evengoed onmiddellijk die richting uit. Ook Kleindochter overweegt of ze het zou kunnen halen.

Volgend jaar weer naar Maredsous? Het zou me niks kunnen schelen.

pske van mske:

De foto’s zijn door Kleindochter en door mij genomen.

Geen twee zonder …

By ms

On 3 december 2024

In Center Parcs

Het is nu ook niet de bedoeling dat ik hier een verslag van elke wandeling zou schrijven. Maar aangezien ik het al over het klimmen had, zou ik het ook wel eens over het afdalen mogen hebben.

De wandeling waar ik het over heb wandelden we de eerste keer rond de Kastelberg en kwamen daarna voor een muur -bij wijze van spreken- naar de Galgenberg te staan. Eens we bijna terug aan het park kwamen stonden we voor een vijver met nepeenden en onze aandacht was dermate verslapt dat we het spoor bijster raakten.

Om dat euvel op te lossen wandelden we de tweede keer naar de top van de Galgenberg en daalden via die muur weer richting de Kastelberg. En dat, dat is nu iets waar ik geen krak in ben.

Bij dat soort erg steile afdaling lijkt het wel of ik naar beneden wordt gezogen en hebben mijn voeten de neiging om sneller en sneller en sneller te gaan zodat ik niet meer zou stappen maar lopen.

Meestal zet ik dan mijn voeten dwars en ga zo wat zijdelings naar beneden, oppassend dat ik niet in mijn veters blijf haken. Maar owee, als het glad is lukt ook dat niet.

Ik zet daar dus een stap opzij in de zijkant, pak een boom, knuffel die en terwijl ik met mijn ene hand al naar de volgende boom reik, laat ik de eerste los en zo kom ik ook heelhuids beneden, behalve natuurlijk als het begroeisel aan die zijkant doornstruiken uit doornstruiken bestaat.

En daar stapt Luc me dan gezwind voorbij. “Je moet je voeten dwars zetten” zegt hij dan. Dat doe ik wel op minder, zoals gezegd, maar op van die gladde muren is de zuigkracht van beneden groter dat de stevigheid van mijn voeten.

Dit jaar, derde keer, goeie keer, wàs het er glad. Het had, zoals iedereen wel weet, namelijk al veel geregend en het pad was wel heel erg modderig en terwijl ik bomen knuffelde had ik de indruk dat Luc me gewoon voorbij geskied is.

pske van mske:

Wie meer foto’s wil zien, kan ze nu op “In Beeld” bekijken.

pske van mske:

Ondertussen zijn ook de foto’s voor “Maar! Maar! Maar!” en “Het zou niet regenen. Maar!. toegevoegd.

Het zou niet regenen. Maar!

By ms

On 2 december 2024

In Center Parcs

Bij het bestuderen van de wandelkaart die we ooit kochten(?)/kregen(?) toen we in Eschbach, dicht bij de Nurburgring, logeerden zag ik dat daar een wandeling op stond die we toen ook deden en die eigenlijk perfect aanpaste bij die van de Dauner Maare, er stond namelijk bij dat ze gemakkelijk was, wat meestal vertaald kan worden in “vlak”.

Bovendien ging het ook over een Maar, een Doppelmaar dan nog, namelijk de Booser Doppelmaartour”. Maar het was vijf jaar en nog wat geleden, zodoende kon die ook weer tellen als een nieuw te ontdekken wandeling, al waren er de kleine herinneringen zoals bijenkasten en hars in mijn haar.

Het zou niet regenen en dat deed het dan -oorspronkelijk- ook niet maar er hing wel een dikke mist.

(Lees verder onder de foto)

En onderweg dacht ik dat we even goed later hadden kunnen vertrekken. Maar het geheel had op deze manier ook wel wat speciaal.

Stapsgewijze kwamen ook de herinneringen terug met zo af en toe een: “weet je nog wel?” en “hoe zat dat hier nu weer?” afgewisseld met een “zeker dat we juist zitten?” Maar dat zaten we dan wel.

Toen we bijna terug aan de auto waren begon het wel degelijk te druppelen en al kan dat ons meestal niet echt deren, waren we toch blij dat we daar in dat huisje niet moesten beginnen met natte kleren te drogen.