Ooit zegde men -en zegt men waarschijnlijk nu nog- dat je dezelfde interesses moet delen. Dat kan zijn, maar mske vindt het véél belangrijker dat de twee karakters “mekaar aanvullen”. Toen ze jong was zei ze dat ze geen macho wou maar ook geen dweil, maar een evenknie. mske zegt dat de perfecte partner voor iedereen anders is.
 
En als beebie waren haar ouders ontgoocheld omdat ze “maar” een meisje was, als kind waren ze ontgoocheld omdat dat eigenste meisje méér van een jongen had. Ze zette de poppen “mooi” maar ging cowboy en indiaan spelen. Met het eetservieske speelde ze enkel maar als ze écht mocht koken en dat was dan nog maar iedere keer “appelmoes”. Ze maakte zelf een pistool omdat ze er van moe geen kreeg want dat was niets voor meiskes, en het ging nog af ook!
 
Maar toch werd mske op en top “vrouw” maar dan wel een zeer welbewuste en zelfstandige. Ze viel op mannen en wou kinderen. Het eten was altijd op tijd klaar maar zij bepaalde wanneer “op tijd” was. Ex heeft één maal gezegd, ze waren pas getrouwd, toen ze spaghetti had klaargemaakt: “Dat is vogeleten zegt ons ma, dat eet ik niet!” waarop mske zijn bord afruimde en zei: “Okee, dan eet je maar niet!”
 
En toen ze eens de volledige LP kast en de houten kastjes naast de haard had gemaakt, zei een mannelijke collega van jaren terug haar dat zij beiden het perfecte paar zouden zijn. De man hield van het huishouden doen en huishoudkarweitjes en zij hield van doe-het-zelf gedoe.
 
En sedertdien heeft mske begrepen dat er ook mannen zijn die niet precies passen in het patroon dat altijd werd voorgehouden. En de ergsten die achter dit patroon staan zijn nét die mensen die er wél in passen en zich waarschijnlijk ergeren. Zo zei de buurvrouw, poetsmaniak nr. 1, ooit dat mske beter haar kuis zélf zou doen i.p.v. in het weekend weg te gaan voor de hobby. Dat was toen ze een dame betaalde om het huis proper te houden.
 
Slow houdt van koken, van winkelen, van huishouden. En zeg nu zelf, heb je al iets mannelijkers dan Slow gezien?